บทที่ 334 การซุบซิบนินทา

บทที่ 334 การซุบซิบนินทา “สุดท้าย เธอมาสาย” สายตาของจิรภาสเย็นยะเยือก “เรื่องราวมันง่ายนิดเดียว” Rickพยักหน้า เรื่องนี้เขาได้ยินมาจากจาริณีแล้ว ก่อนจะเอ่ยอย่างยิ้มๆ “เช่นนั้นก็คงเป็นตระกูลนุ่นแก้วที่ปล่อยออกมา” จิรภาสส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน “แต่ก็ไม่ใช่เสียทีเดียว” เรื่องราวมันเกิดหลังจากที่เขาส่งของขวัญไปยังตระกูลวีรภัทรเมธี ช่างประจวบเหมาะเสียจริง แต่ตระกูลนุ่นแก้วที่รับรู้เรื่องราวทางเขาดีอยู่แล้ว ทำไมถึงได้ทำอะไรที่ดูเป็นการดูถูกตัวเองเช่นนี้กัน ไม่แน่ว่า... “ท่านหมายความว่าอะไรหรือครับ” “ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับคนของตระกูลวีรภัทรเมธี หลังจากที่ฉันส่งคนไปยังตระกูลวีรภัทรเมธี ข่าวนี้ก็ออกมาทันที บางทีตระกูลวีรภัทรเมธีคงจะไปได้ยินจากที่ไหนมาสักที่เรื่องที่ฉันเคยจะแต่งงานกับจันทนี” “แต่... จุดมุ่งหมายที่ตระกูลวีรภัทรเมธีลงมือทำล่ะครับ” Rickยังคงไม่เข้าใจ เพื่อห้ามการแต่งงานของจิดาภาและจิรภาสหรือ แต่จิดาภาเป็นคนของตระกูลวีรภัทรเมธี หากแต่งงานกับจิรภาส นั่นย่อมเป็นผลประโยชน์ของตระกูลวีรภัทรเมธีอยู่แล้ว ไม่มีเหตุผลที่เขาจะลงมือกันเช่นนี้ สายตาของจิรภาสพลันมืดครึ้ม “บางทีพวกเขาอาจจะเข้าใจความหมายของฉันผิด คิดว่าฉันเพียงจะแต่งงานกับจิดาภา ไม่ใช่คิดว่าแต่งงานกันแล้ว พวกเขามาทำเช่นนี้... ถือว่ายั่วโมโหฉัน” ..... เรื่องนี้กำลังเป็นที่คึกคักในวงการบันเทิง สายตาที่ทุกคนใช้มองจิดาภาเริ่มเปลี่ยนไป รู้สึกได้ว่าเธอไม่มีทางได้เข้าไปตระกูลปรีดาอัครกุล และจะจบลงที่สูญเสียทั้งเงินและคน รอจนจิรภาสเข้าพิธีแต่งงาน ถึงตอนนั้นเธอคงโดนถีบหัวส่ง และเธอก็จะไม่มีที่ยืนในวงการบันเทิงอีก “ฉันว่าข่าวนั้นเขียนได้อย่างมีแบบแผนนะ ครั้งนี้จิดาภาอาจจะ...” “แต่ท่านประธานจิรภาสชอบเธอมากเลยมิใช่หรือ ตามมาหาที่กองถ่ายตลอดเลย” “ชอบแล้วอย่างไร มีนักแสดงกี่คนกันที่จะได้แต่งเข้าตระกูลใหญ่ ต่อให้เธอจะดูสวย และเหมาะสมขนาดไหน สุดท้ายก็ต้องเลิกกันอยู่ดี พอถึงเวลาก็จะออกมาประกาศ ว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรต่อกัน สุดท้ายคนที่เจ็บก็มีเพียงจิดาภา” “พอแล้ว เบาหน่อย” ตัวประกอบหลายๆ ที่นั่งนินทาอยู่ด้วยกัน เสียงจึงไม่ได้เบาเลย แม้แต่ชาครที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ตลอดก็ได้ยิน จึงหาโอกาสไถ่ถามจิดาภา “เรื่องข่าว พวกคุณจะจัดการเช่นไร” “ข่าวอะไรคะ” จิดาภาเงยหน้าขึ้นมาถาม “เรื่องที่ประธานจิรภาสเลิกกับคุณ เพื่อไปแต่งงานกับคนอื่น” ชาครพูดอย่างเถรตรง เป็นครั้งแรกที่เขาห่วงเรื่องส่วนตัวของผู้อื่นนอกจากเรื่องงาน “วงการบันเทิงมีข่าวแปลกๆ ออกมาทุกวันอยู่แล้ว พวกเรายังรักกันดีค่ะ ขอบคุณที่ห่วงใยนะคะ” รอยยิ้มของจิดาภายังคงอ่อนโยน ไม่ได้แปลกไปจากปกติแม้แต่น้อย “ครับ ถ้าคุณพูดอย่างนี้ ก็แสดงว่าไม่มีอะไรจริงๆ” ในอีกด้าน ชาครคิดว่าจิดาภาคือผู้หญิงที่ทัศนคติ หากจิรภาสไม่รักเธอจริงๆ เธอคงไม่อุทิศตนให้อีกฝ่ายขนาดนี้ จิดาภารู้สึกอบอุ่นใจ ไม่ว่าตอนเข้ากองถ่ายมาชาครจะไม่ชอบเธอขนาดไหน แต่ในตอนนี้เขาเหมือนอาจารย์ ทุกวันหลังจากที่เธออ่านสคริปต์ของกองถ่ายแล้ว ก็จะอ่านหนังสือที่ชาครมอบให้ เมื่อไม่เข้าใจตรงไหน เธอก็จะไปถามเขา และอย่างเรื่องที่ทักษะการแสดงของจิดาภามีการพัฒนาขึ้น ก็เป็นเพราะราชาภาพยนตร์คนนี้ทั้งนั้น “เริ่มถ่ายฉากต่อไปครับ” ทีมงานคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา ชาครถอดเสื้อคลุม และเดินเข้าฉากไป เจนจิราสวมหมวกแก๊ปที่นั่งอยู่ด้านข้าง เทชาร้อนให้กับจิดาภาหนึ่งแก้ว เพราะข่าวไม่ดีพวกนั้น จึงทำให้เธออารมณ์เสียอยู่พักใหญ่ แต่ก็เก็บความโกรธไว้เพียงลำพังเท่านั้น เมื่อเธอสงบจิตสงบใจได้ ก็ร่าเริงขึ้นมาอีกครั้ง เธอรู้ว่าจิดาภาไม่อยากเห็นพวกเธอเป็นกังวล ดังนั้นเจนจิราจึงวิเคราะห์ด้วยเสียงกระซิบ “คนที่ออกมาปล่อยข่าว ต้องไม่เข้าใจความสัมพันธ์จริงๆ ของพี่กับบอสจิรภาสเป็นแน่ ไม่อย่างนั้นคงไม่ทำเรื่องโง่แบบนี้หรอก ถึงตอนนั้นก็โชว์ทะเบียนสมรส ก็ยืนยันได้แล้วนี่ว่าพี่คือคุณหญิงของตระกูลปรีดาอัครกุลตัวจริงเสียงจริง” “เจ้าคนพวกนั้นนี่” “อย่างไร บอสจิรภาสก็รักพี่ ตอนนี้กำลังวางแผนจัดเก็บพวกเขาอยู่แน่” จิดาภาขบขันกับท่าทีจริงจังกับเธอ “หากพี่นัฎอยู่ คงจะด่าคนที่อยู่เบื้องหลังไปแล้วสักพันครั้ง” จิดาภาปิดสคริปต์ในมือลง ลุกขึ้นยืนและกล่าว “พี่เขาไปกี่วันเอง ก็คิดถึงเสียแล้ว หากพี่เขารู้ว่าเธอทำงานได้ดีขนาดนี้ คงจะดีใจแน่เลย” “ฮี่ฮี่” จิดาภาไม่ได้รับผลกระทบอะไรกับข่าวแย่ๆ นั่น ถึงแม้คนรอบด้านจะมองเธอด้วยความเห็นใจ แต่จิดาภาก็ไม่ได้อธิบายไปแม้แต่คำ แค่เธอรู้ว่าเธอกับจิรภาสเป็นเช่นไร นั่นก็พอแล้ว เรื่องของความรู้สึกเหตุใดต้องอธิบายให้คนนอกฟังด้วย แต่แล้วก็มีปาปารัซซี่บางคนทำเรื่องโง่ๆ เพราะรู้สึกว่านี่คือข่าวใหญ่ ต่างลอบเข้ามาในกองถ่ายทีละคนสองคน ส่งผลกระทบต่อกองถ่ายเป็นอย่างมาก ดังนั้นBieberจึงให้จิดาภาลางาน อย่างไรเธอก็เหลือเพียงไม่กี่ฉากเท่านั้น ค่อยถ่ายหลังจากที่เรื่องจบลงก็คงไม่ต่างกัน ไม่อย่างนั้นปาปารัซซี่เหล่านั้นก็เข้ามายุ่มย่ามกับกองถ่ายไม่หยุด จิดาภาคิดใคร่ครวญ รู้สึกว่าที่Bieberพูดมาก็สมเหตุสมผล เมื่อฟังกำหนดการจากผู้กำกับแล้ว ก็ออกจากกองถ่ายมา “จิดาภาไปแล้วรึ เหมือนเมื่อครู่ฉันเห็นผู้ช่วยของเธอไปเรียกรถเลย” “เรื่องมันเป็นถึงขนาดนี้ ใครจะไปมีอารมณ์ถ่ายกัน” “ฉันคิดว่าเธอเหมาะสมกับท่านประธานจิรภาสมากที่สุดนะ คิดไม่ถึงลงว่าจะลงเอยเช่นนี้ สุดท้ายลูกสาวผู้ลากมากดีย่อมดีกว่า ไม่เช่นนั้นก็อาจจะถูกรังแกได้ แต่ต่อให้เธอได้เข้าตระกูลปรีดาอัครกุลจริง ก็คงจะถูกแทนที่อยู่ดี” แทนที่รึ เจนจิราที่กลับเข้ามาหยิบแก้วน้ำ ทันได้ยินคำพูดนั้นก็ระเบิดอารมณ์ทันที “เธอพูดอะไรกัน พวกเธอมีหลักฐานหรือไง ถึงได้เอามานินทากันไม่หยุดแบบนี้” “ก็ข้างนอกเขาพูดกัน บอกว่าจิดาภาโดนท่านประธานเขี่ยแล้ว เพราะเขากำลังจะแต่งงานลูกสาวไฮโซคนหนึ่ง ฉันพูดอะไรผิดรึ” นักแสดงตัวน้อยลุกขึ้นยืน และมองเจนจิราอย่างดูถูก “ก็แค่ผู้ช่วยชั่วคราว หาที่ยึดเกาะดีๆ อันใหม่เถอะ” “เธอ” “เจนจิรา มีอะไรกัน” จิดาภาเรียกเธอ หลังจากนั้นก็หันหลังไปมองนักแสดงสมทบคนนั้น “ที่นี่ ฉันคือเพื่อนร่วมงานของเธอ ดังนั้นจะไม่เอาความกับคุณ แต่เป็นคนก็ต้องรับผิดชอบกับคำพูดของตัวเอง ไม่อย่างนั้นก็เป็นนักแสดงสมทบมันไปทั้งชาตินั่นแหละ” “ไม่เพียงแต่ในฉาก ชีวิตคุณเองก็จะเป็นได้แค่ตัวประกอบของคนอื่น” นักแสดงสมทบคนนั้นตกตะลึง ก่อนจะตะโกนลั่น “จะโดนเขี่ยอยู่แล้ว ยังจะปากมากที่นี่อีกหรือ” เพียงแต่ในตอนนั้น ร่างสูงโปร่งก็เข้ามาอย่างพอดิบพอดี นั่นเป็นเหตุผลที่จิดาภากลับมาตามหาเจนจิรา เพราะจิรภาสตั้งใจมารับพวกเธอนั่นเอง เขาเดินมายังข้างกายของจิดาภา มองคนคนนั้น ก่อนจะโอบไหล่จิดาภาไว้แน่น และเดินจากไปโดยทิ้งสายตาตกตะลึงของทุกคนไว้เบื้องหลัง