已经是第一章了
บทที่ 1631 สมกันราวกิ่งทองใบหยก
บทที่ 1631 สมกันราวกิ่งทองใบหยก
ไพรินรู้สึกเหมือนระเบิดในสมอง หล่อนเก็บงำอารมณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนไว้มิดชิด ตาแดงๆมองฆนรุจ
หล่อนไม่ได้บอกว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ได้แต่มองฆนรุจ และน้ำตาก็ไหลออกมา เหมือนกำลังใช้น้ำตาพูดแทนปาก
ฆนรุจไม่เคยเห็นไพรินร้องไห้มาก่อน พอเห็นหล่อนเป็นแบบนี้ก็ว้าวุ่นมือไม้พั
已经是最新一章了
加载中
