บทที่ 330 จิดาภาเท่เกินไปแล้ว

บทที่ 330 จิดาภาเท่เกินไปแล้ว “จิดาภาไปทดสอบคัดเลือกของผู้กำกับศรุตหรือ” “เพื่อนของฉันทำงานที่นั่น ส่งรูปภาพมาให้ฉัน นั่นคือจิดาภา” “แล้วก็วิดีโอ...” เรื่องที่จิดาภาเข้าร่วมการคัดเลือก และตีแสกหน้าผู้กำกับศรุตได้มีคนนำไปเผยแพร่บนโซเชียลแล้ว และยังมีคนเผยแพร่วิดีโออีกด้วย... ทุกคนต่างเข้าไปดูวิดีโอนั้นด้วยความขบขัน แต่เมื่อได้ดูแล้ว ก็ไม่รู้จะอธิบายความตื่นตะลึงในใจนี้อย่างไรดี “จิดาภาคือนักแสดงที่น่ายกย่องในวงการบันเทิงจริงๆ” “ใครที่เคยบอกเธอไร้ความสามารถ มาดูเบื้องหลังนี่ เป็นวิธีตีแสกหน้าที่สุดยอดมาก” “ผู้กำกับศรุตคนนั้นออกตัววิจารณ์จิดาภาคนแรกเลยนะ บอกว่าเธอไร้ความสามารถทางการแสดง และยังเอ่ยดูถูกไว้บนโซเชียลด้วย บอกว่าเค.เอฟดวงตาหามีแววไม่ แต่ในตอนที่เขายังไม่รู้ว่านักแสดงคนนั้นคือจิดาภา กลับบอกว่าเธอคือนางเอกที่เหมาะสมที่สุด สุดท้ายก็ถูกจิดาภาปฏิเสธต่อหน้า” “ความสามารถทางการแสดงของจิดาภาไม่มีอะไรให้ต้องพูดอีก เป็นเพราะคนภายนอกยึดติดกับความคิดของตัวเองมากเกินไป หรือไม่ก็มีคนในวงการบันเทิงนั่นแหละที่คิดร้ายกับจิดาภา จนมีข่าวลือปลอมๆ ออกมามากมายขนาดนี้ แต่จิดาภาไม่โกรธและไม่โวยวายแม้แต่น้อย และใช้วิธีนี้เพื่อพิสูจน์ตัวเอง ฉันจะไปดูภาพยนตร์เรื่องส่วนความทรงจำอย่างแน่นอน” “ฉันจะเป็นแฟนคลับของเธอ” ในฐานะนักแสดงหญิงที่เพิ่งกลับเข้าวงการมา เธอใช้วิธีนี้ในการพิสูจน์ตัวเอง ออกมาจากเส้นทางของตัวเอง มีเพียงเธอเท่านั้นที่ใช้การคัดเลือกตัวละครเป็นวิธีพิสูจน์ตัวเอง และการเคลื่อนไหวของจิดาภานี้ก็เป็นการบอกกับทุกคนเช่นกัน ส่วนความทรงจำจึงเป็นที่ตั้งตาคอยของผู้ชม ในตอนนี้ มีหลายคนต่างรู้สึกว่า ชีวิตของจิดาภาราวกับตำนานก็ไม่ปาน ภายหลังทีมถ่ายทำส่วนความทรงจำได้อนุญาตให้สื่อเข้ามาเยี่ยมชม แน่นอนว่าจะต้องตรวจสอบก่อนจะได้รับอนุญาต นักข่าวที่มีคุณสมบัติได้รับอนุญาตให้เข้าเยี่ยมชมก็ได้เห็นความสามารถในการแสดงของจิดาภา และนายหน้าที่คอยคุ้มครองเธออยู่ข้างกายในทันที หลังจากที่จิดาภาถ่ายทำเสร็จ ทีมนักข่าวที่ได้รับการอนุญาตจากทีมงานก็ตรงเข้าไปหาทันที “คุณจิดาภาคะ ขอรบกวนเวลาคุณสักครู่ได้ไหมคะ” จิดาภาหันไปมองจิรภาส จิรภาสพยักหน้าน้อยๆ เธอถึงได้หันมาบอกกับนักข่าว “ได้ค่ะ” “หลังจากที่คุณได้กลับเข้าวงการมา เป็นครั้งแรกที่ได้รับบทตัวละครที่สำคัญ คุณมีความมั่นใจไหมคะ” “เพียงแค่ต้องพยายามอย่างหนักค่ะ ถึงจะได้ผลลัพธ์ที่ดี ฉันเชื่อมั่นในตัวเอง และเชื่อใจนักแสดงทุกคนในกองถ่ายเช่นกัน” “คุณมีความเห็นเช่นไรกับข้อสงสัยที่คนภายนอกมีต่อตัวคุณหรือคะ ถึงแม้คุณจะใช้ความสามารถพิสูจน์ตัวเองแล้วก็ตาม แต่โดนคนหมู่มากเข้าใจผิดไปเช่นนั้น คุณมีอะไรอยากกล่าวกับพวกเขาไหมคะ” นักข่าวหญิงกล่าวจบก็ยื่นไมโครโฟนโดยเว้นระยะห่างไว้ เพื่อให้จิดาภาตอบได้อย่างผ่อนคลายยิ่งขึ้น จิดาภานวดไหล่ที่รู้สึกไม่สบายอย่างเบาๆ แล้วกล่าว “คงเป็นเพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ยังไม่ฉายกระมังคะ ดังนั้นทุกคนจึงไม่รู้สถานการณ์ในปัจจุบันของฉัน ฉันเชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้คะแนนที่ดีนะคะ ไม่ทำให้ทุกคนเสียเปล่ากับการตั้งตาคอยแน่นอน” “แล้วคุณล่ะคะ” “ฉัน... ในฐานะนักแสดงคนหนึ่ง การถูกตั้งข้อสงสัยมันเป็นเรื่องที่ปกติมากค่ะ เพียงหวังว่าทุกคนจะรับผิดชอบกับทุกคำพูดที่ตัวเองพูดมา และไม่สร้างความลำบากให้กับผู้อื่น” จิดาภาตอบอย่างจริงจัง “เรื่องราวในวงการบันเทิงเป็นเช่นไร มีเพียงคนในวงการบันเทิงเท่านั้นค่ะที่จะเข้าใจดี หากจะเป็นตัวแทนของเขา แต่ไม่สามารถรับผิดชอบกับคำพูดของตัวเองได้ เช่นนั้นเขาก็ไม่ควรพูดออกมาแบบนั้น คำพูดในเชิงก่อให้เกิดข้อพิพาทเช่นนั้นมันสร้างความลำบากให้กับบริษัทนายหน้าของฉันค่ะ” “ที่ฉันไปคัดตัวนักแสดง เพราะหวังจะใช้วิธีที่ง่ายที่สุดในการแก้ไขค่ะ” “แน่นอนว่าในตอนนี้ฉันเป็นเพียงนักแสดงตัวเล็กๆ เท่านั้น หวังใช้การแสดงเพิ่มมาตรฐานให้กับตัวเอง น้อมรับทุกคำติเตียนค่ะ แต่อย่างไรก็ตาม หากมีคนจงใจทำร้ายฉันและบริษัทนายหน้าของฉัน ฉันไม่ยอมแน่” “ที่ฉันสามารถพูดได้ก็คงมากพอแล้ว หากพวกคุณยังมีข้อสงสัยอะไร ก็สัมภาษณ์กับนายหน้าของฉันได้เลยค่ะ” จิดาภายิ้มพร้อมโบกมือไปมา และเดินไปยังห้องแต่งหน้าเพื่อเติมหน้า จิดาภาได้กลับเข้าวงการมานานแล้ว นี่คือโอกาสแรกที่จะได้พูดความในใจทั้งหมดกับกล้อง เถรตรงและน่าประทับใจ ไม่หวาดกลัว และไม่ก่อปัญหาใดๆ เธอจะไม่ยอมทนกับพวกปากมากอีกต่อไปแล้ว “ศิลปินของผมจะกล้าหาญเกินไปแล้ว พูดไปหมดทุกอย่างเลย” จิรภาสโอบไหล่ของเธอไว้ พร้อมเอ่ยกระซิบ “หากต้องมาร่างคำตอบไว้ นั่นคงเป็นการไร้ความรับผิดชอบต่อแฟนคลับของฉัน และคุณที่อยู่ข้างๆ ฉัน ย่อมรู้ว่าฉันนั้นเป็นคนตรงไปตรงมาเสมอ สิ่งที่ฉันพูดไป คุณต้องคิดถึงมันไว้ก่อนแล้วแน่ๆ ค่ะ” จิดาภาตอบพร้อมหัวเราะไปด้วยอย่างอดไม่ไหว “แต่ผมไม่คิด ว่าคุณจะอดทนขนาดนี้” จิรภาสรั้งเธอมากอดอย่างแนบแน่น “ในตอนที่ฉันมีสิทธิ์ที่จะพูด ย่อมต้องพูดไปให้หมดค่ะ ไม่เช่นนั้นคงมีคนมาหาเรื่องฉันอีกแน่” เหตุผลช่างง่ายดาย จิรภาสย่อมเข้าใจเธอ และเพราะเข้าใจ จึงกังวลว่าคำพูดของเธอจะทำให้แฟนคลับบางคนเกิดความไม่พอใจ แต่อย่างไรเขาย่อมจัดการเรื่องพวกนั้นแทนเธออยู่แล้ว เรื่องที่ตีแสกหน้าในครั้งนี้ได้กระจายไปในทุกแวดวงแล้ว คนที่เคยดูแล้วก็ตามดูวิดีโอนั้นราวกับโดนป้ายยา นักแสดงที่กล้าโต้กลับเช่นนี้ เรื่องการทุจริตเบื้องหลังยังคงอยู่อย่างนั้นหรือ “ส่วนความทรงจำก็จะถ่ายทำเสร็จแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่คุณต้องเลือกแล้ว ว่าจะเดินหน้าถ่ายทำต่อ หรือจะพัฒนาในทางอื่น” จิรภาสถามความคิดเห็นของจิดาภาด้วยความจริงจัง การกำหนดเส้นทางดวงดาวในอนาคตของเธอ เขาเคารพความสมัครใจและความคิดของเธอ ที่สำคัญที่สุดคือ เขาเชื่อในสิ่งที่จิดาภาเลือก “คุณหวังให้ฉันทำอะไรคะ” จิดาภาเหลือบสายตามองเขา “สิ่งที่คุณเลือก เหมาะกับฉันที่สุดแล้วค่ะ” “ผมเห็นบทนักแสดงสมทบบทหนึ่ง คุณน่าจะชอบมัน เพียงแต่... มันไม่ใช่บทนางเอก” จิดาภาหัวเราะ พร้อมกอดชายหนุ่มข้างกายไว้แน่น บนโลกใบนี้การได้พบเจอคนที่เข้าใจเธอนั่นคือเรื่องที่โชคดีที่สุดแล้ว รู้ว่าเธอชอบเล่นบทที่ท้าทาย รู้ว่าเธอไม่กลัวความลำบาก เพียงเพื่อก้าวไปยังเวทีที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เธอต้องการขัดเกลาทักษะการแสดงของเธอ ไม่มีใครเข้าใจไปมากกว่าจิรภาสอีกแล้ว “ฉันไม่ได้ใส่ใจว่าจะเป็นบทนางเอกหรือไม่ เพียงแค่ได้เป็นนางเอกในชีวิตของคุณ แค่นั้นก็พอแล้วค่ะ” จิดาภาอิงแอบในอ้อมกอดของเขาอย่างอ่อนโยน และกล่าวเสียงผะแผ่ว “แค่มีคุณอยู่ข้างกาย ไม่ว่าจะให้ฉันทำอะไร ฉันก็ยอมทั้งนั้นค่ะ” เมื่อได้ยินเช่นนี้ จิรภาสยิ่งกอดเธอไว้แนบแน่น “ที่รัก... ต่อให้คุณมานั่งนึกเสียใจในภายหลังก็ไม่ทันแล้วนะครับ เพราะผมคงไม่ปล่อยคุณไปตลอดกาล” ไม่ต้องพูดถึงการแยกทางกับจิดาภา แค่ห่างกันไม่กี่ชั่วโมง นั่นก็ทรมานเขามากพอแล้ว ใบหน้าของจิดาภาแดงระเรื่อ หัวเราะน้อยๆ อยู่ในอ้อมกอดของเขา...