ตอนที่ 4
“ใช่...และนี่เป็นเรื่องที่พ่อไม่เคยเปิดเผยให้หนูได้รู้ว่าพ่อกับพี่สาวของพีท...เรามีความสัมพันธ์กันอย่างลับ ๆ และพ่อใช้เธอเป็นเครื่องมือสูบเงินจาก ล็อก ซายส์ แฟคซิทรอนเป็นระยะเวลากว่าสองปีที่ผ่านมา แต่เมื่อไม่นานมานี้พ่อเกิดขัดใจกับพี่สาวของพีทเพราะพ่อ...แอบไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนใหม่ เธอเป็นดาราสาวสวย ยังเด็กและมีเสน่ห์จนพ่อคิดจะตีตัวออกห่างจากเธอ...คืนนั้นก่อนที่ลูกจะเดินทางไปเนเธอแลนด์เราทะเลาะกันรุนแรงมากและพ่อพลั้งมือทำร้ายเธอจนได้รับบาดเจ็บสาหัสต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและตอนนี้แพตอยู่ในห้องไอซียูยังไม่รู้สึกตัว พ่อคิดว่าจะเดินทางออกนอกประเทศด้วยซ้ำแต่ถูกคนของพีทจับตัวได้เพราะวันเกิดเหตุพ่อทะเลาะกับแพตที่เพนท์เฮ้าส์ของเธอและภาพในกล้องวงจรปิดบันทึกเหตุการณ์ตอนพ่อทำร้ายพี่สาวของพีทเอาไว้ได้ มันเลยทำให้เขารู้เรื่องทุกอย่าง”
“คุณพ่อ...”
เสียงแหบเบาลอดออกมาจากริมฝีปากระริกสั่นของลลิล เธอจุกจนพูดอะไรไม่ออก มันเป็นเรื่องเกินความคาดหมายและไม่คิดเลยว่าจะเกิดขึ้นกับผู้ชายที่เธอเห็นว่าเขาเป็นคนเก่งและรับผิดชอบชีวิตของเธอได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่องเป็นเวลาเกือบยี่สิบปี ดวงตาคู่งามรื้นน้ำขึ้นมอย่างช่วยไม่ได้ เธอได้ยินเสียงถอนหายใจหนัก ๆ ดังมาตามสาย
“ลิล...พ่อขอโทษ ขอโทษที่ทำให้ลูกผิดหวัง”
“แล้ว...อาพีทจะทำยังไงกับคุณพ่อคะ”
“ตอนนี้แพตก็อยู่ในห้องไอซียู ยังไม่รู้สึกตัว เขาไม่ได้แจ้งตำรวจ แต่พาพ่อมากักตัวไว้ที่ไมแอมี่ เขาดูใจเย็นมากแต่พ่อรู้ว่าพัลเลเดียมไม่มีวันให้อภัยกับเรื่องที่เกิดขึ้นและโดยนิสัยของพีทถ้าเขาไม่พอใจใครก็จะเก็บความแค้นไว้แล้วค่อยทำลายล้างทุกอย่างชนิดที่ต้องวอดวายกันไปข้าง”
“เขาจะ...”
“ไม่...ไม่...ลูกรัก...อย่ากลัว เขาแค่ต้องการกักกันอิสรภาพของพ่อและต้องการแต่งงานกับลูกเพื่อที่จะเป็นการรับประกันว่าบริษัทของเราจะยังอยู่ในมือเขาไม่หลุดรอดไปไหน พ่อแค่อยากให้ลูกเข้าใจว่าตอนนี้เราคงต้องยอมรับสภาพการต้องตกเป็น...ผู้ที่ต้องอยู่ใต้อาณัติของเขาทุกอย่าง ลิล...ยังฟังพ่ออยู่ใช่ไหมลูก ตราบที่ลิลทำตามเงื่อนไขและข้อตกลงของพัลเลเดียมก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพ่อ...อย่างเด็ดขาด”
“หนูจะได้เจอพ่อเมื่อไหร่คะ”
ไม่ทันได้ฟังคำตอบโทรศัพท์ก็ถูกดึงกลับไปแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ลลิลหันขวับไปมองร่างสูงซึ่งในมือของเขากุมสมาร์ทโฟนเครื่องนั้นไว้แน่น สัญญาณดูเหมือนถูกตัดขาดไปแล้วแต่หัวใจของหญิงสาวกลับยังห่วงหาอาวรณ์ผู้เป็นบิดา เธอมองอุปกรณ์สื่อสารในมือของพัลเลเดียมดวงตาแดงก่ำ
“คุณอา...”
“ตอนนี้เธอก็คงรู้แล้วสินะลาริมาร์ ว่าเกิดอะไรขึ้น และเหตุผลอะไรที่พ่อของเธอต้องไปอยู่ที่ไมแอมี่”
“คุณพ่อยังไม่ทันตอบเลยว่าลิลจะได้เจอท่านเมื่อไหร่”
“เมื่อฉันพอใจจะให้เธอได้เจอกับเขา เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น”
“คุณอา!”
ลลิลปรี่เข้าไปดึงแขนเสื้อของพัลเลเดียมขณะเขาหันหลังให้ ชายหนุ่มหมุนตัวกลับและต้องเผชิญหน้ากับหญิงสาวที่จ้องเขาด้วยประกายตาเจ็บปวด ร่างบอบบางเผลอกุมแขนทั้งสองของเขาไว้แน่นราวกับเธอต้องการยึดเหนี่ยวไม่ให้เขาไปไหน