已经是第一章了
บทที่782 ไม่ต้องอาลัยอาวรณ์
บทที่782 ไม่ต้องอาลัยอาวรณ์
ห้องชั้นบนมีพ่อค้าที่มีชื่อเสียงพักอยู่ ได้ยินมาว่าเป็นเพื่อนของฉีหรัว
องครักษ์ของตำหนักอ๋องจงผิงยังคงยืนอยู่นอกประตู ฉีหรัวเดินขึ้นมาในชุดผ้าโปร่งสีขาวราวกับหิมะ นางให้คำชมเชยเป็นเงินสองตำลึงกับชายหนุ่มเพื่อปิดปากคนชอบพูดที่อยู่ข้างล่าง “อาหารอร่อยทุกโต๊ะ ว
已经是最新一章了
加载中
