已经是第一章了
บทที่ 415 คุณไปเถอะ
บทที่ 415 คุณไปเถอะ
พ่อบ้านกับจงหลีรีบเข้ามา ประคองคนสองคนที่อยู่ด้านล่างขึ้นไปที่รถ รีบไปโรงพยาบาล
เวินเที๋ยนเที๋ยนกอดไหล่จี้จิ่งเชินอย่างกังวล ไม่ยอมไปไหน ยื่นมือไปลูบแก้มเขาเบาๆ พร้อมกับพึมพำกับตัวเอง
“จะต้องไม่เป็นไร”
เธอพูดเสียงเบาไปอีกหลายรอบ ตรวจดูร่างกายจี้จิ่งเชิน เห็นว่าไม่มีแผล ก็พูดอ
已经是最新一章了
加载中
