ตอนที่ 15 คนดังชั่วข้ามคืน   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 15 คนดังชั่วข้ามคืน
ตอนที่ 15 คนดังชั่วข้ามคืน “เอ่อ!” ไม่รู้สึกละอายใจเลยสักนิด ใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือนนายแบบของจึงหลีคาดเดาไม่ได้ ยิ้มออกมาอย่างไม่คาดคิด “อืม!เลขามู่ คุณจะทำอย่างไรกับความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับบริษัทเพราะทำงานไม่เสร็จ?” “ขอโทษค่ะ! ฉันจะรีบ……”มู่เสว่ก้มหน้าลง“ฉันเพิ่งได้รับเอกสารเมื่อสิบห้านาทีที่แล้ว! “ผมต้องการเอกสารที่แปลเสร็จเรียบร้อย ไม่ใช่ข้ออ้างของคุณ!”ทันใดนั้นเสียงอันเยือกเย็นก็ดังขึ้น แทรกคำพูดส่วนหลังของมู่เสว่ และดวงตาของเขาก็จมลงไป “ค่ะ!” มู่เสว่ร่างกายสั่นอย่างฉับพลัน ถือถาดด้วยสองมือทันที “เอกสาร ผมต้องการเอกสาร!”ฉินยี้โน่ลุกขึ้นฉับพลัน ชุดสูทสีดำที่เน้นให้เห็นสรีระที่แข็งแรงและเรียวขาคู่ทรงพลัง ท่าทางเฉยเมยเต็มไปด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่งและไม่ปรานีของเขา การแสดงออกของเขา ความเย่อหยิ่งและความเย็นชาทำให้ผู้คนตัวสั่น“อีกสิบนาที ถ้าคุณยังแปลออกมาไม่เสร็จ ก็เก็บข้าวของออกไปให้พ้น!” “ฉัน……”ฟันกรามภายในปากของมู่เสว่ขบกันแน่น“ค่ะ!” “โน่ นี่มันเห็นได้ชัดว่ามีคนวางแผนทำร้ายเธอ!” หลังจากมู่เสว่ออกไป จึงหลีนั่งไขว่ห้างกล่าวออกมา“ได้รับเอกสารเมื่อสิบห้านาทีที่แล้ว นายสามารถแปลทันไหม?” “ฉันต้องการเลขาที่มีคุณสมบัติเหมาะสม หากไม่สามารถยืนหยัดในที่ทำงานได้ นั่นก็แปลว่าไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม!” ฉินยี้โน่ตอบออกมาอย่างไม่แยแส“ บริษัทไม่ใช่องค์กรการกุศล!” “กาแฟที่เลขามู่ชงอร่อยไม่ธรรมดาจริงๆ ถ้าอย่างงั้น ฉันสามารถใช้งานเธอได้ไหม?”จึงหลีเงยหน้ามองฉินยี้โน่ แววตาเปล่งแสงของความเจ้าเล่ห์ระยิบระยับ “นายคิดจะพูดอะไร?” “ให้เธอรับใช้ฉันนะ!”จึงหลีเลิกคิ้วขึ้น “เธอไม่สามารถแปลได้ภายในสิบนาทีหรอก!” “เป็นเธอไม่ได้!”ฉินยี้โน่เลิกคิ้วขึ้นกล่าวเบาๆ“เริ่มประชุม!” กล่าวจบ ใบหน้าของฉินยี้โน่มืดมน เดินนำออกไปก่อน ที่ประตู กลับพบมู่เสว่โดยไม่คาดคิด “ผู้อำนวยการ เอกสารที่ท่านต้องการค่ะ!”มู่เสว่ยื่นเอกสารในมือที่เพิ่งจะพิมพ์ออกมาให้ฉินยี้โน่ตรงหน้า ตะลึงงัน จึงหลีเกือบจะสำลักน้ำชา“คุณมู่ คุณ คุณแปลเสร็จแล้วหรือ?” มู่เสว่พยักหน้า แววตาเฉยเมยและสงบนิ่ง จึงหลีจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา เธอเป็นคนฉลาดและมีวิสัยทัศน์มาเสมอแต่กลับนึกไม่ถึงว่าจะมองสาวน้อยคนนี้ไม่ออก ฉินยี้โน่หรี่ตาลง ไม่พูดอะไร รับเอกสารมาอ่านในมือ หันตัวเดินตรงไปที่ต้องประชุม “คุณมู่ เป็นยอดมนุษย์หรือ?” จึงหลียกนิ้วโป้งให้เธอ มู่เสว่ถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคยังดี เอกสารชุดนี้ตอนผู้อำนวยการและอานเช่นไปทำงานนอกสถานที่ เธอได้อ่านมันล่วงหน้า และลองแปลเก็บเอาไว้ในคอมพิวเตอร์ เมื่อสักครู่เธอลองหาดู คิดไม่ถึงว่าจะแปลออกมาแล้ว “เสี่ยวเสว่ เธอแปลตั้งแต่ตอนไหน?”ตะลึงงัน เซี่ยงจิ้งวิ่งเข้ามาซุบซิบก่อน “แปลมาก่อนหน้านี้ คิดไม่ถึงว่าบังเอิญเก็บเอาไว้!” “ว้าว!เดี๋ยวอานเช่นจะต้องงงแน่นอน!” เมื่อนั่งลง อานเช่นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าบึ้งตึง “มู่เสว่ ในเมื่อเธอแปลมาแล้ว ทำไมถึงบอกว่ายังไม่ได้ทำ?สนุกมากใช่ไหมที่เล่นกับฉันแบบนี้?” “คุณอาน ต้องขอโทษด้วยค่ะ ฉันไม่รู้ว่าเอกสารชิ้นนี้คือชุดที่ฉันเริ่มแปล!”มู่เสว่ตอบอย่างสงบนิ่ง กวาดสายตามองอย่างเย็นชา มุมปากของอานเช่นโค้งขึ้นอย่างถากถาง“ผู้อำนวยการให้เธอเข้าไปในห้องประชุม!” “ค่ะ!” มู่เสว่ลุกขึ้น เดินตรงไปที่ห้องประชุม “ผู้อำนวยการ!”ยืนนิ่งอยู่ข้างฉินยี้โน่ ถามอย่างปกติ“ท่านเรียกพบฉัน?” “นั่งลงก่อน!”ฉินยี้โน่ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น “นี่ไม่เหมาะสมค่ะ!”มู่เสว่มีสิทธิ์อะไรที่จะเข้าร่วมการประชุมความร่วมมือระหว่างบริษัทอื่นได้? “บอกให้คุณนั่งก็นั่ง!” ฉินยี้โน่เงยหน้าขึ้นสั่งให้เธอนั่งลงข้างเขา “นั่งเถอะ คุณมู่!”จึงหลีรู้งานรีบวิ่งเข้ามาลากเก้าอี้ให้เธออย่างรวดเร็ว “ขอบคุณค่ะ!” “ไม่ต้องเกรงใจ คุณมู่ ผมชอบคนที่เตรียมพร้อมสำหรับการทำงาน!” จึงหลีเยินยอนอกเรื่อง สถานการณ์เมื่อสักครู่ แม้แต่ยี้โน่ก็แปลกใจ ชายหนุ่มคนนั้นแต่ไหนแต่ไรไม่เคยกระวนกระวาย ครั้งนี้โดนทำให้ช็อกไป จึงหลีคิดว่าน่าขำดี “เอ่อ!” มู่เสว่ก้มหน้าลง นั่งอยู่ข้างฉินยี้โน่อย่างซื่อๆ หลังจากนั้น อานเช่นพาตัวแทนเข้าร่วมประชุมจากบริษัทอื่นเข้ามาให้ห้องประชุม สายตาที่กวาดมองมายังมู่เสว่ แสดงให้เห็นถึงความหึงหวง “อย่าได้คิดลำพองใจกับการเตรียมตัวล่วงหน้า!” น้ำเสียงไม่แยแสเหมือนน้ำเย็นสาดเข้าใส่ มู่เสว่นิ่งไป ไม่เข้าใจว่าผู้อำนวยการพูดถึงอะไร “โน่! หากไม่เตรียมพร้อม มันจะไม่น่าอนาถหรือ?ดังนั้น ชีวิตยังคงต้องเตรียมพร้อมทุกที่ เสี่ยวเสว่ ใช่แล้ว ผมสามารถเรียกคุณว่าเสี่ยวเสว่ได้ไหม?”จึงหลีใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง “ตามใจผู้จัดการจึงเลยค่ะ!”เธอจะพูดอะไรได้ นั่นคือผู้จัดการ เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่สามารถขยี้คนได้ “เสี่ยวเสว่ หลังจากนี้ผมต้องเรียกคุณแบบนี้แล้ว ผมจะบอกคุณให้นะ สถานที่ทำงานทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยการแข่งขัน คุณต้องระวังตัวเอาไว้นะ!” “นายพูดจบหรือยัง?”แทรกขึ้นมาอย่างไม่แยแส สายตาฉินยี้โน่คมเหมือนมีด มู่เสว่สูดลมหายใจเข้าลึก ทำได้เพียงพยักหน้า
已经是最新一章了
加载中