已经是第一章了
ตอนที่ 5 เธอแข็งแกร่งมาก
ตอนที่ 5 เธอแข็งแกร่งมาก
“ยี้โน่ คุณมาได้อย่างไรกัน？ฉันไม่ได้บอกว่าคุณไม่ต้องมาหรือไง？”ทันใดนั้นเอง เสียงนุ่มนวลของหญิงสาวดังขึ้น ฉินยี้โน่รีบเก็บผลตรวจลงในกระเป๋าเสื้อสูททันที มุมปากเผยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยน
“หลันเอ๋อ ผมไม่วางใจ ดังนั้นจึงตามมา เป็นอย่างไรบ้าง？”
เหมือนเสียงไม่มีผิด หญิงสาวหน้าตาสละสลวย สวยงามมาก คิ้วโก่งเชื่อมต่อกันเหมือนภาพร่างที่ละเอียดงดงาม ใบหน้าขาวสะอาดอ่อนโยนมาพร้อมกับดวงตาโตที่สดใส ริมฝีปากบางดั่งกลีบดอกซากุระ น่าเสียดายที่มีร่องรอยความกังวลใจ“ยี้โน่ ไม่มีทางอื่นแล้ว คุณหมอบอกว่าต้องผ่าตัด บางทีฉันอาจไม่สามารถมีลูกได้ตลอดชีวิต！คุณอาคงไม่ยอมให้ฉันแต่งงานกับตระกูลฉิน！”
“หลันเอ๋อ ไม่ต้องกังวล พวกเราสามารถไปดูที่อเมริกาได้！” ฉินยี้โน่ตบลงบนไหล่ของโม่ยี่หลันเพื่อปลอบโยน “ไปเถอะ พวกเรากลับบ้านกัน！”——
มู่เสว่ออกมาจากประตูใหญ่ของโรงพยาบาลเรียกรถด้วยความตื่นตระหนก หลังจากขึ้นรถ จึงพบว่าผลตรวจของตนเองได้หายไป มันต้องหายไปตอนที่ชนกับผู้ชายคนนั้นแน่นอน
บนรถแท็กซี่กำลังมีการรายงานข่าว：“ท่านผู้ฟังครับ ทางสถานีเพิ่งจะได้รับข่าว ก่อนหน้านี้มีข่าวลือว่าพิธีวิวาห์ของคุณฉินยี้โน่ซีอีโอของบริษัทฉินซื่อกับสุภาพสตรีตระกูลโม่คุณโม่ยี่หลันกำลังใกล้เข้ามา แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ประธานกรรมการบริหารฉินเม้าเสียงได้ออกมาประกาศยกเลิกการหมั้น ฉินยี้โน่จะไม่มีการแต่งงานในช่วงเวลานี้！”
มู่เสว่ชะงักงัน สมองปรากฏภาพของบุคคลเมื่อสักครู่ อ่า！ใช่แล้ว คนนั้นก็คือซีอีโอของบริษัทฉินซื่อ เธอเคยเห็นบนนิตยสาร
โลกของคนรวย มีปัญหาของคนรวย ส่วนโลกของคนจน ก็มีปัญหาของคนจนเช่นกัน ความไม่เที่ยงของชีวิต ดั่งคนดื่มน้ำ ร้อนเย็นรู้เอง！ มือของเธอลูบท้องน้อยๆอีกครั้ง ในนี้กำลังมีญาติของเธอหนึ่งคน！
————เจ็ดเดือนต่อมา
โรงพยาบาลสูติศาสตร์ - นรีเวชวิทยา
“หมี่หลิง ฉันกลัว！”มู่เสว่ใบหน้าเจ็บปวดเต็มไปด้วยเหงื่อบีบมือหมี่หลิงเพื่อนสนิทของเธอแน่น ร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้：“โอ้ย——เจ็บจังเลย！”
“เสี่ยวเสว่เธอทนหน่อยนะ คุณหมอบอกว่าเด็กใกล้จะคลอดออกมาแล้ว ไม่ต้องกลัว ฉันรอเธออยู่ข้างนอก！เธอนึกถึงเด็กที่แสนน่ารักเอาไว้นะ เธอต้องกล้าหาญ ลูกยังรอให้เธอคนเป็นแม่คลอดเขาออกมาเร็วๆ！ตกลงไหม？”หมี่หลิงกับนางพยาบาลเข็นเธอเข้าไปในห้องคลอดด้วยความห่วงใย
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็ได้ยินเสียงร้องดังจากทารกในห้องคลอด หมี่หลิงพนมมือเข้าหากัน ภาวนาว่า：“อ่า！ในที่สุดก็คลอดออกมาอย่างปลอดภัย！”
ประตูห้องคลอดเปิดออก คุณหมอถอดหน้ากาก“ คุณแม่ปลอดภัย เป็นเด็กผู้ชาย น้ำหนักสามจุดแปดกิโลกรัม！”
“ขอบคุณค่ะคุณหมอ！”หมี่หลิงโค้งคำนับอย่างซาบซึ้งใจ กล่าวขอบคุณคุณหมอแทนเสี่ยวเสว่“ ขอบคุณค่ะ……”
“ไปดูเพื่อนของคุณเถอะ เธอแข็งแกร่งมาก！”คุณหมอเดินจากไปด้วยรอยยิ้มบางๆ
มู่เสว่หน้าขาวซีดถูกเข็นเขามาในห้องพักผู้ป่วย น้ำตาคลอเบ้า“หมี่หลิง เป็นเด็กผู้ชายใช่ไหม ฉันมีญาติอีกครั้งแล้ว！”
“ใช่แล้ว เสี่ยวเสว่ เธอมีลูกชายแล้ว เป็นเด็กที่น่ารักมาก รอเธอลุกจากเตียงได้ พวกเราจะไปหาเขากัน！”
“ฉันอยากไปตอนนี้ เมื่อสักครู่เห็นแวบๆในห้องคลอด น่ารักมากเลย！”กล่าวจบ ใบหน้าของมู่เสว่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน
“คิดชื่อออกหรือยัง？ ชื่ออะไรดี？”หมี่หลิงถามด้วยรอยยิ้ม“ตั้งให้ดีๆนะ นี่คือหลานชายของฉัน！”
“เหอเหอๆ ใช่แล้ว หลานชายของเธอ ลูกชายของฉัน！”สองคนพูดไปยิ้มไป บรรยากาศอบอุ่นมาก“อืม เขาชื่อมู่เฉิง ชื่อเล่นเรียกว่าเฉิงเฉิงดีไหม？”
“อืม ชื่อเพราะดี สานต่อจากอดีตไปสู่อนาคต เหอๆ ไม่เลวๆ！หลานชายของฉันชื่อว่าเฉิงเฉิง！” หมี่หลิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
แต่ทว่า ในขณะนี้ จู่ๆนางพยาบาลก็วิ่งเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน บอกเธอสองคนว่า：“คุณมู่ ลูกของคุณหายไปแล้ว！”
“อะไรนะ？”เหมือนฟ้าผ่าลงมา มู่เสว่ตกใจอย่างไม่มีอะไรมาเปรียบ“ทำไมลูกของฉันหายไป！”
“เมื่อสักครู่มีคนชุดดำสี่คนมา พวกเขาเหลือสิ่งนี้เอาไว้ บอกว่าคุณมู่จะเข้าใจว่าเพราะอะไร！”นางพยาบาลส่งจดหมายให้
“หา——” มู่เสว่มือสั่น รับจดหมายมา เมื่อเปิดออก พบว่าเป็นเช็คธนาคาร ตัวเลขด้านบนคือห้าล้าน นอกจากนี้ยังมีจดหมายแนบมาอีกฉบับ ใบหน้าตึงเครียดยิ่งขาวซีดกว่าเดิม ส่งเสียงร้องอย่างเศร้าโศกออกมา ：“ไม่——”
หมี่หลิงรับจดหมายนั้นไป กล่าวอย่างงงงัน“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้？”
“เขายังตามหาจนพบ หมี่หลิง ลูกของฉัน ฉันต้องการลูกของฉัน！” ใบหน้าของมู่เสว่เต็มไปด้วยน้ำตา รับความกดดันไม่ได้จนไร้เรี่ยวแรง
“เสี่ยวเสว่ฉันจะช่วยเธอตามหา พวกเราจะตามหาเขา！”หมี่หลิงกอดเธอแน่น เพื่อปลอบโยนเธอ กลับพบว่ามือของเธอเย็นเฉียบ“เสี่ยวเสว่ เธอต้องเข้มแข็งนะ อย่าทำให้ฉันตกใจสิ？”
“ฉันต้องการลูกของฉัน ฉันไม่ต้องการเงิน ฉันต้องการแค่เฉิงเฉิง ลูกของฉัน！”ตะโกนร้องไห้อย่างเจ็บปวดใจ จนในที่สุดค่อยๆกลายเป็นการร้องไห้อย่างโศกเศร้า เหมือนลูกแมวน้อยได้รับบาดเจ็บ มู่เสว่ขดตัวบนเตียง โศกเศร้าทำอะไรไม่ถูก……
已经是最新一章了
加载中
