已经是第一章了
บทที่ 54 ใช่คุณหรือเปล่า
“เดี๋ยวนามานะคะ” ภาวนาหันมายิ้มอีกคน
“ตามสบายเลยค่ะ เดี๋ยวพี่เดินเล่นแถวๆ นี้ล่ะ”
พิมลภัสว์ลงจากรถเมื่อพี่ชายและพี่สะใภ้เดินเข้าไปในตัวอาคารแล้ว เธอยังไม่ชินกับการจราจรในกรุงเทพ จึงเวียนศีรษะเล็กน้อย เธอนับถือพี่ชายจริงๆ ที่สามารถทิ้งองค์การนาซ่ามาอยู่มหานครแห่งนี้ได้เพียงเพราะ “เห็นรูปภาวนาบนปฏิ
已经是最新一章了
加载中
