บทที่ 632 เป็นแค่ความบังเอิญ

บทที่ 632 เป็นแค่ความบังเอิญ “ผมจะไปส่งคุณกลับก่อน” หยูจิ่งห้วนก้มลงมองเวินจิ้ง เมื่อเห็นเธอสวมใส่เสื้อผ้าเพียงชิ้นเดียว จึงได้ถอดเสื้อโค้ทตัวเองมาคลุมให้เธอ แล้วโอบตัวเธอเพื่อพาขึ้นรถไป แต่ว่าเวินจิ้งกลับผลักเขาออก ความชาได้พัดผ่านหน้าหยูจิ่งห้วน เขามองออกการปฏิเสธของเธอ “ฉันอยากจะอยู่เงียบๆคน