บทที่ 12 เซอร์ไพรส์!

“มาทำไมก็ไม่รู้...ดูซิจะหากิ๊กเป็นอับดุลซักคนก็ไม่ได้” เจนนิเฟอร์เดินไปปลดล็อกประตู แล้วค่อย ๆ ล้วงมือเข้าไปในกระโปรง ดึงวิกผมที่ตอนนี้พันกันยุ่งเหยิงจนมองไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไรออกมายื่นให้หญิงสาว “นี่ผมใครเอาคืนไปเลย...ยี้เหม็น...” “แหวะ ไม่เอานะ...เอาไปทิ้งเดี๋ยวนี้เลยนะเจมส์” พิมลภัสว์วิ่งหนี เมื่อถูกเขาแกล้ง เธอก็ตอกกลับด้วยการเรียกชื่อจริง ๆ ของเจมส์ แพ็คทิส ที่เจ้าตัวได้ยินทีไรก็ปรี๊ดแตกทุกที “หนอยแน่ะ...ใครกันแน่คือเจมส์ มาเอาคืนไปซะดีๆ” ด้วยแรงและรูปร่างที่ใหญ่กว่า ไม่นานนักเจนนิเฟอร์ก็สามารถจับเพื่อนสาวได้อยู่หมัด ก่อนจะรวบตัวไว้แล้วโยนร่างบางนั้นขึ้นไปบนเตียงอย่างที่เคยหยอกล้อกันเล่นตามประสาเพื่อนสาวเป็นประจำ เจมส์ตัวปลอมหัวเราะคิก เพราะมัวแต่เผลอ ร่างหนาของเจมส์ตัวจริงจึงขึ้นมานั่งคร่อมได้อย่างง่ายดาย แล้วเขาก็ลงมือจั๊กจี้เพื่อนสาวประสานไปกับเสียงหัวเราะดังลั่น พร้อมทั้งทำทุกวิถีทางที่จะยัดวิกผมเข้าไปในกางเกงนอนของเธอให้ได้ หญิงสาวปัดป้องเป็นพัลวัน หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง รู้ดีว่าเจนนิเฟอร์ต้องการให้เธอผ่อนคลาย ขณะที่กำลังโรมรันฟันตูกันอยู่นี่เอง เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงเรียกของพนักงานโรงแรมก็ดังขึ้น “รูมเซอร์วิสค่ะ” “เชิญค่า....” เจนนิเฟอร์หันหลังกลับไปมอง กำลังจะก้าวลงจากร่างบางที่นอนดิ้นอยู่บนเตียง แม่บ้านของโรงแรมก็เปิดประตูห้องก้าวเข้ามาพร้อมกล่องแซนด์วิช “เซอร์ไพรส์!” พิมลภัสว์สะดุ้ง เกือบจะร้องว้ายออกมา เมื่อร่างของแมทธิวโผล่เข้ามาตามหลังรูมซ์วิส พ่วงด้วยคุณหมอหนุ่ม ในจังหวะที่มือของเจนนิเฟอร์ยังถือวิกผมคาอยู่ในกางเกงของเธอพอดี “เจมส์...คุณ!” ปาณวัตรเบิกตากว้าง คิดไม่ถึงว่าจะเจอเจมส์ที่นี่ และในสภาพที่กำลังดูเหมือนจะทำอะไร ๆ ที่เป็นการนอกใจ ดร.ลิซ่า จู่ ๆ เขาก็รู้สึกไม่พอใจและโกรธคนทั้งคู่ขึ้นมา โดยเฉพาะฝ่ายชายที่ตอนแรกก็ทำท่าสนใจเขา แต่กลับกลายเป็นคู่รักซาดิสม์ของ ดร.ลิซ่า แล้วยังจะมาเขมือบแฟนเพื่อนได้ลงคอ เจนนิเฟอร์ก็ช่างกระไรเลย กลางวันทำตัวเป็นเพื่อนรักของดอกเตอร์สาว กลางคืนเล่นทีเผลอแอบตีท้ายครัวเพื่อนอย่างโจ๋งครึ่ม ยังไม่รวมแมทธิว เพื่อนของเขาที่มาเห็นฉากสยิวกิ้วเข้าเต็มตา “อย่าเข้าใจผิดนะครับ...คือพวกเราแค่...เอ่อ...ซ้อมเทควันโดกันเท่านั้น” พิมลภัสว์กระโดดผลุงไปยืนข้างเตียง เกาศีรษะแกรก ๆ เมื่อสบตาที่เต็มไปด้วยความเคลือบแคลงสงสัยของคุณหมอหนุ่ม ดีใจที่เจนนิเฟอร์สามารถจับวิกผมยัดลงไปที่เดิมได้สำเร็จตอนที่หมุนตัวลงจากเตียง ปาณวัตรมองแม่บ้านที่วางแซนด์วิชสองชิ้นไว้หน้าจอโทรทัศน์แล้วกลับลงไป สมองอันรวดเร็วของเขาก็ประมวลผลทันทีว่าไอ้ขนมปังประกบกันสองชิ้นนี้ ต้องมีความหมายอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นแน่ พวกเขากำลังทำอะไร ทำไมต้องสั่งแซนด์วิช การที่แมทธิวมาปรากฏตัวที่นี่ แทนที่จะอยู่ที่ตุรกีเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ ดร.ลิซ่าและเจนนิเฟอร์ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ วันนี้หรือเปล่า? อ้อ! เขาเพิ่งนึกได้ว่าไม่เห็นบุคคลที่ต้องการจะมาหาอยู่ในห้องนี้ ทั้ง ๆ ที่นี่เป็นห้องของหล่อน “สวัสดีเจมส์...” แมทธิวเดินเข้าไปหาพิมลภัสว์เพื่อแก้ไขสถานการณ์ “ขอบคุณที่ช่วยนวดคลายเส้นให้เจนด้วยนะครับ เธอบ่นปวดหลังมาทั้งวันจนผมต้องบึ่งมาจากตุรกีนี่แหละ” พิมลภัสว์จับมือกับแมทธิว แม้จะเดาไม่ออกว่าแมทธิวจะมีแผนอะไรต่อจากนี้ แต่มันก็ยังเป็นข้อแก้ตัวที่เข้าท่ากว่าคำพูดของหล่อนตั้งเยอะ พูดไม่พูดเปล่าเขายังทำท่าบีบนวดให้แฟนสาวประเภทสองที่ยืนนิ่งเป็นหุ่นอีกด้วย และตอนนี้ดูเหมือนเจนนิเฟอร์จะได้สติ เธอบิดเนื้อบิดตัวทำลีลาประกอบ จนมองไม่ออกว่าแกล้งหรือปวดจริง ๆ กันแน่ “นั่นสิคะแมท...วันนี้เจนต้องอุ้มยัยลิซ่าทั้งวันเลยค่ะ คุณมอร์ฟีนคะ...เจมส์เขารักลิซ่ามากเลยนะคะ ถึงกับแอบตามมาเที่ยวกับอีกทริปหนึ่งเพื่อดูแลเธอโดยเฉพาะ พอรู้ว่าลิซ่าบาดเจ็บก็รีบมาหาทันทีเลยล่ะค่ะ” พิมลภัสว์ชื่นชมที่เพื่อนรักหาทางออกได้ดี ซ้ำยังแต่งเรื่องได้เป็นฉาก ๆ ถ้าเอาไปสร้างเป็นละครหลังข่าวอย่างที่แม่ของเธอชอบคงน้ำเน่าน่าดู ปาณวัตรมีสีหน้าดีขึ้น แอบละอายใจเล็กน้อยที่คิดไปไกล ตั้งแต่ไปพักอยู่กับเจมส์ ดูเหมือนความคิดของเขาจะสับสนวุ่นวายอย่างประหลาด ทั้ง ๆ ที่แทบจะไม่ได้เจอกัน แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าหนุ่มร่างเล็กคนนี้คอยวนเวียนใกล้เขาตลอดเวลาก็ไม่รู้ “ผมตั้งใจจะมาดูแผลให้ดอกเตอร์ ไม่ทราบว่าเธออยู่หรือเปล่าครับ” เขากวาดสายตาไปทั่วห้อง และจงใจพูดเพื่อให้คนพึลึกกึกกือทั้งสามคนใส่ใจอาการบาดเจ็บของดอกเตอร์สาวให้มากกว่านี้ “เอ่อ...เธอไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ ตอนนี้เธอกำลังคุยงานวิจัยกับศาสตราจารย์ซิมป์สันอยู่ที่อเล็กซานเดรีย เราคงจะไม่ได้พบเธออีกสักพักหนึ่ง” “งั้นหรือครับ...” คุณหมอหนุ่มรับทราบ แต่ยังไม่สบายใจนัก เมื่อเห็นเจมส์ เจนนิเฟอร์ และแมทธิวยืนเกาะกันเป็นตังเมอยู่ตรงขอบเตียง โดยมีแซนด์วิชอีกสองก้อนวางอยู่ในห้องคล้ายบอกนัยอะไรบางอย่าง ตอนกลับมาถึงโรงแรม แมทธิวโทรหาเขา เพื่อบอกว่าจะมาร่วมทริป เขาก็เลยคิดว่าจะมีเพื่อนคุยแก้เหงาและหนีจากการเกาะแกะของมิจิ ลืมสนิทว่าแมทธิวตามจีบเจนนิเฟอร์อยู่ ไม่คิดว่าเจมส์ก็จะตามมาด้วย หากเจมส์มาเพื่อ ดร.ลิซ่าก็ดีไป แต่หากมาเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง เขาก็เห็นใจเธออยู่ไม่น้อย ดังนั้นเขาจึงต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อไม่ให้เรื่องเป็นอย่างที่เขาตั้งข้อสันนิษฐานไว้ “ถ้าอย่างนั้น เพื่อความสะดวกของทุกฝ่าย คงไม่เป็นการขัดข้องนะครับ หากผมจะขอให้เจมส์ไปอยู่กับผมจนกว่าจะพบกับ ดร.ลิซ่า!” “โอ๊ย..ซี้ด..เบา ๆ สิแมท...กดแรง ๆ มันเจ็บนะ...” “ก็ใครบอกให้พวกคุณเล่นพิเรนทร์กันล่ะ ดีนะที่คุณโทรหาผมตั้งแต่เช้า...และผมก็อยู่อเล็กซานเดรียพอดี” แมทธิวผ่อนแรงกดบริเวณสันหลังของเจนนิเฟอร์อย่างเบามือ รู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่เครียดเกร็ง “ขอบคุณนะ...ที่ทำเพื่อลิซ่า...” เจนนิเฟอร์ยิ้มบาง ๆ ตั้งแต่ยัยมิจิปรากฏตัว และหลังจากที่ปลอบใจพิมลภัสว์ว่าจะจัดการให้ เธอก็ครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้เพื่อนสาวได้อยู่ใกล้ชิดชายหนุ่ม หวยจึงมาตกที่แมทธิว แม้ความจริงเธอไม่อยากให้เขาตามมานักก็ตาม “เธอเป็นเพื่อนรักของเรา แต่ผมทำเพื่อคุณ” แมทธิวหยอดคำหวาน มองผิวขาวละเอียดของเธอแล้วถอนใจเมื่อเห็นรอยคล้ำจากแดด จึงประโลมผิวด้วยโลชั่นตามหลังน้ำมันมวยที่นวดให้ก่อนหน้า “ทั้ง ๆ ที่ฉันยังไม่รับรักคุณน่ะหรือ” กระเทยสาวเอียงคอถาม นึกว่าจะได้เห็นความหม่นหมองที่เขามักจะแสดงออกในบางครั้ง แต่เขากลับยิ้มละมุน “ผมรู้ว่าคุณยังรักและคิดถึงเลออนอยู่...ถึงเขาจะไม่เคยมองคุณก็เถอะ และตอนนี้เขาก็แต่งงานไปแล้ว..ผมคิดว่าคงไม่มีคู่แข่งที่น่ากลัวอีกต่อไปแล้ว” เขายังจำเลออนได้ดี พี่ชายของพิมลภัสว์นั้น เป็นชายหนุ่มที่ดูทรงพลังและอำนาจ เป็นศูนย์กลางของแรงดึงดูด ไม่แปลกที่ใครต่างก็ขนานนามเขาว่าเทพบุตร ชนิดที่ว่าสิบกว่าปีที่แล้วหนุ่มน้อยอย่างเจมส์ แพ็คทีส ตัดสินใจปลดอาวุธประจำกายกันเลยทีเดียว “ตกลงคุณจะเยาะเย้ยหรือจะจีบฉันกันแน่...ป่านนี้ลิซ่าจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”