บทที่475 เจ้ามาหาข้าเหรอ2

บทที่475 เจ้ามาหาข้าเหรอ2 นางเดินเร็วๆ แต่ก็ยังรู้สึกมีคนมองตลอด ซินเหยากลัวว่าชายคนนั้นจะรู้อะไรเข้า “ช่วย……ด้วย……” “ช่วยด้วย……” มีเสียงอ่อนๆเล็กส่งมา ทำให้ซินเหยาหยุดเดิน นางหันกลับไป แต่กลับมีคนมาบังหน้าตัวเอง พอมีคนเดินมา นางถึงคิดขึ้นได้ว่า ความเงียบสงบของหลายเดือนมานี้ คงจะเป็นไม่ได้อีก