ตอนที่ 7 ทนไม่ไหวแล้ว

ตอนที่ 7 ทนไม่ไหวแล้ว ที่แท้ก็ไม่ใช่แค่กับฉัน แต่ศรัณก็เป็นแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน ที่แท้เขาก็เป็นเพลย์บอย ตอนนี้ฉันมัวแต่คิดเหลวไหลอะไรอยู่? “สาวสวย เต้นด้วยกันไหมครับ” ทันใดนั้น ก็มีผู้ชายมาโอบเอวฉัน ตัวของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าและบุหรี่ เขายิ้มให้ฉันอย่างหยาบคาย แต่ฉันก็ได้แต่มองไปที่ศรัณ เขากำลังคุยอะไรไม่รู้กับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ฉันก็เลยเห็นหน้าเขาแค่ด้านข้างภายใต้แสงไฟกระพริบเท่านั้น ฉันยืนอึ้งมองเขาอยู่แบบนั้น แม้แต่ผู้ชายที่มาลวนลามฉัน ฉันยังไม่ทันได้สนใจเลย สายตาของฉันได้แต่มองหาเขา ท่ามกลางฝูงชน เขากำลังหัวเราะคิดคัดอยู่กับเธอ ยั่วยวนกัน กระซิบกระซาบ ทำไมฉันต้องสนใจขนาดนี้ด้วยนะ “สาวสวยมาคนเดียวเหรอครับ? เราไปดื่มกันสักแก้วไหม?” มือของผู้ชายคนนั้นจับมาที่ตัวของฉัน แต่ฉันกลับเหมือนคนตายที่ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น ได้แต่จ้องไปที่คนๆนั้น ราวกับว่าจะจ้องแบบนั้นตลอดไป ทันใดนั้นศรัณก็มองกลับมา เขาดูเซอร์ไพรส์และมองไปรอบๆตัวฉัน แสงไฟกระพริบทำให้มองเห็นได้ไม่ชัด ฉันยืนอึ้งมองเขาอยู่แบบนั้น รู้สึกเหมือนว่าตัวเองตาฝาดไป ศรัณยิ้มให้ฉัน ริมฝีปากแดงระเรื่อนั้นค่อยๆคลี่ยิ้มออก ดูเหมือนว่าเขากำลังหัวเราะกับความเพ้อฝันของฉัน และทันใดนั้นเราก็ต่างมองคู่เต้นรำของเราพร้อมกัน ฉันพยายามหายใจเข้า แต่พยายามเท่าไหร่ก็รู้สึกเหมือนหายใจเข้าไม่เต็มปอด ที่แท้ฉันก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เขาทำแบบนี้ด้วย ก็แค่คู่ที่ทำให้เขาได้ปลดปล่อยความต้องการของเขาออกมา เกลียดจริงๆ ทำไมแค่นี้ฉันถึงมองไม่ออก? “คนสวย เราไปนั่งตรงนั้นกันดีไหมครับ?” เขาลากแขนฉันไปอย่างแรง ตาเขาปรือด้วยความเมา ผู้ชายคนนี้นี่ทำให้ฉันต้องร้าย “ขอโทษนะคะ” ฉันสะบัดมือเขาออก “ฉันจะกลับบ้านแล้ว” สุดท้ายผู้ชายคนนั้นก็เผยธาตุแท้ออกมา เขาดึงแขนฉันไว้แล้วด่าว่า “จะเสแสร้งอะไรอีกล่ะ? ว่าเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์รักนวลสงวนตัวงั้นเหรอ? แต่งตัวแบบนี้ มาที่แบบนี้ก็เพื่อมาอ่อยไม่ใช่รึไง!” “ไปไกลๆ!” ฉันมองหน้าผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาดุร้าย แล้วก็ผลักเขาออกอย่างแรง “ยัยบ้า!” เขาโกรธมาก พร้อมกับยกมือขึ้นมา ถึงแม้ว่าจะตกใจ แต่ฉันก็ยังคงจ้องหน้าเขาด้วยสายตาแบบเดิม ไม่หลบ ทันใดนั้น มือของเขาก็หยุดอยู่กลางอากาศ แขนคู่นั้นปรากฏขึ้นต่อหน้าฉัน เส้นเลือดปูดที่แขน แสดงให้เห็นถึงเสน่ห์และความเซ็กซี่ของผู้ชาย ฉันมองไปที่แขนนั้น ปรากฏว่าเป็นศรัณนั่นเอง เขาพูดด้วยสีหน้าน่ากลัว “นี่คือผู้หญิงของผม ช่วยเคารพเธอด้วย” ของนายงั้นเหรอ? น่าขำซะจริง ทันใดนั้นฉันก็โมโหขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล ฉันไปเป็นของนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? เมื่อกี้นายยังยั่วยวนผู้หญิงคนอื่นอยู่เลย แถมตอนนี้ยังมาบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงของนาย นายนี่มันช่างเจ้าชู้จริงๆเลยนะ “ขอโทษนะ แต่ฉันไม่รู้จักคุณ” ฉันมองหน้าศรัณด้วยสีหน้าเรียบเฉย พอเห็นเขาขมวดคิ้วเลยรู้ว่าเขาคงคิดไม่ถึงว่าฉันจะพูดแบบนี้ ฉันหันหลังเดินหนีออกมา บางทีการมาที่นี่คือการตัดสินใจที่ผิด ผิดที่ฉันอยากจะเจอเขา “ภาวินี!” ด้านหลังมีเสียงที่รีบร้อนของเขาตามมา ภาวินีคือชื่อนามปากกาของฉัน ชื่อปอม ดูเหมือนว่าเขาจะสืบมาเยอะเหมือนกันนะ ฉันจ้ำอ้าวออกมาข้างนอก แล้วก็หายใจเข้าลึกๆ พออากาศเย็นๆเข้าปอดมันก็ทำให้ฉันอยากจะร้องไห้ “นี่ จะทำอะไร!”แขนของฉันถูกดึงไว้ ไม่ต้องหันหน้าไปก็รู้ว่าคนๆนั้นคือศรัณ “กลับบ้านไง นายว่าฉันจะทำอะไรได้อีกล่ะ?” ฉันมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย ใบหน้าที่หยิกของศรัณอยู่ๆก็ยิ้มออกมา “เธอหึงเหรอ?”เขามีความสุขจนยิ้มแก้มปริ แล้วเลิกคิ้วขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ “หึงงั้นเหรอ?” ฉันหัวเราะเหอะๆ “ทำไมฉันต้องหึง! ทุกคนมาที่นี่เพื่อมาหาความสนุก นายมีผู้หญิง ฉันก็ไปหาผู้ชายได้เหมือนกัน แต่ว่าฉันแค่ไม่ชอบผู้ชายคนนั้น โดนเขาลวนลามโดยบังเอิญก็เท่านั้น นายคิดว่าที่ฉันไม่มีความสุขเพราะเห็นนายอยู่กับผู้หญิงคนนั้นงั้นเหรอ?” ฉันตะคอกใส่เขา “ทุกคนก็โตแล้ว นายคิดว่านายเล่นได้อยู่คนเดียวรึยังไง……..” ทันใดนั้นปากของฉันก็ถูกปิดสนิท ปลายลิ้นของเขาเลียเบาๆที่ริมฝีปากของฉัน “หึงจริงๆด้วย ไม่เห็นต้องพูดให้ยืดยาว” ฉันยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น เมื่อกี้เขาจูบฉัน “ยัยบื้อ ฉันเห็นตั้งแต่เธอเดินเข้ามาแล้ว ก็เลยอยากจะหยอกเธอหน่อยก็แค่นั้น ใครจะไปคิดว่าเธอไม่มีอารมณ์ขันซะขนาดนั้น” ศรัณยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ “เธอชอบฉันเข้าแล้วล่ะสิ?” “ปะ เปล่าซะหน่อย” ฉันไม่ยอมรับ แต่พอคิดไปคิดมาก็รู้สึกอับอายขายขี้หน้า โดนจับได้จนได้ “ผู้หญิงนี่ช่างปากไม่ตรงกับใจจริงๆเลย”ศรัณส่ายหน้าอย่างเอือมระอา เขาจับมือฉันท่ามกลางความวุ่นวายภายในคลับ และฉันก็ยังคงยืนอยู่ข้างๆเขาไม่ได้ไปไหน เหมือนว่าตอนนี้รอบข้างเราไม่มีใครทั้งนั้น มีเพียงแค่เราสองคน ฉันไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน อยากที่จะให้คนบนโลกนี้หายไปทั้งหมด พวกเราจะได้มีอะไรกันอย่างไม่ต้องเกรงใจใคร สนุกสนานกันอย่างเต็มที่ “เธอสวยจัง” มือของศรัณลูบไล้ไปตามเรือนร่างของฉัน ฉันนอนอยู่บนเตียง จ้องมองเขาด้วยสายตาหลงใหล แต่ว่าสายตาของเขามองไปทุกที่ เหมือนว่าอยากจะเห็นทุกส่วนของผิวฉัน ภายใต้แสงไฟ ฉันไม่สามารถซ่อนอะไรเขาไว้ได้เลย