ตอนที่ 1 งานแต่งแบบฟอร์มทีม

ตอนที่ 1 งานแต่งแบบฟอร์มทีม ณ เวลาเที่ยงตรง ดวงอาทิตย์ฉายแสงกลางท้องฟ้า ถังรั่วชูแต่งกายด้วยชุดแต่งงานสีขาวนวล ยืนมองชายหญิงที่กำลังจูบกันอยู่ภายในรถปอร์เช่ คาเยนน์คู่นั้นจากหน้าประตูร้านชุดแต่งงาน ด้วยความรู้สึกเย็นวาบไปทั่วกระดูก วันนี้เป็นวันลองชุดแต่งงานของเธอกับคู่หมั้น ทั้งสองคนนัดเจอกันหน้าร้านชุดแต่งงาน แต่นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่รออยู่ครึ่งค่อนวัน กลับต้องมาเห็นภาพแบบนี้ ผู้ชายคนนั้นหันหลังให้กับเธอ และจูบกับผู้หญิงคนนั้นเคลิบเคลิ้มจนลืมตน ซึ่งฝ่ายหญิงก็ตอบรับจูบอย่างเร่าร้อน แต่กลับแสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายทะลุกระจกรถมาทางถังรั่วชู ถังรั่วชูเสมือนถูกสายฟ้าฟาดทั้งร่าง เธอเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่มั่วสุมกับคู่หมั้นของตัวเอง จะเป็นพี่สาวของตัวเอง! น้ำตาได้เอ่อล้นออกมาจากดวงตา ถังรั่วชูกัดฟันกรอด ด้วยความรู้สึกอายและแค้นอย่างมาก เธอโครตจะโง่เลยจริง ๆ ! เมื่อ 5 นาทีก่อน จี้หยินเฟิงยังส่งข้อความมาหาเธออยู่เลย บอกว่าอดใจรอที่จะได้เห็นเธอในชุดเจ้าสาวไม่ไหวแล้ว เธอเลยเดินลงมารอเขาข้างล่างโดยไม่คิดเลยสักนิด ตอนนี้ ชุดแต่งงานบนตัวของเธอได้แปรเปลี่ยนเป็นเรื่องน่าขบขันที่สุด ถังรั่วชูเข้าใจทันทีว่า ข้อความนั้น ที่แท้ก็เป็นฝีมือของกู้รั่วรั่วนั้นเอง หล่อนบอกให้เธอลงมาข้างล่าง เพื่อจะได้เห็นภาพนี้ และอวดเธอ ผู้หญิงคนนั้นและแม่ของหล่อน เข้ามาแย่งพ่อของเธอไปยังไม่พอ ตอนนี้แม้แต่คู่หมั้นของเธอก็ไม่ว่างเว้น! สิ่งที่ทำให้ถังรั่วชูปวดใจมากกว่าก็คือ การทรยศของจี้หยินเฟิง เขารู้ทั้งรู้ว่าเธอเกลียดกู้รั่วรั่วมากแค่ไหน แต่กลับไปสานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้นลับหลังเธอ ถังรั่วชูรู้สึกเหมือนฝันร้าย เธอกลัวว่าจะควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ แล้วทำเรื่องที่ไม่มีสติลงไป เธอเลยหนีไปอย่างจนตรอกก่อนที่จี้หยินเฟิงจะเห็น ไม่นานกู้รั่วรั่วก็โทรเข้ามา น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความเยาะเย้ยลำพองใจ: “น้องสาวสุดที่รักของฉัน เธอเห็นหมดแล้วใช่ไหม? คนที่จี้หยินเฟิงรักมาโดยตลอดคือฉัน ดังนั้นเขาคงแต่งงานกับเธอไม่ได้แล้วละ ฉันเองก็ไม่ยอมให้เขาไปแต่งงานกับเธอหรอก เขาเป็นของฉัน เธอเลิกคิดซะเถอะ!” ตลอดช่วงบ่าย ถังรั่วชูเดินเตร็ดเตร่อย่างไร้วิญญาณไปตามถนน เธอลากชุดแต่งงาน ไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม โดยไม่ได้สนใจสายตาจากคนรอบข้างแต่อย่างใด ในตอนที่ผ่านผับแห่งหนึ่ง เธอเลยเดินเข้าไป แล้วสั่งเหล้ามาดื่มจำนวนมาก ดื่มไปพลาง ร้องไห้แทบขาดใจไปพลาง คิดจะใช้เหล้ามาย้อมให้ตัวเองเมาสลบไปเลย คืนนั้น ถังรั่วชูเมาจนสิ้นสติ ทิ้งตัวหลับอยู่บนโซฟาของห้องคลับนั้นไป เช้าวันที่สอง ถังรั่วชูถูกเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ปลุกให้ตื่นขึ้น เธอกดรับด้วยความสะลึมสะลือ แต่ยังไม่ทันที่จะเอ่ยปาก น้ำเสียงโกรธเคืองของจี้หยินเฟิงก็ดังขยายเข้ามา : “ถังรั่วชูเธออยู่ไหน? รู้ไหมว่าเมื่อวานฉันรอเธออยู่ที่ร้านชุดแต่งงานจนถึงบ่าย? ในเมื่อเธอไม่ให้ความสำคัญ งั้นเราก็ไม่ต้องแต่งงานกัน!” ถังรั่วชูตื่นขึ้นมาทันใด พร้อมกับความรู้สึกเยาะเย้ยและหดหู่ใจ งานแต่งงาน...เธอไม่อยากแต่งตั้งแต่เมื่อวานแล้ว! เมื่อวางสายลง ถังรั่วชูก็เดินไปล้างหน้าในห้องน้ำ แล้วออกจากห้องคลับ เตรียมจ่ายเงิน เมื่อเดินมาถึงระเบียงทางเดิน ก็ปะทะกับร่างเงาสูงใหญ่ร่างหนึ่งที่เดินมาตรงหน้า ถังรั่วชูไม่ได้สนใจอีกฝ่าย จนกระทั่งผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ ๆ และก็ได้ยินเสียงพูดด้วยความเคารพของผู้ช่วยที่เดินตามหลังเขาไปว่า : “ท่านประธานครับ คณะกรรมการกำชับมาว่าวันนี้คุณจะต้องไปจดทะเบียนสมรสกับคุณหนูตระกูลหซู่ที่กระทรวงกิจการพลเรือน และรับประทานอาหารฉลองกับเธอด้วยครับ” “ไม่ว่าง” น้ำเสียงเย็นชา ไร้ซึ่งความอบอุ่นดังออกมาจากริมฝีปากบางเฉียบนั่น “แต่.......คณะกรรมการบอกว่าการแต่งงานนี้ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องแต่งนะครับ ถ้าแค่เพราะไม่ชอบละก็ เขายังสามารถส่งผู้หญิงคนอื่นมาให้คุณเลือกได้ตามความพอใจอีกด้วยนะครับ” ผู้ช่วยเหงื่อตกกลัดกลุ้มกับคำพูดของคณะกรรมการ จึงต้องพูดขึ้นอย่างความระมัดระวัง “เหอะๆ ไม่ล้มเลิกความคิดจริง ๆ ! นายไปเลือกผู้หญิงในวงการบันเทิงที่มีชื่อเสียงมาสักคนละกัน แค่เพียงไม่ใช่ผู้หญิงที่เขายัดเยียดให้ก็พอ ใครก็ได้ ฉันจะต้องทำให้เขาล้มเลิกความคิดให้ได้” ผู้ชายคนนั้นส่งเสียงเหอะออกมา พร้อมกับพึมพำกับตัวเอง ผู้ช่วยอ้าปากตาค้าง : “ท่านประธานครับ..... คุณไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม?” ผู้ชายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า : “ดูเหมือนฉันล้อเล่นเหรอ?” ไม่เหมือน! แต่.......จะพูดยังไง นี่ก็เป็นเรื่องใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตทั้งชีวิตเลยนะ แบบนี้ไม่ถือว่าเป็นการทำแบบลวก ๆ เกินไปเหรอ? ผู้ช่วยหยุดพูดไปทันที ใจจริงก็อยากจะพูดต่ออีกสักหน่อย แต่เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของเจ้านาย จึงทำได้เพียงแค่หุบปากลง ถึงตอนนี้ ถังรั่วชู ก็อดที่จะชำเลืองมองไปทางผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ชายหนุ่มคนนั้นเป็นผู้ชายที่ดูโดดเด่นมาก ประสาทสัมผัสทั้งห้าบนใบหน้าก็งดงามราวกับผลงานศิลปะรูปปั้นที่แสนประณีตอย่างไรอย่างนั้น ริมฝีปากที่บางเฉียบ จมูกที่คมโด่ง ขนคิ้วที่เรียงตัวสวยแผ่มาดเย็นชาออกมา นัยน์ตาลึกยากหยั่งถึง เขาแต่งกายด้วยชุดสูทที่ตัดมาพอดีกับตัว ขับให้เขาดูสูงโปร่งมากยิ่งขึ้น ราวกับต้นยูคาลิปตัสต้านลม นิสัยเฉพาะตัวที่ดูเย็นชาเขา สูงจนเอื้อมไม่ถึง เหมือนกับผู้ทรงอิทธิพลที่ไม่อาจแตะต้องได้ กลิ่นอายที่แปลกแยกได้แพร่กระจายออกมาทั่วทั้งตัว และทำให้คนที่พบเห็นไม่กล้าที่จะเข้าใกล้ ดูมีอำนาจทำให้คนต่างเกรงกลัว ถังรั่วชูจำผู้ชายคนนี้ได้ ประธานลู้ซือจิ่น แห่งบริษัทการบันเทิงหวางถิง เป็นบุคคลระดับสูงที่เป็นที่ยอมรับในวงการบันเทิง ปกติแล้วมักจะค่อนข้างเก็บตัว น้อยมากที่จะปรากฏตัวสู่สายตาสาธารณะ ก่อนหน้านั้นถังรั่วชูยังเคยมีโอกาสพบหน้ากับเขาครั้งหนึ่งในตอนที่เป็นนักข่าวฝึกหัดด้วย นึกไม่ถึงว่า จะพบเขาในสถานที่แบบนี้ได้ ! ในระหว่างที่กำลครุ่นคิดนั้น ลู้ซือจิ่นก็ได้มองผ่านเธอไป ส่งผลให้ถังรั่วชู ใจเต้นไม่น้อย ลู้ซือจิ่นกำลังตามหาคนที่จะไปแต่งงานด้วย ส่วนเธอก็เพิ่งจะถูกคู่หมั้นทรยศเข้าพอดี ระหว่างเราสองคนก็ไม่มีการผูกมัดทางด้านความรู้สึกด้วย การแต่งงานแบบฟร์อมทีมก็ไม่น่าจะเป็นไปไม่ได้นี่น่า สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เธอต้องการทำให้กู้รั่วรั่วรู้ว่า ถึงเธอถังรั่วชูจะไม่มี จี้หยินเฟิงแล้วก็ตาม แต่เธอยังสามารถหาผู้ชายที่โดดเด่นยิ่งกว่าได้ เธอจะต้องเสียใจภายหลังที่ได้ตัวของจี้หยินเฟิงไป！ เมื่อมีความคิดนี้ผุดขึ้นมา ถังรั่วชูจึงเอ่ยปากเรียกชื่อเขา : “ท่านประธานลู้เดี๋ยวก่อนคะ” เสียงที่ดังขึ้นกะทันหันของเธอ ทำให้ลู้ซือจิ่น และผู้ช่วยต่างก็อึ้งงันไป จากนั้นก็หันกลับมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย