已经是第一章了
บทที่176 พระเจ้าก็ต้องรับฟังผมเหมือนกัน
บทที่176 พระเจ้าก็ต้องรับฟังผมเหมือนกัน
น้ำเสียงนุ่มนวลและเบามากของจี้จิ่งเชินนั้นดูไม่เหมือนเป็นคำพูด ราวกับเป็นเพียงแค่เสียงลมพัดในยามค่ำคืนเพียงเท่านั้น
“ผมรู้ว่าคุณยังอยู่ ผมรู้”
“เพราะว่าผมเคยติดต่อกับพระเจ้า แม้แต่เขาก็ยังจะต้องฟังผมเหมือนกัน”
เขาเอ่ยออกมาเสียงเบา
เวินเที๋ยนเที๋ยนราวกับได
已经是最新一章了
加载中
