已经是第一章了
บทที่ 46 ความจริงอันแสนโหดร้าย
ปิ๊งป่องๆ
เสียงกดออดทำให้เขาสะดุ้ง ปกติแล้วพิมลภัสว์จะเคาะประตูเบาๆ และไขกุญแจเข้ามาเลย เพราะมีกันคนละดอก แต่นี่...
พิมลภัสว์มาไม่ทันเสียแล้ว และคนที่ต้องออกโรงก็คือเขานั่นเอง
“เดี๋ยวแม่ไปเปิดเองจ้ะ” คุณหญิงยิ้มแหยๆ ทำหน้าเหมือนจะถูกพาเข้าแดนประหาร เดินช้าๆ ไปที่ประตู
ปาณวัตรสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เ
已经是最新一章了
加载中
