已经是第一章了
บทที่484: โลกมันช่างแคบจริงๆเลย
“น้ำหวาน ผมก็ตามมาถึงนี่แล้ว คุณยังจะใจเหล็กเลิกกับผมจริงเหรอ? เพราะอะไร?เรารักกันมานานขนาดนี้ คุณบอกจะละทิ้งก็ละทิ้งเลยหรอ?”
ดวงตาของดุสิตมองมา แววตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดง ภายใต้แสงไฟของริมทางเดินสาดส่องมีแสงรังศีแสงระยิบระยับอยู่
เหมือนมีละอองน้ำลอยอยู่ชั้นหนึ่ง
น้ำหวานใจสั่นอย่างแปลกประหลา
已经是最新一章了
加载中
