已经是第一章了
บทที่ 55เห้ออี้ลั่ว นายกล้าหัวเราะฉัน
บทที่ 55เห้ออี้ลั่ว นายกล้าหัวเราะฉัน
เห้ออี้ลั่วถือแก้วนมและจานพรุดทรานึ่งเดินเข้าห้องมาก็เห็นผู้หญิงคนนั้นใช้ผ้าห่มคลุมหัวตัวเองจนถึงเท้าไปแล้ว
เขาหัวเราะและเดินไปข้างเตียงของเธอ “เธอเป็นถึงขนาดนี้ ฉันนับว่าเป็นการฆาตกรรม?”
“นับ”เฉียวเมิ่งเยว่เปล่งเสียงออกมาจากในผ้าห่มอย่างไม่ชัดเจน
已经是最新一章了
加载中
