บทที่ 140 วางยา
บทที่ 140 วางยา
คิ้วของจี้จิ่งเชินขมวดเข้าด้วยกันอย่างแรงและก้าวเท้าเพื่อเดินออกไปทันที
ในขณะนี้เขาเองก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีในใจขึ้นมาเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มีเงาหนึ่งปรากฏขึ้นด้านหลังเขา
เขาหันหัวของเขาอย่างรวดเร็วทันท่วงที คนที่อยู่ข้างหลังเขากำลังจะเริ่มเข้ามาแล้วเขาก็รีบหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร