ตอนที่ 3 ทำให้ชายชั่วหญิงเลวเสียใจ

ตอนที่ 3 ทำให้ชายชั่วหญิงเลวเสียใจ หลังจากที่กล่าวลากับลู้ซือจิ่นแล้ว ถังรั่วชูก็ตรงกลับบ้านทันที เมื่อเข้าไปในบ้าน ก็พบกับกู้รั่วรั่วและแม่ของเธอจ้าวเสี่ยวหวั่นกำลังพูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนานกับพ่อของเธอในห้องโถงใหญ่ “สามคน” พ่อแม่ลูก กลมเกลียวแน่นแฟ้นกันดีจริง ๆ ในช่วงเวลานั้น ถังรั่วชูอดที่จะเข้าใจผิดไม่ได้ ราวกับว่าตัวเองเป็นคนนอกที่เข้าบ้านผิดอย่างไรอย่างนั้น เข้าไปแทรกกลางไม่ได้ ถังรั่วชู ปิดประตูลงด้วยสีหน้าเยือกเย็น ก่อนจะขึ้นข้างบนโดยที่ไม่กล่าวทักทายแต่อย่างใด ถังส้งเห็นเข้า เลยตะโกนออกไป : “หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ!” “มีอะไรคะ?” ถังรั่วชูหยุดก้าวเท้า แล้วถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “แกยังรู้ตัวว่าต้องกลับบ้านด้วยเหรอ? ลูกสาวคนเดียวไม่กลับบ้านมาหนึ่งคืนเต็ม พอกลับมาถึงก็ไม่มีแม้แต่คำกล่าวทักทาย แกยังเห็นพ่ออยู่ในสายตาบ้างไหม?” ถังส้งตวาดด้วยความโกรธเคือง สีหน้าไม่พอใจ เมื่อถังรั่วชูได้ยิน ก็หัวเราะออกมา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยขึ้นว่า : “แม่หนูตายไปนานแล้ว ถึงแม้ว่าพ่อจะยังอยู่ แต่ก็ไม่ต่างอะไรกับตายไปแล้วหรอกคะ” “บังอาจ นังลูกอกตัญญู!” ถังส้งตบโต๊ะด้วยความโกรธ “พ่อคะ พ่อใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ อย่าโกรธจนเสียสุขภาพเพราะคำพูดรั่วชูเลยนะคะ” กู้รั่วรั่วลูบหลังของถังส้งอยู่ด้านข้าง ด้วยท่าทางเอาใจใส่ จ้าวเสี่ยวหวั่นก็ลุกขึ้นมาแสดงบทบาทเป็นแม่ที่แสนดี ด้วยการพูดโน้มน้าว : “รั่วชู อย่าพูดแบบนี้กับพ่อสิ ถึงยังไงเขาก็เป็นผู้ให้กำเนิดเธอนะ” “ดูสภาพแกตอนนี้ แล้วมาดูพี่สาวของแกอีกทีนะ เมื่อไรแกจะเอาแบบอย่างเธอบ้าง！” ถังส้งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พร้อมกับตวาดออกไปด้วยความเจ็บปวดใจที่ไม่เป็นดั่งหวัง ถังรั่วชูยิ้มอย่างเย็นชาออกมา พร้อมกับอดที่จะประชดประชันไม่ได้ว่า : “เอาแบบอย่างอะไรเหรอคะ? เอาแบบอย่างด้วยการไปนอนกับคู่หมั้นของคนอื่นแบบเธอ หรือว่าเอาแบบอย่างหน้าไม่อายแบบเธอคะ?” “ถังรั่วชู เธอ........” สีหน้าของกู้รั่วรั่วเปลี่ยนไปทันที กำลังจะระเบิดความโกรธออกมา แต่กลับจ้าวเสี่ยวหวั่นถามขึ้นด้วยความโกรธว่า : “รั่วชู เธอมาพูดกับพี่สาวแบบนี้ได้ยังไง?” “แม่ของฉันมีลูกสาวแค่เพียงคนเดียว จะไปมีพี่สาวได้ยังไง? เหอะ คานข้างบนไม่ตรง คานข้างล่างย่อมบิดเบี้ยวตาม ดูนางให้ดูแม่ แย่งผู้ชายของคนอื่นเพื่อความสุขของตัวเอง สุดยอดจริง ๆ ” ถังรั่วชูพูดอย่างไม่เกรงใจ สีหน้าของกู้รั่วรั่วและจ้าวเสี่ยวหวั่น สองแม่ลูกกลับเปลี่ยนเป็นซีดเผือดขึ้นมาทันใด “ถังรั่วชู พูดแบบนี้มันเกินไปหน่อยไหม！” จ้าวเสี่ยวหวั่นโกรธจนตัวสั่น : “ฉันทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อตระกูลนี้มานานหลายปี ถึงจะทำงานอย่างหนักแต่ไม่รับประโยชน์ก็ตาม แต่แล้วยังไงละ ฉันก็เป็นผู้อาวุโสของเธอนะ ทำไมเธอถึงได้พูดจาแบบนี้ละ?” “เป็นผู้อาวุโสไม่ใช่เมียน้อยเหรอ? เป็นเมียน้อยที่อยากเชิดหน้าชูตา มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?” ถังรั่วชูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหยียดหยาม “เธอ......” ใบหน้าของจ้าวเสี่ยวหวั่นโกรธจนบิดเบี้ยวไปหมด คนที่เธอเกลียดมาที่สุดมาตลอดชีวิตก็คือคนที่บอกว่าเธอเป็นเมียน้อย ในตอนที่แม่ของถังรั่วชูยังมีชีวิตอยู่ เธอต้องพบเจอกับคำสบประมาทไปทั่วทุกหนแห่ง หลังจากที่แม่ของถังรั่วชูตายไป เธอจึงได้รับตำแหน่งการเป็นเมียหลวงของบ้านหลังนี้ หลายปีมานี้ไม่มีใครกล้าเรียกเธอว่าเมียน้อยอีกเลย เมื่อก่อนถังรั่วชูก็พูดถึงน้อยมาก แต่เมื่อกี้เธอกลับโพล่งออกมา เธอรู้สึกอาบอายมาก “แม่คะ แม่ก็อย่าโกรธสิคะ” เมื่อเห็นจ้าวเสี่ยวหวั่นกำลังจะระเบิดอารมณ์โกรธออกมา กู้รั่วรั่วจึงอดที่จะพูดปลอบโยนแม่ไม่ได้ พร้อมกับเดินมาทางถังรั่วชูด้วยแววตาเย็นชา ถังรั่วชูมองไปทางเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกว่า “เหอะเหอะ ถังรั่วชู เธอเอาแต่บอกคนว่าอื่นเป็นเมียน้อย แต่เท่าที่ฉันดูแล้ว เธอมันไร้ความสามารถมากเกินไป ขนาดผู้ชายของตัวเองก็ยังดูแลไม่ได้ ก็อย่าไปโทษว่าคนอื่นเขาแย่งไปสิ ฉันรู้ว่าเธออ่าไม่ยอม ให้ฉันบอกไหมว่าทำไมหยินเฟิงถึงเลือกฉัน...... ” คำพูดนี้ของกู้รั่วรั่วเบามาก มีเพียงแค่ถังรั่วชูคนเดียวเท่านั้นที่ได้ยิน ซึ่งมีเจตนาร้ายอย่างชัดเจน : “เพราะ ฉันกำลังท้องลูกของเขาอยู่ น่าเสียดายความสัมพันธ์เนิ่นนานหลายปีของพวกเธอทั้งสองคนจังเลย แต่ยังไงก็สู้การเย้ายวนของฉันไม่ได้หรอก” เปรี้ยง—— วินาทีต่อจากนั้น ถังรั่วชูรู้สึกเหมือนกับมีสายฟ้าผ่าลงมากลางวันแสก ๆ ระเบิดสมองของจนแตกกระจุย เธอไม่กล้าเชื่อหูของตัวเอง ท้อง? กู้รั่วรั่วท้องลูกของจี้หยินเฟิงแล้วเหรอ? ที่แท้ เธอกับจี้หยินเฟิงก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันเพียงแค่1-2วันเท่านั้น อีกทั้งตัวเองกลับโง่ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย พวกเขา.....ทำเรื่องอัปยศอดสูต่อเธอ! “เรื่องนี้ ฉันจะบอกพ่อเร็ว ๆ นี้แหละ เชื่อเลยว่าเขาจะไม่โต้แย้งแน่นอน และไม่นานฉันกับหยินเฟิงก็จะหมั้นกัน ดังนั้น เธอจะกลายเป็นหมาหัวเน่าแล้ว！” กู้รั่วรั่วยิ้มอย่างชั่วร้าย ราวกับเห็นความเจ็บปวดของถังรั่วชู เป็นความสุขที่ใหญ่ที่สุดของเธอ “กู้รั่วรั่ว เธอนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ ！” ถังรั่วชูโกรธจนตัวสั่นเทา และเสียใจอย่างสุดซึ้ง ถังรั่วชูอยู่บ้านนี้ต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เลยเดินขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะตรงไปบริษัททันที บริษัทสือรุ่ยเป็นใบพัดให้แก้ข่าวซุบซิบนินทาในวงการบันเทิง มีความเชี่ยวชาญในการขุดเรื่องอื้อฉาวของดารามาลงหน้าหนังสือมาก การแข่งขันในการทำงานค่อนข้างรุนแรงมาก สองปีก่อนเมื่อถังรั่วชูจบการศึกษาก็เข้าสู่การเป็นนักข่าวในบริษัทแห่งนี้ แล้วเคยเขียนข่าวอื้อฉาวไปไม่น้อย กลายเป็นคนมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ไปโดยปริยาย ในตอนประชุมช่วงเช้า สภาพจิตใจของถังรั่วชูไม่สู้ดีนัก เลยถูกผู้จัดการตำหนิไปรอบหนึ่ง ร่างทั้งร่างดูเหมือนกับถูกบีบคั้นหัวใจ แหลกลานไม่เหลือชิ้นดี ส้งอานหยีเพื่อสนิทเห็นสภาพจิตใจเธอไม่สู้ดีนัก เลยหาข้ออ้างไปทำข่าว แล้วลากเธอไปยังร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วงว่า : “รั่วชู เมื่อวานเธอไปลองชุดแต่งงานกับคุณชายจี้ไม่ใช่เหรอ ? ทำไมสีหน้าถึงได้ดูซีดเผือดแบบนี้ละ หรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น?” เธอมองไปยังเพื่อนสนิทด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ซึ่งถังรั่วชูในตอนนี้มีจมูกแดงกล่ำ น้ำตาเอ่อล้นออกมา ความทุกข์ระทมและความเสียใจที่สะสมเอาไว้ภายในจิตใจ ก็ได้ถาโถมออกมาราวกับหาที่ระบายได้แล้วอย่างไรอย่างนั้น “รั่วชู เธอร้องไห้ทำไม? มันเกิดอะไรขึ้น? เธอบอกฉันมาสิ!” ส้งอานหยีกระวานกระวายใจจนทำอะไรไม่ถูก ด้วยความรู้จักกับถังรั่วชูมาเนิ่นนานหลายปี เธอมักจะแข็งนอกอ่อนใน ร่าเริง เข้มแข็ง รักให้ได้ ปล่อยวางให้เป็นต่อหน้าคนอื่นเสมอ ส้งอานหยีจึงไม่เคยเห็นเธอร้องไห้ด้วยความเสียใจมากมายขนาดนี้มาก่อน ถังรั่วชูน้ำตาไหลริน นำความขมขื่นและความไม่ได้รับความเป็นธรรมที่สะสมอยู่ภายในใจทั้งหมดระบายมันออกมา เมื่อได้ยิน ส้งอานหยีตบโต๊ะด้วยความโกรธ : “หน้าไม่อาย !ต่ำช้า! กู้รั่วรั่วหน้าไม่อายเกินไปแล้ว!ไหนจะจี้หยินเฟิงนั้นอีก เสียดายที่ฉันคิดว่าเขาเป็นเทพบุตร คิดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นไอคนสารเลวมากขนาดนี้!!!” “ทำไมเขาถึงไปมีสัมพันธ์กับกู้รั่วรั่วได้ เห็น ๆ อยู่ว่าฉันเกลียดเธอมากขนาดนั้น.....” ถึงแม้ว่าถังรั่วชูจะแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง แต่ในความจริงแล้วเสียใจจนแทบขาดใจ เหมือนกับสัตว์ร้ายที่ได้รับบาดเจ็บอย่างไรอย่างนั้น ส้งอานหยีอดที่จะรู้สึกเจ็บปวดใจไม่ได้ เธอและถังรั่วชูรู้จักกันมาเนิ่นนานหลายปี ย่อมรู้สถานการณ์ในบ้านเธอเป็นอย่างดี ในตอนที่แม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่ พ่อของเธอไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย ซึ่งคน ๆ นั้นก็คือจ้าวเสี่ยวหวั่น เพราะเรื่องนี้ แม่ของ ถังรั่วชูตรอมใจมาโดยตลอด ต่อมาหลังจากที่แม่ของเธอป่วยและตายไปได้ไม่นาน จ้าวเสี่ยวหวั่นก็พากู้รั่วรั่วย้ายเข้ามาอยู่ในตระกูลถัง ครอบครองตำแหน่งของคนอื่น สองแม่ลูกนั้นร้ายลึกมาก ต่อหน้าพ่อของเธอ ปฏิบัติต่อถังรั่วชูดีสารพัด แต่พอลับหลังกลับกลั่นแกล้งถังรั่วชูสารพัดเช่นกัน ตอนแรกก็แย่งพ่อของเธอไปแล้ว ต่อมายังจะยั่วยุให้พ่อของเธอนำสิทธิ์ในการดูแลทรัพย์สินทั้งหมดภายในตระกูลถังยกให้กับกู้รั่วรั่วอีกด้วย ถังรั่วชูถูกลดความสำคัญลงอย่างรวดเร็ว บัดนี้ กู้รั่วรั่วก็ยังมาแย่งคู่หมั้นที่คบกันมาเนิ่นนานของถังรั่วชูไปอีก ถังรั่วชูจึงทุกข์ใจอย่างมาก ส้งอานหยีย่อมรู้ดีกว่าใคร ๆ ถังรั่วชูนั้นแสร้งทำตัวเข้มแข็ง แต่ความจริงแล้วภายในใจนั้นกลับพรุนไม่เหลือชิ้นดี อ่อนแอจนสุดจะทนได้ “รั่วชูไม่เป็นไรนะ อย่าเสียใจไปเลย ผู้ชายสารเลวคนนั้น รู้นิสัยธาตุแท้ก่อนก็ดี เธอจะได้ไม่ต้องเสียใจไปตลอดชีวิตไง” ส้งอานหยียื่นมือออกไปกอดเธอ พร้อมกับพูดปลอนโยนเบา ๆ อยากจะมอบความอุ่นใจให้แก่เธอ ถังรั่วชูเช็ดน้ำตา แล้วพยักหน้า : “อานหยี ขอบใจเธอมากนะ เธอวางใจเถอะ ฉันไม่เป็นอะไร เดี๋ยวก็ดีขึ้นสักวัน ฉันจะทำให้กู้รั่วรั่วและจี้หยินเฟิงเสียใจที่ทำแบบนี้กับฉันให้ได้ คอยดู”