ตอนที่ 8 นั่นคือใบหน้าของผู้ชาย

ตอนที่ 8 นั่นคือใบหน้าของผู้ชาย ร่างในชุดรัดกุมปรากฏตัวขึ้นที่บริษัทฉินซื่อ มู่เสว่พบว่าหญิงสาวที่มาสมัครงานก่อนหน้านี้ต่างตั้งหน้าตั้งตารอ แต่งตัวกันสวยงามเป็นพิเศษ และในขณะนี้ บรรดาหญิงสาวด้านข้างเริ่มซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์กัน “รู้กันไหม？การรับสมัครงานครั้งนี้ประธานฉินมาสัมภาษณ์ด้วยตนเองเชียวนะ！” “ใช่แล้ว！ ประธานฉินหล่อขนาดนั้น ในที่สุดก็ได้เห็นตัวจริง！” “ชายในฝันชัดๆ！ แถมยังมีจึงหลี ผู้ชายที่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ที่ปรากฏตัวอยู่ข้างผู้อำนวยการทั้งวัน ได้ยินว่าเขาก็เหมือนกับผู้อำนวยการ เป็นหนุ่มโสดเนื้อหอม！” “ชู่วว！ผู้จัดการจึงมาแล้ว！”ไม่รู้ว่าใครเตือนขึ้นมา เสียงกรี๊ดดังขึ้นมากะทันหัน ทำให้มู่เสว่มึนงง หันมองตามสายตาของทุกคน มันช่างน่าทึ่ง！ นั่นชัดเจนว่าเป็นใบหน้าของผู้ชาย แต่กลับอ่อนโยนและนุ่มนวลเหมือนผู้หญิง ใบหน้าขาวสะอาด ดูโปร่งใสภายใต้แสงไฟ เครื่องหน้าที่ละเอียดอ่อนผสมผสานกันได้อย่างลงตัว เขายืนอยู่ที่ประตูห้องรับรอง ผิวปากเบาๆ รอยยิ้มอย่างเกลียดคร้านปรากฏที่ใบหน้า ทำให้ผู้หญิงนับไม่ถ้วนเริ่มกรี๊ดกร๊าด “เอ่อ！สาวสวยทุกคน เตรียมตัวพร้อมแล้วใช่ไหมครับ？”เสียงผู้ชายทุ้มต่ำน่าฟังดังขึ้น “การสัมภาษณ์กำลังจะเริ่มขึ้น！” “ผู้จัดการจึง！ผู้อำนวยการให้คุณเข้าไปเตรียมตัวในห้องเดี๋ยวนี้！”ทันใดนั้นเอง เลขาเกาด้านหลังก็ดึงเสื้อของจึงหลี ท่าทางโอเวอร์ของเขาในตอนนี้สามารถส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์การรับสมัครงานของบริษัทได้ มู่เสว่ไม่ได้ก้าวออกไป เธอหดตัวอยู่ในมุมข้างๆ ดูแล้วไม่เข้ากับผู้หญิงที่แต่งตัวสวยงามพวกนั้น แต่ชุดที่รัดกุมและดูสูงอายุ กลับดึงดูดความสนใจของผู้ชายอย่างจึงหลี อาจเพราะเธอยืนอยู่ในมุมเพียงคนเดียว ร่างที่ดูโดดเดี่ยวเกินไป กลายเป็นที่สนใจของจึงหลีโอ้！สาวงามที่ซ่อนอยู่！ ผิวพรรณไม่เลวนะเนี่ย！ จุ๊จุ๊！แต่งตัวแบบนี้ ล้าสมัยเสียจริง！ “ผู้จัดการจึง ผู้อำนวยการใกล้มาแล้วค่ะ！”เลขาเกาอายุประมาณสี่สิบปีตะโกนขึ้นอีกครั้ง “ครับๆ พี่เกา พี่พูดแบบนี้ยิ่งเป็นวัยทองนะ เดี๋ยวน้องชายคนนี้จะซื้อยาบำรุงให้พี่สักหน่อย！” “ไอ้หมอนี้ รำคาญที่ฉันจู้จี้จุกจิกหรือไง？”เลขาเกากวาดตามองผู้คนมากมายที่อยากหัวเราะแต่ก็ไม่กล้า จึงทำเสียงให้เย็นชาลง “เอาล่ะ การสัมภาษณ์เริ่มต้นแล้ว ทุกคนเตรียมตัวเถอะ！” จึงหลีขยิบตาให้ทุกคนหันหลังเดินไปที่ห้องประชุมอย่างมีความสุข ในขณะนี้ประตูลิฟต์เปิดออกมาพอดี ฉินยี้โน่ก้าวยาวๆ ด้านหลังของเขามีชายหญิงสองสามคนแต่งกายเหมือนผู้ตรวจสอบดูมีความเนี๊ยบ มีแค่ไม่กี่คนที่พูด ต่างเดินตรงไปที่ห้องประชุม “ว้าว หล่อจังเลย！”หญิงสาวยี่สิบกว่าคนตะลึงกันหมด มู่เสว่หันไปมองตามสัญชาตญาณ มองเห็นร่างสูงชะลูด รู้สึกแค่เพียงคนนั้นสวมสูทตรงดิ่ง ไม่มีรอยยับสักนิดเดียว มองดูแล้วเป็นคนรักความสะอาดมากเกินไป！ หลังจากนั้น ได้ยินเลขาเกาถือสมุดรายชื่อตะโกนว่า：“คนที่หนึ่ง มู่เสว่ มาหรือยังคะ？” “มาแล้วค่ะ！”มู่เสว่ได้ยินเสียงตะโกนเรียก รีบชูมือทันที สายตาของทุกคนหันมามอง พบกับมู่เสว่ในชุดสีเทา ไม่แต่งหน้าแต่งตา แต่ผิวพรรณกลับขาวสะอาดอย่างผิดปกติ เพียงแต่แต่งตัวอย่างไม่มีอะไรน่าสนใจ ทุกคนต่างพากันดูถูกอย่างมาก แบบนี้หรือ อยากเข้าบริษัทฉินซื่อ ผ่านมาตรฐานหรือเปล่าเถอะ？ มู่เสว่ก้มหน้าเดินตามเลขาเกาเข้าห้องประชุม ภายในห้องประชุมมีคนนั่งเรียงกันอยู่แถวหนึ่ง คนตรงกลางสุดก้มหน้าลง กำลังใช้สมาธิครุ่นคิดบางอย่าง แสงแดดนอกหน้าต่างสาดส่องเข้ามา ทำให้ร่างกายของเขาประดับความเลือนรางไม่ชัดเจน เหมือนซาตานออกมาจากความมืด หล่อแบบหาที่เปรียบมิได้ “คุณมู่ ได้ยินมาว่าคุณเป็นนักศึกษาที่มีความโดดเด่นสาขาการเงินของมหาวิทยาลัยT！ผ่านการทำงานพาร์ทไทม์มามากมาย นับว่ามีประสบการณ์อยู่บ้าง？” คำถามที่ถูกถามโดยผู้สัมภาษณ์หลายคนมีความเป็นมืออาชีพมาก การตอบคำถามของมู่เสว่ทำให้ทุกคนต่างพากันพยักหน้าอยู่หลายครั้ง และในขณะนี้ ฉินยี้โน่ที่เอาแต่ก้มหน้าตลอดกลับเงยหน้าขึ้น แววตาหรี่ลงเล็กน้อยพุ่งตรงมาที่ใบหน้าของมู่เสว่ สายตาหยุดลงชั่วคราว มู่เสว่ก็เงยหน้าขึ้น สายตาประสานกัน มู่เสว่ก้มหน้าลงเบาๆทันที เกิดความประหลาดใจทันที ต่อมาฉินยี้โน่ได้ถามคำถาม：“คุณชื่อมู่เสว่？” “ค่ะ！” มู่เสว่พยักหน้า ทุกคนต่างประหลาดใจ ทำไมผู้อำนวยการจึงถามคำถามที่ไม่มีมาตรฐานเช่นนี้ จึงหลีขมวดคิ้ว หันไปมองฉินยี้โน่ แต่สายตาอันคมกริบของฉินยี้โน่มองที่มู่เสว่อย่างยากที่จะเข้าใจ มีความคลุมเครือไปชั่วขณะ ทุกคนต่างรอประธานฉินถามคำถามต่อไป แต่ผ่านไปเนิ่นนานกลับไม่มีการตอบสนอง “โน่！” จึงหลีอยู่ด้านข้าง เตะเขาเบาๆ ฉินยี้โน่ได้สติกลับมา “คุณมู่ ผมถามคำถามของผมหมดแล้ว คุณสามารถกลับไปได้！หากว่าผ่าน พวกเราจะโทรศัพท์ไปแจ้งคุณ！” เอ่อ！ มู่เสว่ไม่รู้ว่าเขาหมายความว่าอย่างไร ทำได้เพียงออกมาจากห้องแต่โดยดี “โน่ นายเป็นอะไรไป？”หลังจากมู่เสว่ออกไป จึงหลีอดไม่ได้ที่จะถามต่อหน้าผู้สัมภาษณ์ “นี่รับเข้าได้เลย！” ฉินยี้โน่กล่าวจบ ลุกขึ้นยืน “เอ้ย！โน่ การสัมภาษณ์ยังไม่จบ！” จึงหลีตะโกน