บทที่ 492 ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้ดีเถอะ (12)

บทที่ 492 ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้ดีเถอะ (12) เฉียวเมิ่งเยว่ยิ้มพลางพูดว่า “อย่าลืมว่าฉันเองก็เป็นคนพื้นที่เมืองเยว่เฉิงนะ รู้จักเมืองเยว่เฉิงทุกซอกทุกมุมดี” เฉิงเจียงเสี่ยตบหน้าผากของตัวเองเบา ๆ “ถ้าเธอไม่พูด ฉันก็ลืมไปแล้วนะเนี่ย ต้องโทษเธอเลยที่ไม่ยอมกลับบ้านมาตั้งนานขนาดนี้” “ทั้งหมดเป็นความผ