已经是第一章了
บทที่ 397 ไม่คืบหน้าเลยแม้แต่น้อย
บทที่ 397 ไม่คืบหน้าเลยแม้แต่น้อย
สังเกตสีหน้าเขาแล้วฉันก็ไม่รู้ว่าเขากำลังพูดความจริงหรือทดสอบฉันอยู่จึงถามเขาไปอีกครั้งหนึ่ง
“คุณให้ฉันไปจริงๆหรอ?คุณก็รู้เมื่อก่อนสงเจ๋อกับฉัน……”
ฉันไม่ได้พูดต่อ แต่ด้วยความฉลาดรอบรู้ของหลินย่งถิง เป็นธรรมดาที่จะรู้ว่าฉันจะพูดอะไรต่อ
เขายิ้มเอาการ์ดเชิญออกมายื่
已经是最新一章了
加载中
