บทที่ 414 ยอมไม่ได้

บทที่ 414 ยอมไม่ได้ “ทำไมถึงเหลือแค่เธอคนเดียว？”ในดวงตาของมู่วี่สิง ปรากฏความไม่พอใจ “ฉันก็เตรียมตัวจะกลับแล้วค่ะ” “ล่วงเวลาเหรอ？”มู่วี่สิงถาม “ก็ไม่เชิงค่ะ แค่ไม่ได้ดูเวลา”เวินจิ้งพูดเสียงเบา เมื่อเธอตั้งสติได้ เธอก็ได้ลืมทุกอย่างรอบตัว เธอไม่ใช่ทำงานล่วงเวลา แต่เมื่อทำอะไรเสร็จก็เวลานี้แล้ว