บทที่ 566 อย่าหวังจะได้หนีออกไปสักคน

บทที่ 566 อย่าหวังจะได้หนีออกไปสักคน เรือก็ล่องไปตามสายน้ำไป ลมที่พัดมากระทบหน้ามีความเจ็บเล็กน้อย กู้อ้าวเวยก็เลยขึ้นไปชั้นสอง ปิดหน้าต่างเล็กน้อย ก็มีคนมาส่งเหล้า แล้วยังมีคนเล่นพิณมาเล่นให้ฟังอีกสองคน ทำให้นางเหมือนเป็นคนชนชั้นสูง พอเหล้าเข้าปาก นางก็กระดิกนิ้วเรียกผู้หญิงเล่นพิณพวกนั้น หญิงสา