บทที่ 294 ผมกลัว
บทที่ 294 ผมกลัว
ชุดคนไข้ของจี้จิ่งเชินถอดออกมาแล้ว เปลี่ยนเป็นชุดสูท มองไปดูบางนิดๆ
ถึงแม้ตอนนี้หิมะจะหยุดแล้ว แต่อากาศยังคงหนาว
โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านนอก กำลังมีลมหนาวแรง
จี้จิ่งเชินยืนหันหน้าไปทางลมตรงนั้น เงยหน้าเล็กน้อย ยืนอย่างน่าสงสาร ไม่ขยับ และก็ไม่พูด
เวินเที๋ยนเที๋ยนขมวดคิ้วแน่น ถึงแ