บทที่164 ห้องลับ
บทที่164 ห้องลับ
เมื่อฉินอีหลินพูดจบ ในใจก็เกิดความกังวล
ทุกวันนี้ถูกขังไว้ในห้องลับนี้ ฉินอีหลินไม่รู้เวลาแม้แต่น้อย หากเขาตนคนเดียวก็ว่าไปอย่าง ยังไงก็ทนอยู่ได้ กินแล้วนอน นอนแล้วกิน
แต่หลงจิ่นเซวียนเป็นเพียงแค่เด็กน้อย เมื่อได้ยินบ่นว่าหิว ฉินอีหลินก็ไม่กล้าประมาท ในห้องนี้มีอะไร เธอก็ทำการตรว