ตอนที่85ยกเลิกงานแต่ง

ตอนที่85ยกเลิกงานแต่ง เกสรไม่รอให้แขไขตอบกลับชั่วพริบตาก็พูดประชดประชันต่อ “ที่แท้ตระกูลขวัญเมืองก็สอนลูกกันอย่างนี้นี่เองเห็นทีฉันคงจะประเมินความรู้ความสามารถของคุณแขไขสูงเกินไปแต่จะว่าไปใครจะเหมาะกับคุณเยอรมันมันก็ไม่แน่นะคะ” “เธอหมายความว่ายังไง”แขไขเบิกตาโพลง "เห็นท่าทีคุณหนูแขไขอาละวาดคลั่งอย่างนี้ใครไม่รู้คงคิดว่า’บริษัทH.Y.’เป็นตลาดสดจะตะโกนแหกปากยังไงก็ได้ไม่มีกฎเกณฑ์" ถ้าอยู่กับแขไขเพียงลำพังเกสรคงไม่ยอมให้กลั่นแกล้งเอาง่ายๆหรอกเธอกลัวก็แต่คำพูดของเยอรมันกลัวว่าเขาจะช่วยไปทางแขไขไม่ว่าเธอจะพูดอะไรไปก็ไร้ประโยชน์ ทว่าครั้งนี้เยอรมันไม่ได้พูดปกป้องเหมือนแต่ก่อนเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"แขไขที่นี่ไม่ใช่ตระกูลขวัญเมืองของคุณ" "พี่เยอพี่แก้ต่างให้ยัยผู้หญิงคนนี้เหรอคะ" แขไขเบะปากทำหน้าตาเจ็บปวดแต่ก็ยอมเก็บอารมณ์ไปแต่โดยดียังไงเสียแขไขกับเยอรมันก็ยังเป็นพวกข้าวใหม่ปลามันลิมิตของชายหนุ่มเต็มที่แค่ไหนทำไมเธอจะไม่รู้อีกอย่างวันนี้เธอก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อหาเรื่องใคร "เอาเธอออกไป"เยอรมันออกคำสั่ง แขไขเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากจะเชื่อเธอก็อ่อนลงแล้วยังจะไล่เธอออกไปอีกเหรอ "พี่เยอพี่หมายความว่าอะไร"แขไขสะบัดกัมพลที่มาล็อกตัวตนไว้ออก"ฉันไม่ยอมไปหรอก!พี่ยังไม่รับปากว่าจะตกแต่งบาร์ให้ฉันใหม่เลย!" สายตาของเยอรมันจ้องเขม็งแขไขด้วยความเยือกเย็นกว่าเดิมสุดท้ายก็เกิดเป็นการโต้คารมกับหญิงสาวที่นับว่าหาได้ยาก "คุณคิดว่าหน้าที่ของผมคือมาตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้คุณงั้นเหรอ" หักหน้ากันต่อหน้าสาธารณชนเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแขไขถึงกับทำตัวไม่ถูกไปชั่วขณะก่อนจะพูดด้วยวาจาหยิ่งผยองเช่นเดิม"พี่ไม่ได้จะแต่งงานกับฉันเหรอทำอะไรแทนฉันหน่อยจะเป็นอะไรไปขนาดฉันยังไม่เอาเรื่องพี่ที่ไปมั่วกับยัยผู้หญิงเหลวไหลนี่เลย" เกสรที่ยืนติดตามสถานการณ์อยู่ดีๆก็ถูกลาเข้าไปร่วมวงด้วยเลยเอ่ยพูดอย่างไร้ความเกรงใจ"คุณแขไขก็คุณไปมั่วสุมกับผู้ชายคนอื่นก่อนไม่ใช่เหรอยังจะมีหน้ามากล่าวหาคุณเยอรมันอีกเหรอคะ" "ฉันไปมั่วสุมกับใครที่ไหนเธออย่ามาใส่ร้ายป้ายสีฉันนะ!" แขไขทำปากแข็งแต่ที่จริงในใจกลับลนลานไปหมดเธอเคยประกาศในวีแชทโมเมนท์ว่าชนาเป็นแฟนตัวจริงของเธอแต่ตั้งให้เห็นแค่พวกดาราหญิงที่มีชื่อเสียงเท่านั้นดาราหลังกล้องอย่างเกสรไม่มีทางจะได้รู้หรอก แน่นอนว่าเกสรไม่รู้อยู่แล้วแต่นี่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคในการพูดต่อของเธอเลย “หรือว่าไม่ใช่เหรอคะแล้วทำไมงานเลี้ยงวันเกิดวันนั้นถึงไม่ไว้หน้าคุณเยอรมันล่ะคะ”เกสรเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“อีกอย่างเมื่อกี้คุณก็พูดปรักปรำฉันไม่ใช่เหรอคะใช้วิธีไหนมาฉันก็ใช้วิธีนั้นกลับแค่นั้นเองถ้าฉันพูดอะไรผิดไปคุณแขไขก็ให้อภัยอย่าถือโทษโกรธกันเลยนะคะ” “เธอ!”แขไขจิกตามองไปที่เธอเพราะรู้ว่าสู้เธอไม่ได้จึงหันไปพูดกับเยอรมัน“พี่เยอในเมื่อพี่ทำอย่างนี้ฉันจะกลับไปคุยกับพ่อแม่ให้ยกเลิกงานแต่ง!” เธอคิดว่าพูดเช่นนี้จะขู่ชายหนุ่มได้ ใครจะไปรู้ว่าเยอรมันไร้ซึ่งท่าทีร้อนรนและพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดา“ก็ดีผมก็อยากจะคิดใหม่อีกทีเหมือนกันว่าการแต่งงานครั้งนี้มันเหมาะสมหรือเปล่า” แขไขถลนตาอย่างตกใจไม่ว่าอย่างไรเธอก็คิดไม่เคยถึงเลยว่าเยอรมันที่เอาอกเอาใจเอ็นดูเธอมาตลอดจะกล้าพูดอะไรแบบนี้แต่ไม่นานเธอก็สงบลง "พี่เยอพี่อยากจะถอนหมั้นจริงๆเหรอคะ" แม้จะโดนฝ่ายชายเป็นฝ่ายถอนหมั้นจะอับอายขายหน้าตระกูลขวัญเมืองอาจจะถึงขนาดกลายเป็นขี้ปากชาวบ้านไปทั่วแต่เมื่อแขไขนึกถึงชนาเลยรู้สึกว่าทนกล้ำกลืนไปสักนิดคงจะไม่เป็นไรหรอกรอเธอไม่มีงานแต่งเป็นพันธนาการแล้วเดี๋ยวก็แต่งงานกับชนาได้แล้วไม่ใช่เหรอ "ตระกูลลู่ไม่ได้เข้ามาง่ายๆและผมก็ไม่บังคับให้คุณเข้ามาด้วย"เมื่อเยอรมันพูดจบก็หันไปส่งสัญญาณกับกัมพลและหันกลับเข้าไปในห้องทำงานนัยให้เห็นว่าเขาไร้ซึ่งความอดทนที่จะมาต่อล้อต่อเถียงอะไรกับผู้หญิงพวกนี้ แขไขเองก็เพิ่งจะเคยผิดใจกับเยอรมันครั้งแรกนี่แหละในตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ "พี่เยออย่างน้อยพี่ก็ช่วยจัดการเรื่องบาร์ของฉันหน่อยสิสไตล์เดิมฉันเห็นจนเอียนแล้วไม่มีอะไรใหม่ๆเลยฉันอยากได้สไตล์ที่มันเด่นกว่านี้" เมื่อเกสรได้ยินเข้าก็อดขำไม่ได้ในใจแอบอิจฉาเล็กน้อย สุดท้ายหญิงสาวก็วกกลับมาที่เรื่องบาร์เอาเข้าจริงๆนิสัยของเธอเหมือนกับเด็กที่ไม่รู้เรื่องคงเป็นเพราะตระกูลขวัญเมืองกับตระกูลลู่รักเอ็นดูคอยโอ๋ตลอดนั่นแหละ กัมพลก้าวขึ้นไปตรงหน้าแขไข"คุณแขไขครับเรื่องของคุณบอสเยอจะจัดการให้แน่นอนครับแต่ตอนนี้เป็นเวลางานเชิญคุณกลับไปก่อนครับ" "หึ!"แขไขมองอย่างไม่ยอมและหันมามองเกสรด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเช่นเดียวกัน แต่เธอก็ยอมกลับไปด้วยความไม่สบายใจแน่นเต็มอกไม่ได้อาละวาดอะไรต่อแม้เธอจะเอาแต่ใจแต่เธอก็รู้ลิมิตของเยอรมันดีถ้าเธอทำเยอรมันโกรธคงจะกลับไปอธิบายกับที่บ้านไม่ถูก พอแขไขกลับออกไปกัมพลจึงหันมาถามเกสร"คุณเกสรมาที่นี่เพราะเรื่องโมเดลลิ่งใช่ไหมครับ" "ใช่ค่ะผู้ช่วยกัมพลคุณทายถูกเผลงเลย"เกสรยิ้มอย่างผ่อนคลายคล้ายไม่กังวลว่าสถานการณ์ตอนนี้มันเหมาะกับการปรึกษาหารือหรือเปล่า กัมพลยื่นเอกสารชุดหนึ่งให้เธอก่อนจะเอ่ยพูด"ถ้าคุณอยากจะเอาโมเดลลิ่งดมสาไว้ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ครับแต่คุณต้องเซ็นสัญญาฉบับนี้ก่อน" ที่แท้เขาก็รอเธออยู่ตรงนี้นี่เอง เยอรมันไม่ได้ไล่เธอออกไปตั้งแต่แรกหมายถึงยังมีที่ให้เธอปรึกษาหารืออยู่ "ฉันอยากเข้าไปพูดกับคุณเยอรมันสักนิดหน่อย"เกสรรับเอกสารมา "เออ....."กัมพลทำหน้าลำบากใจ เสียงเยอรมันดังทุ้มออกมาจากในห้อง"เข้ามา" ที่แท้เขาก็ฟังจากข้างในอยู่ เกสรค่อยๆเดินเข้าไปข้างในและปิดประตูห้องเดินไปยังหน้าโต๊ะทำงาน"บอสเยอรมันเมื่อกี้ที่ฉันต่อปากต่อคำกับคู่หมั้นคุณฉันต้องขอโทษด้วย" น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความจริงใจทำให้ชายหนุ่มเงยหน้าเหลือบมองไปที่หญิงสาว จากที่เขาอยู่กับเธอเกสรไม่ใช่คนที่เสียเปรียบแล้วจะช่วยพูดให้คนอื่นนอกจากมีเรื่องจะขอร้องเขา "ในเมื่อบอสเยอใจกว้างยอมจ้างดมสากลับมาฉันขอขอบคุณแทนเธอด้วยก็แล้วกันค่ะ"เกสรพูดอย่างยิ้มแย้ม เยอรมันกวาดตามองไปที่เอกสารในมือเธอ"ผมยังไม่ได้ตกลง" เกสรเข้าใจในทันทีจึงเปิดหนังสือสัญญาในมือตนกวาดตามองฉุนขึ้นมาทันที "เรียกว่าสัญญาได้ยังไงกันนี่มันมาตราอันธพาลชัดๆ" ตัวหนังสือสีดำบนกระดาษสีขาวนั่นมีแต่บังคับให้เธอยอมทำตามโดยไม่หือไม่อือทั้งนั้นเช่นเรียกเมื่อไหร่ก็ต้องมาเมื่อนั้นห้ามปิดเครื่องถ้ารับงานแล้วมีบทจูบต้องรายงานเขาถ้าออกงานสาธารณะแล้วต้องมีคู่ไปก็ต้องรายงานเขาเป็นต้น "เยอรมันสามีคุมภรรยายังไม่โหดขนาดนี้เลยทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ"เกสรยิ่งเห็นยิ่งโกรธ"ฉันไม่ใช่ของใช้ส่วนตัวของคุณสักหน่อยคุณมีสิทธิ์อะไรมาระรานชีวิตระรานงานการของฉันขนาดนี้ด้วย" เยอรมันไม่พูดอะไรมาก"เซ็นไอ้นี่ซ้ะแล้วผมจะให้โอกาสดมสาอีกครั้ง" เกสรพูดไม่ออกไปชั่วขณะ บรรยากาศเงียบลงเกสรเหมือนจะคิดอะไรได้จึงหยิบปากกาเขียนด้วยท่าทีลวกๆและหยิบชูขึ้นมา"ตอนนี้ได้หรือยังคะ" ยังไงถ้าเธอไม่เซ็นสัญญานี่เยอรมันก็ต้องหาวิธีต่างๆนานามาบีบบังคับเธออยู่ดีสู้ถือโอกาสที่เขาไว้หน้าเธอเอาตัวรอดก่อนดีกว่า เยอรมันหยิบสัญญามาอย่างพึงพอใจแต่เกสรกลับจับมือเขาไว้"เดี๋ยวก่อนฉันคิดว่าฉันเสียเปรียบเกินไปไม่อย่างนั้นบอสเยอตกลงเงื่อนไขอีกสักข้อของฉันดีไหมคะ"