บทที่ 617 ฉันไม่ได้โทษเธอมาตั้งนานแล้ว

บทที่ 617 ฉันไม่ได้โทษเธอมาตั้งนานแล้ว หลินย่งถิงตั้งสติได้อย่างรวดเร็วและรีบโทรหา 120 โซมั่นมองมาที่ฉัน ใบหน้าเผยรอยยิ้มจางๆ หลังจากที่โทรศัพท์เสร็จ หลินย่งถิงก็รีบพุ่งตัวเข้าไปโอบโซมั่นไว้ในอ้อมแขน เขาพูดด้วยน้ำเสียงแกมตำหนิ“แม่...ทำไมแม่ถึงมาที่นี่? แล้วทำไมต้องไปแย่งปืนเซเร