บทที่ 470 นั่นคือผู้ชายคนหนึ่ง1

บทที่ 470 นั่นคือผู้ชายคนหนึ่ง1 ส่วนอาหารในตะกร้าในมือของนางนั้นเบา ธรรมดาเป็นคำนำยามเดียวที่นางมอบให้ได้ ทั้งหมดทั้งมวลนี้นางสามารถครุ่นคิดได้ แต่ว่าไม่สามารถเอ่ยถาม เมื่อครู่ห้องครัวยังเอ่ยเตือนนางโดยเฉพาะ หลังจากเข้าไปแล้วให้วางสิ่งของลงก็พอแล้ว อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจให้มากนัก นางย่อมตอบตกลงอย