ตอนที่ 4

“มิสมษยา ดารินทรา...คุณมารายงานตัวเข้าทำตำแหน่งพนักงานบัญชีใช่ไหมคะ?” หัวหน้าฝ่ายบุคคลซึ่งเป็นหญิงชาวอเมริกันวัยเกือบห้าสิบกล่าวขึ้นขณะกุมเอกสารไว้ในมือพร้อมทั้งมองลอดแว่นดูผู้หญิงชาวไทยร่างเล็กบอบบางซึ่งยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานด้วยท่าทีสงบเสงี่ยมและประหม่าด้วยซ้ำ มษยาพยักหน้ารับและจ้องมองหญิงผิวขาวใบหน้ารูปไข่ใต้กรอบเรือนผมสีบลอนด์เงินถูกมุ่นเป็นมวยไว้ข้างหลังและสวมชุดสูทบนร่างระหงมีท่าทีน่าเกรงขามหากทว่ากลับมีรอยยิ้มอ่อนหวานอย่างไม่น่าเชื่อ “ค่ะ...ฉันคือมษยา ดารินทราค่ะ” “ฉันคือโดโรธี เบสท์...เป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคลของนอร์ธเทิร์นซี อิงค์ นะคะ...นั่งก่อนสิจ๊ะ” “ขอบคุณค่ะ” มษยาพยักหน้าก่อนเห็นว่ามีพนักงานอีกคนรีบเดินมาหยุดข้าง ๆ โดโรธีและก้มลงกระซิบก่อนจะเดินออกไป “เอ้อ...อย่าพึ่งนั่งจ้ะที่รัก” โดโรธีรีบยกมือขึ้นห้ามหญิงสาวที่กำลังจะหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ มษยาชะงักก่อนได้ยินหัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวว่า “เอ้อ...มีคำสั่งด่วน...จากท่านประธาน ขอพบพนักงานคนใหม่ของแผนกบัญชี...ก็คือ...เธอนะจ๊ะ” “พบท่านประธานเหรอคะ?” หญิงสาวถามกลับไปด้วยสีหน้าบอกความประหลาดใจเพราะไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินนั้นเธอไม่ได้หูฝาด...ว่าประธานบริษัทจะเรียกพนักงานใหม่ในตำแหน่งเล็ก ๆ อย่างเธอไปพบ ทว่าโดโรธีกลับพยักหน้า “ใช่...เดี๋ยวฉันจะให้คนพาเธอไป ห้องทำงานของท่านประธานอยู่ชั้นที่หกสิบ” “เอ้อ...แล้วไม่ทราบว่าฉันต้องทำอะไรที่นี่ก่อนหรือเปล่าคะ...หมายถึงต้องจัดการเรื่องการรายงานตัวเข้าทำงานกับคุณให้เรียบร้อยก่อนหรือเปล่า” “เอาไว้ทีหลังก็ได้ ตอนนี้สิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ...เธอจะต้องไปพบทานประธานนะจ๊ะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลโดยที่มษยาไม่ทันได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่างฉายวาบขึ้นในดวงตาของคู่สนทนาขณะที่เธอหันหลังให้และเดินตามพนักงานสาวอีกคนที่เดินเข้ามาเพื่อพาเธอออกไปจากห้องนั้น โดโรธีก้มลงมองเอกสารในมือซึ่งเป็นประวัติส่วนตัวของพนักงานคนใหม่ที่พึ่งเข้ามารายงานตัวก่อนจะวางมันลงในขณะที่มีใครอีกคนเดินเข้ามาหยุดข้าง ๆ “บอสคะ...มีอะไรหรือเปล่าคะ เห็นทำหน้าเครียดจัง?” โดโรธีเงยหน้ามองคนถามซึ่งเป็นพนักงานสาวลูกครึ่งเกาหลีอเมริกันที่ทำงานกับเธอในฐานะผู้ช่วยมานานหลายปีก่อนจะถอนหายใจและเลิกคิ้วสูง “ฉันแค่แปลกใจเท่านั้นล่ะลิลลี่” “แปลกใจเรื่องอะไรเหรอคะ?” “ก็ฉันทำงานมานานหลายปีแต่ไม่เคยเห็นท่านประธานเรียกพนักงานคนไหนไปพบเป็นการส่วนตัวแบบนี้เลย” “พบเป็นการส่วนตัว...บอสหมายถึงพนักงานใหม่ที่เป็นผู้หญิงเอเชียตัวเล็กเมื่อกี๊นี้นะเหรอคะ” “อืม...ใช่...ฉันดูจากโปรไฟล์ส่วนตัวของเธอก็ไม่เห็นมีอะไรเป็นพิเศษแถมยังเป็นตำแหน่งเล็ก ๆ ถ้าเป็นระดับผู้บริหารก็ว่าไปอย่าง ที่สำคัญท่านประธานก็พึ่งกลับมาจากการประชุมที่สวีเดนและพึ่งเข้ามาสำนักงานใหญ่วันนี้ ฉันแค่แปลกใจว่าเธอมีอะไรพิเศษถึงได้ทำให้ท่านประธานอยากพบ” “บอสก็รู้นะคะว่าท่านประธานน่ะเป็นคนที่ทำอะไรค่อนข้างจะเดายากสักหน่อย ท่านอาจอยากเปลี่ยนแปลงนโยบายบางอย่างในที่ทำงานก็ได้นะคะ” “ฉันจะคิดในแง่บวกเหมือนเธอนะลิลลี่”