บทที่ 340 จบลง

บทที่ 340 จบลง ทุกคนไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้เลย มีเพียงแต่เธอที่ออกมาพูดเอง และทำให้ตัวเองกลายเป็นเรื่องตลก “ขอความกรุณาทุกท่านอย่าให้ถามถึงเรื่องนี้อีก เพราะมันไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องเปิดเผยกันทั้งนั้น เรื่องก็คือ ท่านประธานจิรภาสพบหน้าคุณจันทนีเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น ซึ่งก็คือในงานแฟชั่นโชว์ และท่านประธานจิรภาสกับจิดาภาก็ยังรักกันดี ขอให้ทุกท่านมอบความส่วนตัวให้กับพวกเขาด้วย” “นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ไห่รุยจะออกมาให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับข่าวนี้ จึงอยากขอให้ทุกคนหยุดลง ณ ที่นี้ มิฉะนั้นก็เตรียมรับผลที่จะตามมาได้เลยครับ” กล่าวจบ Rickก็กลับเข้าออฟฟิศของตัวเองไปด้วยความสบายอารมณ์ นักข่าวต่างรีบกลับไปที่รถของตัวเอง เพื่อเตรียมกลับไปเขียนพาดหัวข่าวทันที โดยเร็ว บนโซเชียลก็มีการเผยแพร่ข่าวของจันทนีอย่างบ้าคลั่ง แต่เดิมความสัมพันธ์ของเธอและจิรภาสนั้นไม่ได้เป็นไปตามที่คนภายนอกคาดเดากัน เป็นเรื่องที่เธอแต่งขึ้นมาทั้งนั้น “รนหาที่ตายเองมิใช่หรือ ทางนั้นเขาบอกไม่รู้จักเธอนี่” “เป็นผู้หญิงแบบไหนกัน ไม่รู้จักไว้หน้าตัวเองบ้างเสียเลย เห็นกันอยู่ว่าทั้งสองคนนั้นรักกันมากขนาดไหน แต่กลับทำตัวเกินเรื่องไปมาก” “เธออิจฉาจิดาภาหรือ งานก็ดีความรักก็ราบรื่น ได้ยินเธอออกมาให้สัมภาษณ์หลายรอบแล้วเหมือนกันนะว่าตัวเองไม่ชอบอาชีพนักแสดง” “เพราะที่บ้านร่ำรวย คิดว่าตัวเองมีเงินแล้วคงจะทำอะไรก็ได้กระมัง” “เพื่อนๆ ทุกคน ฉันได้ยินมาว่า ภูมิหลังจิดาภาของเราก็แข็งแกร่งอยู่นะ เพียงแต่ก็พึ่งพาตัวเองมาตลอด ไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากที่บ้านเลย” ในตอนนี้เอง พ่อของจันทนีก็ได้รับข่าวนี้จากเลขาของตน เขารีบขับรถกลับมาที่บ้านทันที ขย้ำหนังสือพิมพ์ในมือไว้แน่น หลายปีที่ผ่านเขาไม่เคยตะโกนใส่ลูกสาวของตัวเองแม้แต่คำ แต่วันนี้เขาโกรธอย่างถึงขีดสุด นี่ไม่ใช่เรื่องที่เกิดจากคนข้างนอก เป็นลูกสาวของเขาที่ก่อเรื่องเองทั้งนั้น “อธิบายให้พ่อฟัง ลูกออกไปทำอะไรข้างนอกนั่นทุกๆ วันกัน” คารมคำรามลั่น จันทนีใจเต้นระส่ำ ก้มหน้าเพื่อซ่อนใบหน้าที่แดงก่ำ เธอไม่มีคำจะอธิบายจริงๆ “ชื่อเสียงที่ตระกูลนุ่นแก้วของเราสั่งสมมานานนับหลายปี ถูกลูกทำลายหมดแล้ว ลูกจะทำอะไรไม่ดีก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่การไปหาเรื่องจิดาภาและจิรภาส นั่นคือคนที่ลูกจะไประรานได้หรือ ตอนนี้เป็นเพราะลูก โทรศัพท์ของบริษัทถูกนักข่าวรุมโทรจนสายไหม้แล้ว” คารมกอดอกด้วยความโกรธเกรี้ยว “ทำไมฉันถึงมีลูกสาวที่ไม่ได้ความแบบนี้กัน” “ลูกรู้อยู่แก่ใจว่าจิดาภาคือคุณหนูของตระกูลวีรภัทรเมธี ต่อให้เธอถูกไล่ออกมาจากตระกูลวีรภัทรเมธีก็ตาม แต่ก็ยังเป็นหลานสาวที่ท่านจิรชยารักมากที่สุดอยู่ดี ทำไมถึงไม่ประมาณตนเองเลยฮะ” “หลบไปให้พ้น ลูกห้ามออกจากบ้านเป็นเวลาสองเดือน” เป็นครั้งแรกที่คารมกล่าวถ้อยคำรุนแรงเช่นนี้กับจันทนี จันทนีปิดหน้า และวิ่งขึ้นห้องไปทั้งน้ำตา เธอจะอธิบายได้อย่างไร ต่อให้คารมไล่เธอออกไปข้างนอก เธอก็ไม่ออก เพราะข้างนอกนั้นมีคนคอยแต่จะหัวเราะเยาะเธอ เรื่องในคราวนี้คงทำให้เธอปิดปากไปตลอดกาล เธอคาดการณ์ผิดไป เธอคิดว่าเป็นเพราะเรื่องที่เธอปล่อยออกไปจะทำให้จิรภาสหมดทาง แต่สุดท้ายคนที่ต้องก้มหัวให้กับเป็นเธอ ไม่ไม่ถึงเลยจริงๆ ... ในฐานะราชาแห่งวงการบันเทิง เธอจะไปคาดเดาการลงมือจิรภาสได้อย่างไร ที่จันทนีตกอยู่ในสภาพนี้ เป็นเพราะการกระทำของตัวเองทั้งนั้น โง่อย่างสมบูรณ์แบบ ..... ฉากถ่ายทำของส่วนความทรงจำใกล้จะเสร็จสมบูรณ์เต็มที แต่เดิมบ่ายนี้จิดาภาต้องเข้ากองถ่ายเพื่อถ่ายทำในส่วนสุดท้ายอีกไม่กี่ฉาก แต่เพราะอากาศเปลี่ยนแปลง เธอจึงถูกบังคับให้อยู่ที่โรงแรม เจนจิราอยู่ข้างๆ เธอตลอด ทั้งสองต่างคนต่างทำเรื่องของตัวเองไป ทันใดนั้นเจนจิราก็กระเด้งตัวขึ้นจากโซฟา “เกินไปแล้วนะ” จิดาภาเงยหน้ามองเธอเล็กน้อย “เรื่องอะไรที่มันกระตุ้นเธอได้ขนาดนี้กัน” เจนจิรารีบยื่นโทรศัพท์ให้ทันที “ก็ที่หัวหน้าRickออกมาชี้แจงกับผู้สื่อข่าวอย่างไรล่ะคะ บอกว่าท่านประธานไม่เคยรู้จักจันทนีคนนั้นมาก่อน” “และสถานที่ให้สัมภาษณ์ก็เป็นที่ด้านล่างของตึกเค.เอฟ ฉันย้อนกลับไปดูคลิปวิดีโอให้สัมภาษณ์นี้หลายรอบมาก ฉันรู้สึกว่าหัวหน้าRickเก่งมากจริงๆ การทำงานในแผนกประชาสัมพันธ์ต้องใช้สติปัญญาและความเยือกเย็น” จิดาภามองดวงตาเป็นประกายของเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “เธอคิดว่าการทำงานของแผนกประชาสัมพันธ์เป็นอย่างไรบ้าง” “ฉันรู้สึกว่ามันน่าสนใจมาก และมันเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น” จิดาภาจ้องมองเจนจิรา และนึกถึงคำพูดของจิรภาสขึ้นมาได้ ดูเหมือนเธอจะชอบความท้าทายและการกระตุ้นมากทีเดียว “รอพี่นัฎกลับมา เธอก็จะได้ไปฝึกกับแผนกประชาสัมพันธ์ของเค.เอฟแล้ว ไปเรียนรู้กับRick เชื่อได้เลยว่าใช้เวลาเพียงไม่นาน เธอจะสร้างอาชีพให้กับตัวเองได้อย่างแน่นอน” “จริงหรือคะ” เจนจิราถามอย่างตื่นเต้น บนใบหน้านั้นก็ปกปิดความตื่นเต้นไว้ได้ไม่มิด “พี่จิดาภา ฉันจะพยายามนะคะ” ในตอนที่กำลังพูด จู่ๆ โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นมา เป็นคนในกลุ่มแฟนคลับที่ส่งลิงค์มา หลังจากที่พี่นัฎลา บัญชีที่อยู่ในกลุ่มนั้นก็อยู่ในความดูแลของเจนจิรา “นี่มันอะไรกัน” เมื่อเธอเปิดเข้าไปดูก็ชะงักนิ่งไปพลัน “พี่จิดาภา เพราะคำพูดไร้สาระของจันทนี ตอนนี้ได้มีคนเริ่มขุดเรื่องของพี่กับตระกูลวีรภัทรเมธีแล้ว” ตระกูลวีรภัทรเมธีรึ สีหน้าของจิดาภาแปรเปลี่ยนทันใด “ฉันขอดูหน่อย” เจนจิรารู้ว่าเธอไม่ชอบให้คนอื่นนินทาถึงบ้านของเธอมาตลอด ดังนั้นจึงคิดจะเปลี่ยนเรื่องไปซะ “พี่จิดาภา ฉันดูแล้วว่าน่าจะบอกบอส...” “ให้ฉัน” จิดาภายังคงหมายมั่น เจนจิราจึงทำได้แค่ส่งโทรศัพท์ให้กับเธอเท่านั้น ดูเหมือนจะมีคนตรวจสอบประวัติของเธอโดยละเอียด ไม่เพียงแค่รูปที่เธอถ่ายกับตระกูลวีรภัทรเมธี ทั้งยังเขียนลำดับคนในตระกูลวีรภัทรเมธีอีกด้วย นี่มันคืออะไรกัน จิดาภาไม่เคยปกปิดภูมิหลังของตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถประกาศความสัมพันธ์ของเธอที่เกี่ยวข้องกับตระกูลวีรภัทรเมธีออกไปได้เช่นกัน น่าจะเป็นแฟนคลับของเธอที่รู้สึกว่าภูมิหลังของเธอนั้นก็ดีไม่แพ้จันทนี ถึงได้โพสต์ออกมาเช่นนี้ “พี่จิดาภา ตระกูลวีรภัทรเมธีคงจะรับรู้ถึงโพสต์นี้ได้โดยเร็วแน่ๆ ถึงแม้พี่จะไม่อยากพัวพันกับตระกูลวีรภัทรเมธี แต่พวกเขาได้ถูกดึงเข้ามาแล้ว” จิดาภาพยักหน้า และส่งโทรศัพท์คืนเจนจิรา “ทางเดินที่ฉันก้าวผ่านมาแต่ละก้าว พบเหตุการณ์อะไรบ้าง มีเพียงฉันเข้าใจมันก็พอ ฉันไม่เคยยืมมือของตระกูลวีรภัทรเมธี นั่นก็คุ้มค่ามากพอแล้ว” ถึงแม้เธอจะพูดเช่นนั้น แต่สีหน้าของเธอนั้นไม่ได้ดีเลย เจนจิราก้มหน้าหลบ และนึกใคร่ครวญ ที่จิดาภาต้องตัดขาดกับตระกูลวีรภัทรเมธีเป็นเพราะชเยศ พี่ชายของเธอเป็นคนทำมัน หากจิดาภาไม่ดื้อดึงที่จะอยู่กับชเยศ ก็คงไม่ถูกท่านจิรชยาไล่ออกมาเช่นนี้ “พี่จิดาภา...” จิดาภาเพียงยิ้มเย็น และไม่พูดถึงมันอีก เธอสามารถปล่อยวางได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะปล่อยวางได้เช่นเธอ เพียงเวลาไม่นาน ญาณิดาก็โทรมาหาทันที “ฉันไม่คิดจริงๆ ว่าเพียงเวลาไม่กี่ปีที่เธอเข้าวงการมา จะกลายเป็นคนมือสกปรกเช่นนี้ ทำไมต้องดึงตระกูลวีรภัทรเมธีไปเกี่ยวข้องกับเธอด้วย เธอรู้สึกว่าไม่เป็นไร แต่พวกเราจะแปดเปื้อน” “คนที่อยากเข้าวงการบันเทิงในคราแรกก็เธอ พอตอนนี้เริ่มรู้สึกว่ามีชื่อเสียมากขึ้น ก็จะดึงตระกูลวีรภัทรเมธีตกต่ำอย่างนั้นรึ” “ฉันขอบอกเธอนะ รีบกำจัดข่าวพวกนั้นซะ ตระกูลวีรภัทรเมธีไม่อยากเสียหน้าไปกับเธอ ตระกูลวีรภัทรเมธีสามารถมีหน้าได้แค่บนปกข่าวสารเศรษฐกิจเท่านั้น ไม่ใช่นิตยสารชั้นต่ำเช่นนั้น”