บทที่ 233 อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์

บทที่ 233 อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ ตอนที่ฉินอีหลินกำลังไตร่ตรองอยู่นั้น หลงหมิงเจ๋อและหลงจิ่นเซวียนก็กระโดดโลดเต้นกลับมา “คุณยาย พรุ่งนี้เราไปกินเคเอฟซีกันอีกได้ไหม......คุณแม่!” เมื่อกี้หลงหมิงเจ๋อเพิ่งพูดไปครึ่งประโยค ก็มองเห็นฉินอีหลินที่นั่งอยู่บนโซฟา จู่ๆ ใบหน้าก็ดีใจเหมือนดอกไม้บาน “คุณแม่!”