บทที่ 594 ปะทะเข้ามาในสายตาของเธอโดยไม่ทันได้ตั้งตัว   1/    
已经是第一章了
บทที่ 594 ปะทะเข้ามาในสายตาของเธอโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
บทที่ 594 ปะทะเข้ามาในสายตาของเธอโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ทันทีที่เสียงเพลงในงานดังขึ้นมา เวินจิ้งก็เดินตามมารดาออกมาจากประตูส่วนกลางของโรงแรมที่ฉลุลวดลาย ซึ่งหันหน้าสู่ทะเลสาบสีฟ้าคราม เป็นภาพวิวที่งดงามเอามากๆ เวินจิ้งไม่ได้ก้าวเดินตามมารดาต่อ เดินมาได้ครึ่งทางเดินก็หยุดฝีเท้าลง ข้างกายของเธอนั
已经是最新一章了
加载中