已经是第一章了
บทที่ 592 เวินจิ้ง เราเลิกกันแล้ว
บทที่ 592 เวินจิ้ง เราเลิกกันแล้ว
เจี่ยนอีมองลูกสาว อยากจะพูดอะไรออกมา แต่สุดท้ายก็ไม่พูด
“แม่ ทำไมแม่ต้องมาอยู่ที่โรงพยาบาล เวินโม่ล่ะ?” เวินจิ้งเริ่มสงบลง แต่น้ำเสียงก็ยังคงสั่นอยู่
“เขา....เขาเสียแล้ว” เสียงของเจี่ยนอีเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง
เวินจิ้งสั่นระริกไปทั้งตัว สติหลุดหายไปนาน
“เป
已经是最新一章了
加载中
