บทที่ 332 ผู้ช่วยคนใหม่

บทที่ 332 ผู้ช่วยคนใหม่ เป็นไปไม่ได้ ตระกูลปรีดาอัครกุลยอมให้นักแสดงหญิงคนหนึ่งแต่งเข้าจริงๆ หรือ หรือว่าจิดาภาท้องกัน พวกเขาถึงได้ต้องแต่งงาน ไม่ว่าจะเพราะอะไร ก็ทำให้ญาณิดาไม่สบอารมณ์ทั้งนั้น เธอโยนกล่องใบนั้นไปไกลๆ นั่งลงบนโซฟาด้วยความหงุดหงิด เธอเป็นลูกสาวของตระกูลวีรภัทรเมธี ไม่คิดจะปฏิสัมพันธ์กับคนในวงการบันเทิงอยู่แล้ว หากจะถามหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนนี้ มีเพียงจันทนีที่จะถามได้ คิดได้เช่นนั้น เธอก็โทรหาจันทนีทันที หลังจากที่ออกมาจากตระกูลวีรภัทรเมธีในครั้งที่แล้ว พวกเธอได้ทำการแลกเบอร์โทรติดต่อกัน เพียงแต่สำหรับคนที่ถือตัวอย่างญาณิดา คงไม่คิดติดต่อมาเพื่อชวนไปดื่มกาแฟแน่ จันทนีเองก็มองออก ว่าญาณิดาไม่ชอบเธอ ดังนั้นจึงไม่หน้าด้านเข้าไปพูดคุยอีก เมื่อได้รับสายจากญาณิดา จันทนีเองก็ชะงักไป “ฉันแค่อยากถาม เธอรู้จักคนในวงการบันเทิงหรือไม่ ถามมาให้ได้หรือไม่ว่าจิดาภากับประธานของเค.เอฟกำลังจะแต่งงานกันหรือเปล่า” “แต่งงานหรือ” จันทนีไม่เคยคิดมาก่อนว่าคำคำนี้จะออกมาจากปากของญาณิดา “ทำไม มีปัญหาอะไรรึ” ญาณิดาจับความรู้สึกจากคำพูดของจันทนีได้อย่างรวดเร็ว “ก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือน ตระกูลปรีดาอัครกุลจะจับฉันกับจิรภาสแต่งงานกันค่ะ ช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น เขาจะไปแต่งงานกับนักแสดงหญิงได้อย่างไร” จันทนีกล่าวเพียงเท่านี้ และไม่ได้บอกเรื่องที่เธอคือคนที่จิรภาสสุ่มเลือกมาออกไป เธอไม่ได้โกหก ความจริงจิรภาสจะต้องแต่งงานกับเธอ เพียงแค่เธอไม่ได้ไปเพราะสายแล้ว... ดังนั้นเรื่องนี้จึงถูกพักไป “เป็นเช่นนี้เอง เช่นนั้นเธอก็ช่วยดูแลผู้ชายของตัวเองให้ดีๆ ด้วย หากถูกคนรู้ว่าผู้ชายของเธอถูกนักแสดงหญิงคนหนึ่งขโมยไป ตระกูลนุ่นแก้วจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน” จันทนีหน้านิ่วคิ้วขมวด “เขาชอบผู้หญิงแบบนั้น แล้วฉันจะไปทำอะไรได้” ในใจเธอนึกโกรธ และอิจฉา แต่รู้ดีว่าจิรภาสไม่ใช่ผู้ชายที่เธอจะคว้าไว้ได้ เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงสุดท้ายของงานแฟชั่นโชว์วันนั้น ก็ทำให้เธอเสียหน้ามากพอแล้ว คนอื่นที่ยืนมองไกลๆ คงมองเห็นไม่ชัด แต่เธอที่อยู่เบื้องหน้าจิรภาส เธอเห็นแววตาที่เกลียดชังของเขาได้อย่างชัดเจน “ได้ ฉันรู้แล้ว” กล่าวจบ ญาณิดาก็วางสายทันที เธอเดินวนอยู่ในห้องรับแขก กำลังครุ่นคิดว่าจะจัดการกับเรื่องนี้เช่นไรดี ให้ยืนมองจิดาภาแต่งงานกับจิรภาส และกลายเป็นคุณหญิงของตระกูลปรีดาอัครกุลอย่างนั้นรึ ไม่ เธอไม่มีทางทำเรื่องที่โง่เขลาเช่นนั้น เช่นนั้นก็มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น คือใช้ประโยชน์จากเรื่องที่จันทนีและจิรภาสเคยเกือบจะแต่งงานกัน ญาณิดาสั่งการไปยังผู้ช่วย ให้ปล่อยข่าว ลูกสาวของตระกูลนุ่นแก้วและประธานบริษัทเค.เอฟจิรภาสเคยเป็นคู่รักกัน และเกือบจะได้แต่งงานกันแล้ว ผู้ช่วยชะงักนิ่งไป “ทำไม...” “ฉันไม่มีทางให้จิดาภาได้กลับมายังตระกูลวีรภัทรเมธีได้ ไม่ว่าจะต้องชดใช้เท่าไหร่ก็ตาม” “เข้าใจแล้วครับ จะจัดการในทันที” เพียงแต่เธอไม่รู้ ว่าจิดาภาและจิรภาสไม่ได้กำลังจัดเตรียมงานแต่ง แต่แต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว ..... หลายวันมานี้ฉากของจิดาภาเริ่มน้อยลงแล้ว เพื่อให้เธอได้ปรับอารมณ์และถอดบทบาทออกอย่างช้าๆ จิรภาสจึงให้เธอและทีมงานของคนป่าเถื่อนตอนคืนมาพบปะกันเสียก่อน ระหว่างมื้ออาหาร จิรภาสมาในฐานะนายหน้าของจิดาภาเท่านั้น แต่เพราะบรรยากาศรอบกายที่เย็นชาโดยธรรมชาติของเขา จึงทำให้ไม่สามารถเพิกเฉยได้ และเพราะการมาของจิรภาส ทีมงานจึงค่อนข้างเกรงใจจิดาภา แต่เดิมพวกเขาคงไม่มาพบปะเป็นกรณีพิเศษนี้กับนางรองลำดับที่สี่เป็นแน่ เพราะการเตรียมงานของทีมงานก็หนักหนามากพอแล้ว แต่ด้านหนึ่งเพื่อไว้หน้าบริษัทเค.เอฟ และอีกด้านหนึ่งเป็นเพราะจิดาภาเป็นนักแสดงที่ทรงพลังมาก การเข้าร่วมในครั้งนี้ ถึงแม้จะเป็นเพียงบทบาทเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็สามารถเพิ่มคะแนนให้กับภาพยนตร์ไม่น้อยทีเดียว “ฉากหลักของพวกเราในครั้งนี้จะเป็นสองภูเขาใหญ่ คุณจิดาภา... ไม่มีปัญหานะครับ” ความจริงแล้วผู้กำกับค่อนข้างเป็นกังวล อย่างไรตัวตนของเธอก็คือแฟนสาวของประธานบริษัทเค.เอฟ หากพบเจออันตรายบนภูเขา หรือหากคุณหญิงที่อ่อนหวานคนนี้เกิดทนความทุกข์ยากไม่ได้ ย่อมมีเพียงทีมงานถ่ายทำเท่านั้นที่จะพบเจอกับความยากลำบาก ดังนั้นเขาจึงจงใจพูดอย่างน่าเกลียด เพื่อทดสอบนิสัยของจิดาภา “แล้วอย่างไรครับ” จิรภาสถามกลับด้วยสีหน้ายิ้มๆ “ผมอ่านสคริปต์แล้ว ไม่ได้มีฉากที่เป็นอันตรายอะไรเลย ถึงแม้สภาพแวดล้อมและสภาพอากาศจะไม่ง่ายต่อการปรับตัว แต่หากนักแสดงท่านอื่นๆ รับได้ จิดาภาก็รับได้เช่นกัน” เขามั่นใจในจุดจุดนี้มาก “ผมเพียงกังวล...” “ผู้กำกับกังวลมากเกินไปแล้วครับ และก็พวกคุณสามารถปฏิบัติต่อจิดาภาให้เหมือนกับคนอื่นๆ ได้เลย เพียงแค่ทำงานกันอย่างปกติ ผมและเค.เอฟจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวแน่นอน” เมื่อกล่าวเช่นนั้น ผู้กำกับเองก็ได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ดีครับ เช่นนั้นผมขอตัวไปทำตามหน้าที่ก่อน” เพราะมีจิรภาสอยู่ด้วย บรรดาผู้กำกับจึงต้องระมัดระวังการใช้คำพูดเป็นพิเศษ “นี่มันดีที่สุด” “ตอนแรกผมก็ยังกังวลอยู่ เพราะท่านประธานจิรภาสที่รักจิดาภามาก คงจะมีข้อเรียกร้องมากเป็นแน่” ผู้กำกับกล่าวอย่างติดตลก ความจริงคือเขากำลังเดาทางอารมณ์ของจิรภาสอยู่ “ผมเคยบอกแล้วครับ เพียงแค่ต้องการวิธีการทำงานและสภาพแวดล้อมที่ปกติเท่านั้น นักแสดงท่านอื่นรับได้ จิดาภาเองก็รับได้ ถึงแม้ผมจะปวดใจ แต่เพราะมันคือสิ่งที่เธอเลือก ผมก็จะสนับสนุนอย่างเต็มที่ มอบการดูแลที่อบอุ่นที่สุดที่ผมจะทำได้ให้แก่เธอ” ความหมายของจิรภาสนั้นชัดเจนยิ่ง หากถ่ายทำกันอย่างปกติ เขาย่อมไม่ยื่นมือเข้ามายุ่ง แต่หากมีใครวางแผนตลบหลัง กลั่นแกล้งจิดาภาแล้ว ก็คงต้องขอโทษกันไว้ล่วงหน้า “ครับ ท่านประธานจิรภาสสบายใจได้ ยินดีที่ได้ร่วมมือกันครับ” หลังจากทานอาหารค่ำเสร็จ จิรภาสก็พาจิดาภาไปยังที่ที่หนึ่ง จิดาภามองท่าทีลึกลับของเขา แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร จนกระทั่งเธอเห็นเจนจิรานั่งอยู่ที่โซฟา ถึงได้เข้าใจว่าเหตุใดจิรภาสถึงพาเธอมาที่นี่ “พี่จิดาภา” Rickได้ไปรับเจนจิรามายังอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากวิลล่ากรีนเฮ้าส์ของพวกจิดาภาตั้งแต่เช้าตรู่ เมื่อได้ยินว่าจะได้เป็นผู้ช่วยของจิดาภา เจนจิราก็ตื่นเต้นตั้งแต่เช้าจรดค่ำ เมื่อได้พบกับจิดาภา ก็รีบลุกขึ้นและวิ่งไปหาทันที เธอช่างสดใส จนจิดาภาหลุดยิ้ม และกอดเธอเอาไว้อย่างแนบแน่น “ดีแล้วหรือ ยังมีตรงไหนที่ไม่สบายอีกหรือไม่” “ดีแล้วค่ะ และในตอนนี้ฉันก็ออกกำลังกายอยู่ตลอด หมอบอกปีหน้าฉันก็เข้าร่วมการแข่งมาราธอนได้แล้วค่ะ” เจนจิราเงยหน้าขึ้นพร้อมเอ่ยอย่างตื่นเต้น “ฉันจะเป็นผู้ช่วยพิเศษที่ดีให้กับพี่ ให้ท่านประธานกับพี่นัฎสบายใจได้เลย” แต่เดิมเจนจิราก็กำลังจะหางานอยู่เช่นกัน แต่เมื่อRickติดต่อเธอมา เธอก็ตกปากรับคำจะช่วยในทันที “ร่างกายดีแล้วจริงๆ หรือ” จิดาภาเองก็ทำได้แค่โทรหาเธอ จึงไม่แน่ใจว่าเธอหายแล้วจริงๆ หรือไม่ “อื้อ” เจนจิราพยักหน้าอย่างแรง “พี่ให้ฉันเป็นผู้ช่วยของพี่นะ ฉันจะทำให้ดีที่สุดเลย ฉันเองก็หวังให้พี่นัฎได้ไปคลอดน้องก่อน แบบนั้นฉันจะได้อยู่ข้างๆ พี่ได้นานยิ่งขึ้น”