ตอนที่ 7 จะฉลองคืนแต่งงานยังไง

ตอนที่ 7 จะฉลองคืนแต่งงานยังไง ณ เวลาพลบค่ำ ถังรั่วชูเลิกงานแล้ว และได้ออกจากบริษัทมากับส้งอานหยี จากนั้นทั้งสองคนก็แยกกันหน้าประตูก ก่อนแยกกัน ส้งอานหยีก็ได้ถามเธอด้วยความเป็นห่วงว่า : “รั่วชู เธอกลับไปอยู่บ้านของฉันสักสองสามวันก่อนดีไหม?” เธอไม่ค่อยวางใจให้รั่วชูกลับบ้านเท่าไหร่นัก เธอต้องอยู่ชายคาเดียวกับกู้รั่วรั่ว ทั้งสองคนต่างก็เกลียดกันอย่างกับอะไรดี แล้วนิสัยไม่ดีของกู้รั่วรั่วนั้น อาจจะกำลังคิดหาทางมาทำร้าย ถังรั่วชูอยู่ก็เป็นได้ ถังรั่วชูเห็นปุ๊บก็รู้ในทันทีว่าเพื่อนของตัวเองกำลังกังวลเรื่องอะไร จึงอดที่จะทอดถอนออกมาในใจไม่ได้ “อานหยีขอบคุณในความหวังดีของเธอนะ แต่ฉันรับมือได้” กู้รั่วรั่วแค่คนเดียว เธอไม่มีอะไรต้องไปกลัวหล่อน อีกทั้ง เธอเองก็รับปากกับลู้ซือจิ่นไปแล้วว่าจะย้ายไปอยู่กับเขา ดังนั้น จึงอยากกลับไปเตรียมของสักหน่อย “แต่ว่า......” ส้งอานหยียังอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เมื่อเห็นสีหน้าเด็ดเดี่ยวของถังรั่วชูแล้ว จึงทำได้เพียงแค่ทอดถอนใจ : “ก็ได้ ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้ว งั้นฉันก็จะไม่บังคับเธอละกัน แต่เธอต้องสัญญากับฉันนะ ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น จำไว้ต้องรีบโทรหาฉันทันที เข้าใจไหม?” “รู้แล้ว ๆ” “งั้นฉันไปก่อนนะ กลับดี ๆ ละ” “อื้อ ฉันไปนะ” เมื่อกล่าวลากับ ส้งอานหยี แล้ว ถังรั่วชูก็ไม่ได้อยู่ที่นี่นานนัก เธอหมุนตัวเตรียมจะกลับบ้าน แต่หลังจากที่เพิ่งจะเดินไปได้ไม่กี่ก้าว รถยี่ห้อไมบัคหรูหราของตระกูลสูงศักดิ์คันหนึ่งก็ได้ขับมาจากด้านหลัง จากนั้นก็มาจอดอยู่ด้านข้างของเธอ เมื่อประตูถูกเปิดออก ก็เห็น มู่หลิงลงมาจากตำแหน่งคนขับแล้วเดินเข้ามา ก่อนจะพูดกับถังรั่วชูด้วยท่าทางสุภาพว่า : “คุณนาย ท่านประธานเชิญคุณนายขึ้นรถครับ” ถังรั่วชูตื่นตกใจไม่น้อย จากนั้นก็มองไปยังทิศทางของนิ้ว ซึ่งก็เห็นว่า ลู้ซือจิ่นกำลังนั่งอยู่ด้านหลังของรถคันหรูหรานี้ ดวงตาที่ดำขลับได้มองทะลุกระจกมาทางเธอ ด้วยแววตาที่ดูเนือยหน่าย ถังรั่วชูพยักหน้า แล้วขึ้นรถอย่างว่าง่าย จากนั้นก็ไปนั่งอยู่ข้างกายของลู้ซือจิ่น ก่อนจะมองไปทางเขาด้วยแววตางุนงง : “ท่านประธานกลับไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ?” เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เขากระโดดจากบริษัทสือรุ่ยมาที่นี่อย่างรวดเร็ว แถมพอจะกลับก็กลับอย่างเร็วอีกต่างหา เธอเลยคิดว่าเขาคงจะกลับไปนานแล้ว นึกไม่ถึงว่าเขาจะยังปรากฏตัวที่นี่อีก “เปล่า รอเธอ” ลู้ซือจิ่นชำเลืองมองไปยังเธอด้วยท่าทางสบาย ๆ ฟังจากน้ำเสียงของเขาแล้วก็ดูเหมือนว่าเขารอเธอนานมากแล้วอย่างนั้นแหละ ถังรั่วชูรู้สึกเกินความคาดหมายมากทีเดียว ประธานประจำตระกูลลู่ผู้สูงศักดิ์ รอเธอด้วยตัวเอง? “เอ่อ......มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ?” ถังรั่วชูรีบถามขึ้นทันที “ไม่มีอะไร แค่อยากจะถามคุณภรรยาสักหน่อย ว่าแต่งงานครั้งแรก คิดเรื่องคืนแต่งงานบ้างไหม?” น้ำเสียงของ ลู้ซือจิ่น ราบเรียบมาก เหมือนกับการถามคำถามทั่วไป แต่กลับสร้างความตื่นตกใจมากไม่น้อย ถังรั่วชูตกใจถึงกับตะกุกตะกักทีเดียว : “คิด......คิดอะไรนะ? ฉัน.....ไม่มีคิดอะไรเลยนะ ทำไมจู่ ๆ ถึงถามคำถามนี้ขึ้นมาละ?” ทั้งสองคนฟอร์มทีมขึ้นมาก็จริง แต่นั้นเป็นเพราะว่าทั้งสองฝ่ายมีในสิ่งที่ต้องการ เขาต้องแต่งงานตามที่สัญญาไว้กับที่บ้าน ส่วนเธอก็บังเอิญหาคนแต่งงานด้วยพอดี ทั้งสองคนไม่มีข้อผูกมัดทางด้านอารมณ์ และยิ่งด้านความรู้สึกก็แล้วใหญ่เลย ดังนั้น คืนแต่งงานสำหรับถังรั่วชูแล้ว ไม่ได้มีความคิดเห็นแต่อย่างใด เธอเองก็ไม่คิดว่า ลู้ซือจิ่น จะคิดมากอะไรด้วย .....อย่างน้อย ก่อนหน้านั้นเธอก็คิดแบบนี้ ！ “แต่งงานกันครั้งหนึ่งอย่างยากลำบาก คืนแต่งงาน ฉันเลยรู้สึกว่าเราไม่ควรจะเสียใจภายหลัง” ลู้ซือจิ่นมองไปทางเธอด้วยสายตาราบเรียบ ดวงตานิ่งเฉยคู่นั้น ซ่อนความซุกซนอยู่เล็กน้อย “คุณหมายความว่า?” ถังรั่วชูมองไปทางเขาด้วยความตกใจ ถึงแม้เธอจะยอมตกลงกับเขาว่าจะเป็นภรรยาที่ดีก็ตาม แต่ในนี้ไม่ได้รวมถึงการร่วมห้องของสามีภรรยากันสักหน่อย เขา.....คงจะไม่ได้เข้าใจอะไรผิดหรอกใช่ไหม? “เธอละ?” ลู้ซือจิ่นจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม ดวงตาดำขับคู่หนึ่ง สุขสกาวราวกับเทียนไข ใจของถังรั่วชูเต้นรัวขึ้นมาในทันใด ก่อนนจะพูดขึ้นด้วยความกระวนกระวายใจ : “ฉัน....ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? แต่ก็คุณลู่นึกไม่ถึงว่า จะให้ความสนใจกลับคืนด้วย” ลู้ซือจิ่นยักไหล่ ริมฝีปากบางกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย จากนั้นก็พูดขึ้นว่า : “ฉันมักให้ความสนใจกับเรื่องใหม่ ๆ อยู่เสมอ ถึงแม้ว่าเธอกับฉันจะแต่งงานกันเป็นทางการแล้วก็ตาม แต่ฉันก็ยังไม่อยากให้คืนแต่งงานทำแบบขอไปทีหรอก .......อย่างน้อย ๆ เธอก็ต้องให้ความสำคัญกับดินเนอร์ฉลองบ้าง” “แฮ่กแฮ่ก——” ถังรั่วชูถึงกับสำลักออกมาไม่หยุดเลยทีเดียว : “ที่.....คุณบอกว่าไม่อยากให้เสียใจ หมายถึงเรื่องดินเนอร์อย่างนั้นเหรอ?” “แน่นอนนะสิ！ หรือว่าคุณภรรยาไม่ได้หมายถึงแบบนี้เหรอ ? หรือว่าเธอชอบวิธีแลกเงินเหมือนกับผู้หญิงกลางคืนพวกนั้น” ลู้ซือจิ่นจ้องมองไปทางเธอ ดวงตาดำขลับนั้นเต็มไปด้วยความเย้าแหย่ แก้มทั้งสองของถังรั่วชู แดงระเรื่อขึ้นมาในชั่วพริบตาเดียวตามคำพูดของผู้ชายคนนี้ เธอเขินอาย จนอยากจะแทรกลงไปในดินให้รู้แล้วรู้รอดไป หน้าไม่อายเลยจริง ๆ！ ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ เดิมทีลู้ซือจิ่นก็ไม่ได้คิดจะให้เธอมาปฏิบัติอย่างสามีภรรยากับเขาอยู่แล้ว เขาเพียงแค่ถาม ว่าเธอคิดยังไงกับคืนแต่งงานเท่านั้น ผลสุดท้ายเธอเองที่เข้าใจผิด และคิดฟุ้งซ่านไปครึ่งค่อนวัน เธอกลับไม่เคยคิดมาก่อน ถึงลู้ซือจิ่นจะคิดอะไรกับเธอขึ้นมาจริง ๆ แต่ตามสัมพันธ์ทางกฎหมายการจดทะเบียนของทั้งสองคน เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ