已经是第一章了
บทที่ 31 ทำคะแนน
ศิขรินทร์ถอดหมวกนิรภัย สะบัดผมเพื่อให้มันคลายตัว ตบกางเกงยีนขาเดฟตัวเก่งเบาๆ เพื่อไล่ฝุ่นออก หลังจากมุขึ้นรูปหน้าของเทพีวีนัสจนมอมแมมทั้งตัวก็ลืมเวลาอาหารกลางวันเสียสนิท กว่าจะนึกได้ก็ล่วงเข้าสิบสี่นาฬิกาแล้ว
“อ้าวคุณศิ มาคนเดียวเหรอคะ?” เจ้าของร้านอาหารไทยวัยกลางคนยิ้มแย้มทักทายเขา เพราะจำได้ว่าชา
已经是最新一章了
加载中
