บทที่272 ตามรอย

บทที่272 ตามรอย “งั้นก็ดี งั้นก็ดี” เจิ้งอี้ลดเสียงลงกระซิบ “เธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว katieกับผมรู้จักกันมาหลายปีแล้ว มีเรื่องอะไรคุณก็ขอให้หล่อนช่วยได้ หล่อนต้องช่วยเธอโดยไม่ลังเลแน่นอน พวกเราจะรีบตามไปโดยเร็วที่สุด” “ฉันรู้แล้ว ทำไมถึงได้รู้สึกว่าคุณดูเป็นกังวลเหลือเกิน” “เปล่า” ครั้งนี้เจิ้งอี้ต