ความเจ็บร้าวในวันวาน

ดวงตาคมเข้มลืมขึ้นช้าๆ วันพักผ่อนของวินนี่ส่วนใหญ่จะหมดไปกับการอ่านหนังสือแต่วันนี้ผู้เป็นบิดาทำให้เขาต้องคิดถึงสิ่งที่ไม่อยากจำ สถานที่สุดโปรดทำให้เขาหลับยากเป็นครั้งแรก “มีอะไรด่วนหรือไงทัค ” บานประตูกระจกใสเลื่อนเปิดช้าๆ ชายหนุ่มเรือนร่างบาดใจสาวๆ อยู่ในชุดลำลองสบายๆ เสื้อยืดคอโปโลสีขาวบวกกับกางเกงขายาวผ้าฝ้ายเนื้อบางสีเดียวกันก้าวผ่านลูกน้องคู่ใจ ขาแข็งแรงหยุดและทรุดนั่งตรงมุมสวนหย่อมขนาดเล็กที่ถูกจัดไว้ด้วยดอกไม้นานาพันธ์ “สายจากคุณลีน่าครับนาย” ทัคยื่นโทรศัพท์ให้นายหนุ่มก่อนคำนับและถอยห่างอย่างคนที่รู้หน้าที่ สายตาคมเข้มยังคงเรียบเฉยไม่ได้แสดงอาการยินดียินร้ายกับการเจ้าของชื่อที่โทรเข้ามาหา ลีน่าเป็นนางแบบสาวสวย เป็นผู้หญิงเบอร์ล่าสุดที่วินนี่ควงอยู่ เธอมีเรือนผมสีบรอน รูปร่างที่อวบอัด เซ็กซี่ ใครๆ ที่ติดตามเรื่องราวของเขา คงคิดว่าวินนี่ติดใจรูปสมบัติพวกนี้ แต่ใจเขาใครก็เดาไม่ได้ ว่าเหตุผลที่ลีน่าอยู่กับเขาได้นานกว่าคนอื่นๆ เพราะหล่อนไม่จู้จี้จุกจิกให้วินนี่ต้องรำคาญใจ ชายหนุ่มจึงดูแลเธอนานเป็นพิเศษกว่าคู่นอนคนอื่นๆ วันนี้ไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเล่มโปรด ไปออกกำลังกายหน่อยก็ดี “บอกไปว่าฉันจะเข้าไปหา” บอกเลขาออกไป ดวงตาคมคายยังคงนิ่ง เฉยราวกับ คนเหล็ก มนุษย์หุ่นยนต์ ที่ไร้ซึ่งหัวใจ ทัคอมยิ้มเมื่อเจ้านายทำท่าลุกขึ้น เรื่องนี้ใครจะรู้ดีไปกว่าตน เจ้านายจอมเย็นชา บทจะเร่าร้อนน่าดูชมเชียวละ แต่บางครั้งทัคยังเคลือบแคลงสงสัยเหมือนเคย ไม่เข้าใจเลยว่าผู้หญิงแต่ละคนหลงเจ้านายของเขาไปได้อย่างไร เย็นชาดูจะมากกว่านั่นคือเรื่องที่ทำให้เขาสงสัย เลขาบอกกล่าวว่าวินนี่จะเข้ามาหาสายก็ตัดไปอย่างรวดเร็ว ลีน่าไม่หงุดหงิดแม้แต่น้อย เพราะหญิงสาวรู้ดีว่านิสัยชายหนุ่มเป็นแบบนี้เสมอ ที่สำคัญเธอยังไม่อยากโดนทิ้งเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ทุกวันนี้เธอก็มีความสุขดีอยู่ ระยะเวลาเกือบปีที่วินนี่เลี้ยงดูมาบางทีหญิงสาวก็แอบฝันว่าชายหนุ่มในฝันสาวๆ อาจจะคิดจริงจังกับเธอก็เป็นได้ ใครจะไปรู้ ลีน่ายิ้มหวานกับฝันที่อาจจะเป็นจริงสักวัน ก่อนเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าวินนี่กวาดสายตาคมมองรอบๆ ศาลาริมน้ำ สถานที่แห่งนี้สำหรับชายหนุ่มมันคือบ้านหลังหนึ่งซึ่งเขาใช้ชีวิตประจำวันอยู่กับมัน มันคือสถานที่แห่งความรัก ความทรงจำในวัยเยาว์ของเขา มันหลอมรวมกันอยู่ที่นี่ วินนี่หวนกลับมาสู่ห้วงคำนึงอีกครั้ง “พี่คะ พี่วิน พี่…ได้ยินรินหรือเปล่าอยู่ไหนน่า แอบเล่นซ่อนหากับน้องอีกแล้วใช่หรือเปล่า” เสียงหวานกังวานใสเริ่มดังเข้ามาเรื่อยๆ เด็กชายวินนี่ในวัย 10 ขวบแอบนั่งยิ้มอยู่ใต้โต๊ะซึ่งมีผ้าปูสีขาวปกคลุมอยู่ ผ้าผืนบางพลิ้วสะบัดแรงขึ้น ๆ เรื่อย เรื่อย ตามแรงลม เด็กชายมัวจับผ้าผืนบางไม่ให้โบกสะบัดจึงไม่ได้สังเกตว่าตอนนี้มีคนมานั่งอยู่ด้านหลัง พอหันเห็นด้วยความตื่นเต้นตกใจ ทำให้มีอาการหัวโนเกิดขึ้น เพราะศีรษะได้กระแทกเต็มๆ กับโต๊ะด้านบน “โอ้ย ไอ้ตัวเล็ก” เสียงร้องตกใจพร้อมกับที่เด็กชายตัวน้อยได้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเด็กผู้หญิงที่ตัวเล็กกว่าเรียบร้อยแล้ว “จับได้แล้วนะพี่ชาย มามะ มาให้น้องทำโทษเสียดีๆ โทษฐานที่ทำให้น้องเหนื่อย” หลังจากนั้นเด็กหญิงวัย 5 ขวบ ดวงหน้าซุกซน ดวงตาหวานซึ้ง กอดคลอหยอกเหย้ากับพี่ชายสองคนอย่างมีความสุข วินนี่ลูบไล้โต๊ะตัวบางที่ตั้งอยู่ตรงหน้าอย่างเบามือ คิดถึงน้องสาวจับขั้วหัวใจ หลังจากน้องสาวเพียงคนเดียวได้จากไป เขาก็ปล่อยความฝันของตัวเองทิ้งไปด้วย นั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้บ้านน้อยหลังนี้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยเหยียบย่างเข้ามาแม้เพียงคนเดียว และในภายภาคหน้าก็คงไม่มีใครคู่ควรกับบ้านน้อยหลังนี้…หมั่นดูแลอย่างดีตลอดหลายปีเพราะครั้งหนึ่งเคยฝันอยากให้ใครสักคนมาอยู่ด้วยกัน แต่สุดท้ายคนที่คิดว่าใช่ที่สุด สุดท้ายห่างไกลกับคำว่าคู่ควร เหยียดยิ้มเมื่อนึกถึงชีวิตในวัยหนุ่มที่ผ่านมา ในตอนนั้นเขาก็เหมือนวัยรุ่นทั่วๆ ไป เฝ้าค้นหา รอคอยความรัก เมื่อพบกับรักครั้งแรกก็ทุ่มใจไปเต็มที่ วาดหวังทุกๆ อย่าง โดยไม่เคยเตรียมใจกับการผิดหวัง แต่สุดท้ายความฝันก็พังทลาย หลังจากความรักครั้งนั้นสิ้นสุดลง หัวใจเขาก็สร้างกำแพงขึ้นแน่นหนา ความรักน่ะหรือมันไม่เคยมีในสมองอีก แม้บางครั้งเขาจะพบผู้หญิงที่ถูกใจแต่ความสัมพันธ์ที่มีให้กันมีเพียง ความสัมพันธ์ทางกายเท่านั้น “ไปกันเลยไหมครับนาย” เสียงเรียกจากเลขามาดขรึม นำพาให้วินนี่หลุดจากภวังค์อีกครั้ง แหงนหน้ามอง ทัค พร้อมพยักหน้า “นายนี่มีหูทิพย์รึไงทัคหรือว่าเป็นพวกจมูกมดรู้ไปซะทุกเรื่อง” วินนี่ว่าพลางเดินไปยังรถบีเอ็มดับเบิลยูคันหรู เลขาหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามเพราะรู้ว่าเป็นเพียงคำประชดประชันของเจ้านาย เดินไปเปิดประตูทำหน้าที่เป็นโชเฟอร์นำพารถคันหรูเลี้ยวออกจากบ้านริมน้ำ ผ่านตึกใหญ่ และออกสู่ท้องถนนนำพาเจ้านายสู่คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองซิดนีย์ ทันทีที่ประตูคอนโดหรูเปิดออกหญิงสาวในชุดเดรสสีดำแบบเกาะอกกระโดดขึ้นกอดคอวินนี่ ทันที ริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดกดลงบนริมฝีปากหนาสวยได้รูป วินนี่เปิดโอกาสให้หญิงสาวเต็มที่ เสื้อผ้าของทั้งสองกระจัดกระจายบนพื้นอย่างรวดเร็ว เรือนร่างที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามเปิดโอกาสให้นางแบบสาวแสดงบทเพลงรักแสนเร่าร้อนได้อย่างเต็มที่ แรงพิศวาสที่ระอุอยู่ภายในของชายหนุ่มและหญิงสาวทำให้เกิดกิจกรรมรักมาราธอนนานหลายชั่วโมงทีเดียว ลีน่าหลับใหลไปแทบทันทีเมื่อบทเพลงรักร้อนเร่าผ่านพ้นส่วนวินนี่เดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัว…สำหรับวินนี่เป็นแบบนี้เสมอ ชายหนุ่มไม่เคยหลับใหลแม้จะใช้พละกำลังไปมากมายเท่าไหร่ก็ตาม เขาก็ต้องกลับทันที หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยวินนี่ก็เดินเลยเข้ามุมเครื่องดื่มเพื่อหาอะไรดื่มดับกระหาย สายตาเหม่อมองนอกระเบียงคอนโดหรู บรรยากาศของที่นี่ช่างแตกต่างกับบ้านริมน้ำยิ่งนัก ตึกสูงระฟ้ากลางเมืองใหญ่มันน่ามองตรงไหน สายตาคมหันกลับเมื่อไม่ได้นึกชื่นชอบเหมือนสายตาของใครอื่น เขาชื้อคอนโดแห่งนี้ให้ลีน่าเมื่อแรกเริ่มมีสัมพันธ์กัน โดยส่วนตัววินนี่ไม่ชอบใช้ชีวิตบนตึกแบบนี้เลย แต่เห็นว่าลีน่าชอบ ก็เลยตอบแทนหล่อนเมื่อมีการเอ่ยขอ เขาไม่ได้ใช้ชีวิตที่นี้นานเท่าไหร่ แต่ละครั้งหาความสุขเสร็จก็กลับแทบทันที มือลำสันวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะตรงมุมระบียง ระหว่างที่จะเดินตรงไปยังราวระเบียง สายตาคมเข้มเหลือบแลเห็นหนังสือเล่มหนึ่งวางอยู่ใกล้ถ้วยกาแฟที่เขาพึ่งวางลง ลีน่าคงจะอ่านค้างไว้ ปกติวินนี่ไม่เคยสนใจพวกหนังสือที่ลีน่าชอบอ่านเลย เพราะหนังสือส่วนใหญ่ที่เห็นจะเป็นพวกหนังสือแฟชั่น เกี่ยวกับเสื้อผ้าและเครื่องประดับของผู้หญิง แต่หนังสือเล่มนี้ทำให้เขาต้องหยุดมอง และก้มลงอ่านอย่างที่ไม่เคยเป็นเพราะข้อความคอลัมน์หนึ่งที่เห็นเด่นชัดอยู่บนปกหนังสือนั่นเอง บี ที กรุ๊ป Take over สองโรงแรมยักษ์ใหญ่ เมืองแห่งดอกซากุระ ญี่ปุ่น เมืองแห่งรอยยิ้มพิมพ์ใจ ไทยแลนด์ รายละเอียด ติดตามอ่านได้ www.bt.com@asai.hotel.ac.th หนังสือเล่มหนาเนื้อกระดาษคุณภาพดีสวยยับย่นเพราะแรงบีบของคนถือหลังจากนั้น ดวงหน้าคมเข้มขุ่นมัว ชายหนุ่มรู้สึกขัดใจปฏิกิริยาตัวเองจริงๆ ทำไมหัวใจเจ้ากรรมกระตุกวูบเพียงได้ยิน ได้เห็นเรื่องที่เกี่ยวกับประเทศนี้ หัวใจข้างในของเขาช่างอ่อนแอเสียจริง จะทำยังไงให้เขาลืมความเจ็บร้าวในวันวานให้หมดสิ้นเสียที เรื่องราวบ้าๆ ที่อยากลืมดูมันจะวิ่งตามเขาตลอดเวลา เหมือนกับเป็นเงาของเขาก็ไม่ปาน หรือทางเดียวคือเขาต้องยอมเผชิญหน้าต่อสู้ เรื่องที่ตามติดกัดกร่อนจิตใจตน