已经是第一章了
บทที่ 447 หวาดกลัวว่าจะไม่เห็นหน้าเขาอีกครั้ง
บทที่ 447 หวาดกลัวว่าจะไม่เห็นหน้าเขาอีกครั้ง
เขาโบกมือสะบัดไปมา สีหน้าไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ แล้วเอ่ยขึ้น : “เรื่องพวกนี้มันเรื่องขี้ปะติ๋ว ไม่ว่าจะพูดยังไงก็แล้วแต่ ผมทำตามจุดประสงค์ของผมเรียบร้อยแล้ว”
เสิ่นอีเวยถึงกับตกตะลึงพร้อมถามกลับ : “จุดประสงค์อะไร?”
หานฉีเฟิงเดินสาวเท้ามายังบริเวณโต๊ะข
已经是最新一章了
加载中
