已经是第一章了
บทที่464:น้องต้นข้าว
“เด็กตัวแค่นี้ ทิ้งก็ทิ้งสิ มีอะไรน่าเสียดายด้วย?”
ผู้ชายเดินออกมาจากมุมมืด เดินมาถึงที่หน้าห้อง อาศัยแสงไฟสามารถดูออกว่าเขาหน้าตาไม่เลว แต่เพราะมีทรงจมูกเหยี่ยวและริมฝีปากบาง ทำให้คนมีความรู้สึกเย็นชาและร้ายกาจ
เดิมทีเจ้าหมาใหญ่จูงมือของน้ำหวานไว้ ตอนนี้ก็ได้หลบอยู่ที่ด้านหลังเธออย่างหวาดกลัว เห
已经是最新一章了
加载中
