ตอนที่ 20 : Anti Cancer Nano Vaccine

แม้ว่าตอนกลางวันหินจะใช้ชีวิตเช่นคนทั่วไป แต่ในช่วงเย็นหินกลับเปลี่ยนเป็นคนละคน แม้ร่างกายของเขาจะเป็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่ง แต่วิญญาณก็ยังคงเป็นสุดยอดนักวิทยาศาสตร์อยู่ดี ในช่วงเย็นจนถึงดึกหินใช้เวลาแทบทั้งหมดอยู่ในห้องแล็บ เพื่อทำการสร้างเครื่องปฏิกรณ์ที่สามารถผลิต Nano-Base ออกมาได้ เนื่องจากเป็นนักศึกษาปีแรก วิชาเรียนจึงยังไม่มากนัก หินมีเรียน เช้าเย็นเพียงแค่ 3 วันเท่านั้น อีก 2 วันที่เหลือเรียนแค่เพียงช่วงเช้า ทำให้ช่วงบ่ายและวันหยุด หินสามารถใช้เวลาอย่างเต็มที่ภายในแล็บที่บ้านของตนเอง . . . เช้าวันอาทิตย์ เวลา 7.05 น. “ในที่สุด...ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ” หินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงยินดี ในช่วงขั้นตอนสุดท้ายของการสร้างเครื่องปฏิกรณ์ หินไม่อยากให้มันเกิดข้อบกพร่องขึ้นมา หินเลยไม่ได้พักผ่อนแม้แต่น้อย ตั้งแต่ช่วงเย็นเมื่อวานลากยาวจนถึงเช้าวันนี้ หินรู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างมากแต่พอได้เห็นผลลัพธ์ที่ออกมา หินก็รู้สึกว่ามันคุ้มค่าเป็นอย่างมาก เพราะของสิ่งนี้จะช่วยเขาได้อย่างมากในอนาคต ‘ยินดีด้วยครับดอกเตอร์ เครื่องปฏิกรณ์นาโนเครื่องแรกของโลกถูกสร้างขึ้นสำเร็จแล้ว’ มันอาจจะดูน่าเหลือเชื่อแต่ด้วยองค์ความรู้ที่หินมีอยู่ทำให้การสร้างสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้ ขึ้นอยู่แค่กับเรื่องของเวลาเท่านั้นและเวลานั้นก็มาถึงแล้ว มันอาจจะไม่ใช่สิ่งใหม่สำหรับหิน แต่ตั้งแต่เขาได้หลงมาอยู่ที่มิตินี้ นี่ถือเป็นสิ่งประดิษฐ์ชิ้นแรกที่เป็นชิ้นเป็นอัน “ทีนี้ก็เหลือแค่ใส่ข้อมูลโครงสร้างให้ปฏิกรณ์เริ่มสร้าง Nano-Base” หินเอ่ยขึ้นก่อนคีย์ข้อมูลบนคอมพิวเตอร์ด้วยความรวดเร็ว “อาาา…. เสร็จสักที” หินเหยียดแขนด้วยความเหนื่อยล้า หลังจากที่คีย์ข้อมูลตัวสุดท้ายลงคอมพิวเตอร์ ต่อจากนี้ก็เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น หินให้เจ้าเครื่องปฏิกรณ์ทำการผลิต Nono-Base ภายใต้การควบคุมของเดวิด ต้องใช้เวลา ประมาณ 2 -3 วัน ถึงจะได้ปริมาณเพียงพอสำหรับการสร้าง Vaccine ชุดแรก ‘ดอกเตอร์คิดจะทำอะไรกับ Nano-Base ชุดแรกครับ’ เดวิดเอ่ยถามขึ้น “ฉันจะใช้มันสร้าง Anti Cancer Nano Vaccine” เนื่องจากโรคร้ายแรงอันดับหนึ่งจากข้อมูลที่หินได้มา ก็คือโรคมะเร็ง และในยุคปัจจุบันของมิตินี้ ยังไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ สำหรับระยะแรกๆ อาจจะพอมีหนทาง แต่สำหรับผู้ป่วยระยะสุดท้ายแล้ว นั่นคือเส้นทางแห่งความทรมาณและการหมดหวัง ในตอนนี้สถานที่ยังไม่อำนวยสำหรับหินซักเท่าไหร่เพราะนี่เป็นเพียงแค่ห้องแล็บเล็กๆ เท่านั้น ต่อให้ผลิตอย่างเต็มที่ แล็บเล็กๆ แห่งนี้สามารถผลิตได้สูงสุดเพียงแค่ประมาณวันละ 1,000 หลอดเท่านั้น เส้นทางที่หินจะใช้ปล่อยวัคซีนนี้ออกไปก็คือ ผ่านทางเว็บไซต์ Black Box ที่หินให้เดวิดสร้างขึ้น แน่นอนว่าเว็บไซต์นี้ไม่สามารถถูกแฮ็กได้ การให้วัคซีนจะเป็นการสุ่มขายให้กับผู้ป่วยที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วเท่านั้น โดยขายในราคาทุน หน้าที่ในการคัดกรองผู้คนจะตกเป็นของเดวิด ด้วยระบบฐานข้อมูลที่เดวิดมีการดูว่าใครโกหกหรือไม่นั้นเป็นเรื่องที่แสนง่ายดาย หินคิดว่าการสุ่มขายมันคือหนทางที่เท่าเทียมที่สุดสำหรับทุกคน เพราะฉะนั้นจะมีโอกาสได้ไม่ได้ก็ขึ้นอยู่กับวาสนาของคนนั้นๆ แล้ว Anti Cancer Nano Vaccine สามารถใช้ได้ผลอย่างดีสำหรับมะเร็งระยะแรกถึงระยะที่สอง รวมทั้งการป้องกันไม่ให้เกิดมะเร็งได้อย่างแน่นอน 100% สำหรับผู้ป่วยเป็นมะเร็งระยะแรกกับระยะที่สอง หากได้รับ Anti Cancer Nano Vaccine สามารถช่วยให้หายขาดได้ทันที แต่สำหรับผู้ที่ป่วยระยะสามไปจนถึงระยะสุดท้าย จะช่วยฟื้นฟูอาการและช่วยระงับการลุกลามของมะเร็ง ซึ่งหลังจากนั้นสามารถผ่าตัดเพื่อเอามะเร็งออกไปได้ มะเร็งเปรียบเหมือนคราบสกปรก ถ้าหากเป็นคราบที่ไม่ได้ฝังแน่น Anti Cancer Nano Vaccine สามารถกำจัดได้ทันที แต่ถ้าหากเป็นคราบที่ฝังแน่นมานานต้องใช้กระบวนการผ่าตัดเข้าช่วย หลักการทำงานของ Anti Cancer Nano Vaccine คือการเข้าไปทำปฏิกิริยากับส่วนที่ติดเชื้อแล้วฟื้นฟูเนื้อเยื่อกลับคืนสู่สภาพเดิม แต่บางส่วนที่เสียหายมากเกินไปต้องตัดเอาออกไปเท่านั้น เพราะ Anti Cancer Nano Vaccine จะช่วยเข้าไปลดขอบเขตส่วนที่ติดเชื้อจนเหลือเพียงแค่ส่วนหลัก ซึ่งนั่นสามารถช่วยให้หมอทำการผ่าตัดออกได้อย่างง่ายดาย สรุปโดยรวมก็คือ ผู้ที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะที่สามถึงระยะสุดท้ายหลังจากได้รับ Anti Cancer Nano Vaccine แล้วจะยังไม่หายดี แต่ต้องไปผ่าตัดเอาส่วนเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อหลักออก จึงจะสามารถหายกลับมาเป็นปกติได้ สามวันถัดมาหินไม่ได้เข้ามหาลัยแม้แต่น้อย เพราะยุ่งเกี่ยวกับเรื่อง Anti Cancer Nano Vaccine ถึงแม้ไม่จำเป็นต้องทำการทดลอง แต่เพื่อความสบายใจและผลลัพธ์ที่ชัดเจน หินจึงได้ติดต่อขอซื้อเนื้อเยื่อมะเร็งจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่งเพื่อใช้ในการทดลอง และผลลัพธ์ก็ไม่ได้ต่างจากที่คาดไว้นัก . . . ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ติ๊ง เสียงข้อความเข้าดังขึ้น ชายหนุ่มเจ้าของโทรศัพท์มือถือ ค่อยๆ ละสายตามาจาก หญิงสาวอันเป็นที่รักของตน ซึ่งนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงไข้ ก่อนที่จะไปหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู สภาพของชายหนุ่มดูค่อนข้างดูทรุดโทรม เนื่องจากหลายวันที่ผ่านมา เขาไม่ได้ดูแลตัวเองแม้แต่น้อย ก่อนหน้านั้นเขาก็เป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ทุ่มเทให้กับการทำงาน เพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว ด้วยภาระหน้าที่การงานที่มากเกินไป ชายหนุ่มไม่มีเวลาให้แก่คนรักของตนแม้แต่น้อย เขารู้สึกผิดต่อคนรักของตนเองเช่นกัน แต่เขาก็จำเป็นต้องหาเงินและดูเหมือนคนรักของเขาก็เข้าใจในเรื่องนี้เป็นอย่างดี ที่ผ่านมาเธอเลยไม่เคยบ่นไม่เคยว่า แต่กลับทำหน้าที่ของภรรยาที่ดี เธอคอยดูแลเอาใจใส่และให้กำลังใจต่อชายหนุ่มเสมอ แต่ฟ้ากลับเล่นตลก เพราะเธอไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วง เลยปิดบังเรื่องที่เธอป่วยเป็นมะเร็งไม่ให้ชายหนุ่มรู้ กว่าที่ชายหนุ่มจะรู้ คนรักของตนก็เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้ว ชายหนุ่มรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เขาไม่มีโอกาสได้พูดกับเธอแม้แต่นิดเดียว วันที่เขารู้ว่าเธอเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายก็คือวันที่เธอล้มหมดสติ จนต้องส่งโรงพยาบาล หลังจากวันนั้นเธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราและไม่เคยฟื้นขึ้นมาอีกเลย เขาไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับเธอ ได้ขอโทษเธอ สิ่งที่เขาทำทั้งหมดก็เพื่อให้เธอกับเขามีความสุข แต่ในตอนนี้ชายหนุ่มกลับรู้สึกว่า ที่เขาทำมามันถูกแล้วหรือไม่ ชายหนุ่มไม่มีเวลาให้คนที่ตนเองรัก เพราะความเป็นห่วงของคนรักตน เธอเลยไม่เคยบอกเรื่องนี้แก่เขา สิ่งที่เขาทำมาทั้งหมดมันสูญเปล่า ตอนนี้ชายหนุ่มลาออกจากงานเพื่อมาทุ่มเทดูแลคนรักของตนเอง เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้คนรักของตนกลับมา แม้เขาจะทราบดีว่าการเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายหมายถึงอะไร แต่ขอแค่เพียงมีโอกาสซักเล็กน้อย ชายหนุ่มก็จะทำมันโดยไม่ลังเล แต่ก่อนชายหนุ่มไม่เคยเชื่อเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์แม้แต่น้อย แต่ตอนนี้เขากลับเป็นคนที่งมงายในเรื่องนี้อย่างถึงที่สุด คนที่ไม่เคยหมดหวังมาก่อนอาจจะไม่เข้าใจ แต่สำหรับคนที่หมดหวังอย่างถึงที่สุด ตัวเลือกสุดท้ายก็คือ ความเชื่อ การสวดอ้อนวอน การภาวนา หวังให้มันเกิดปาฏิหาริย์แม้จะมีโอกาสแค่เพียงเล็กน้อยก็ตาม ชายหนุ่มหมดหนทางแล้วจริงๆ หลายวันที่ผ่านมานี่เป็นข้อความแรกที่แจ้งเตือนขึ้นที่โทรศัพท์ของเขา หลังจากเปิดอ่านข้อความเขาพบว่ามันเป็นข้อความเชิญชวนเข้าเว็บไซต์ชื่อ Black Box หลังจากกดเข้าไปดูเขาพบว่า มันเป็นเว็บไซต์แปลกๆ เว็บไซต์หนึ่ง ไม่มีรายละเอียดบอกกล่าวแม้แต่น้อยว่า เกี่ยวกับอะไร มันกลับเป็นเพียงเว็บไซต์เปล่าๆ ที่มีข้อความเขียนจั่วไว้บนหน้าเว็บว่า Destiny มองลงมาเล็กหน้อย จะมีรูปกล่องสมบัติสีดำที่มีเครื่องหมายคำถามกำกับอยู่ ด้านล่างของรูปภาพมีปุ่มกดเขียนว่า Random ซึ่งชายหนุ่มคิดว่าน่าจะเอาไว้ใช้กดสุ่มบางอย่าง ด้านล่างปุ่มกดมีข้อความเล็กๆ ระบุว่า มีโอกาสได้รับ Anti Cancer Nano Vaccine รุ่นทดลอง ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเลื่อนนิ้วไปกดปุ่ม Random “ยินดีด้วยคุณได้รับ Anti Cancer Nano Vaccine” หลังจากมีข้อความแสดงความยินดี ก็ได้มีกล่องข้อความให้เขียนที่อยู่เพื่อรับของ ซึ่งชายหนุ่มก็ได้เขียนที่อยู่และเบอร์โทรติดต่อลงไป 3 วันให้หลัง ก็มีคนนำของมาส่ง ซึ่งเป็นการเก็บเงินที่ปลายทาง ถ้าหากไม่จ่ายของจะถูกตีกลับ สุดท้ายชายหนุ่มก็ได้จ่ายเงินไปในราคา 5,000 บาท ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนเรื่องอะไรแบบนี้คงไม่สามารถหลอกเอาเงินเขาได้อย่างแน่นอน แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาได้ลองทุกวิธีแล้วจริงๆ ทั้งวิทยาศาสตร์ทั้งไสยศาสตร์ ทุกวิธีที่ว่ามีโอกาส แม้มันจะมีเพียงน้อยนิด เขาได้ลองไปหมดแล้ว วันนั้นที่เขาได้รับข้อความและได้เข้าไปยังเว็บไซต์ สิ่งแรกที่เขานึกออกคือ เว็บหลอกลวง เนื่องจากมันไม่มีอะไรที่ระบุรายละเอียดหรือความน่าเชื่อถือแม้แต่น้อย แต่สิ่งเดียวที่ทำให้เขายอมกดปุ่มสุ่มและยอมจ่ายเงินจำนวน 5,000 บาทออกไป เพราะข้อความเล็กๆ ที่ระบุว่า Anti Cancer Nano Vaccine เพราะมันบอกว่าคือ วัคซีนกำจัดมะเร็ง ถึงแม้ว่ามันจะบอกว่าเป็นรุ่นทดลองก็ตาม และของที่ถูกส่งมาอาจจะเป็นของปลอมหรืออะไรก็ตาม แม้กระทั่งวิธีที่ดูโง่และหลอกลวงกว่านี้เขาก็ได้ลองทำมาแล้ว ถ้าหากจะเพิ่มไปอีกหนึ่งวิธีมันจะเป็นอะไรไป เพราะเขาก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว หลังจากแกะห่อพัสดุออกมา ชายหนุ่มพบว่าข้างในคือเข็มฉีดยาหลอดหนึ่ง ที่ข้างๆ หลอดยามีข้อความเขียนระบุว่า ให้ฉีดเข้าสู่ร่างกายโดยตรง ชายหนุ่มพบว่าของเหลวภายในหลอดมีสีฟ้าและดูมีประกายแสงเรืองออกมาอย่างน่าประหลาด แม้เขาจะคิดว่าตัวเองถูกหลอก แต่ก็แอบคาดหวังลึกๆ ว่าไอของเหลวชนิดนี้จะสร้างปาฏิหาริย์ให้แก่เขา ชายหนุ่มหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมา ก่อนที่จะหันไปมองคนรักของตนที่ยังคงหลับใหลไม่ได้สติ เขาไม่รู้หรอกว่าของเหลวภายในหลอดเข็มคืออะไรและไม่รู้ด้วยว่าผลลัพธ์มันจะเป็นยังไงแต่เขาก็จะลองดู “เจน ผมขอโทษนะ ผมไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนที่จะตัดสินใจ ฉีดของเหลวสีฟ้านี้เข้าไปในร่างกายของคนรักของตน ชายหนุ่มรู้ว่า ถ้าหากให้เรื่องนี้ได้ยินถึงหมอคงไม่ได้อนุญาตให้ทำอย่างแน่นอนนี่จึงทำให้เขาแอบทำโดยไม่ให้ใครรู้ หรือต่อให้ของเหลวชนิดนี้ไม่ได้เป็นอันตรายจริงๆ ก็คงเสียเวลาในการตรวจสอบเป็นอย่างมาก ซึ่งภรรยาของเขาเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว นี่เป็นสาเหตุให้ชายหนุ่มตัดสินใจเช่นนี้ หลังจากฉีดของเหลวเข้าไปในร่างกายของคนรักตน ชายหนุ่มก็นั่งเฝ้ารออย่างมีความหวัง . . . หลายชั่วโมงผ่านไป หญิงสาวตรงหน้าก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะฟื้นขึ้นมาแม้แต่น้อย ชายหนุ่มยิ้มเหยียดให้ตัวเอง “นั่นสิ ไอ้วิธีอุปโลกน์แบบนี้มันจะไปมีได้ยังไง” “มะเร็งระยะสุดท้าย กับยารักษาราคา 5,000 บาท แกก็เชื่อลงไปได้นะไอ้วุท” ชายหนุ่มเอ่ยดูถูกตัวเอง เขาใช้สองมือตนเองกุมมือข้างหนึ่งของภรรยาตนก่อนที่จะเอนหน้าลงไปแนบชิด “เจน คุณจะตื่นขึ้นมาพบผมได้ไหม ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน” น้ำตาของชายหนุ่มค่อยๆ ไหลออกมา มันคือน้ำตาของลูกผู้ชายคนหนึ่งที่เสียให้แก่คนที่ตนเองรัก “ผมพยายามแล้ว ผมพยายามแล้วจริงๆ ผมขอโทษ” ชายหนุ่มพึมพำซ้ำไปซ้ำมาก่อนที่จะเผลอหลับลงไปด้วยความเหนื่อยล้าอย่างถึงที่สุด . . เช้าวันต่อมา ชายหนุ่มค่อยๆ ได้สติตื่นขึ้นมา ก่อนที่ชายหนุ่มจะมองไปยังคนรักของตน แต่ก็พบว่าดวงตาทั้งสองข้างของเธอก็ยังคงปิดอยู่ ชายหนุ่มยิ้มให้กับความโง่เขลาของตนเอง ถึงตอนนี้เขาก็ยังคงคาดหวังกับผลลัพธ์ของมัน เขาหยิบมือของคนที่ตนเองรักขึ้นมาจุมพิตเบาๆ ก่อนที่จะวางลงเพื่อจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ขณะที่ชายหนุ่มหันหลังจะเดินออกไปนั่นเอง หมับ!! มีมือของใครบางคนมาคว้าจับมือของชายหนุ่มไว้ ยังไม่ได้ที่ชายหนุ่มจะได้ตั้งตัว ก็มีเสียงเอ่ยขึ้นมา “ที่รัก..” ชายหนุ่ม “!!!!”