ตอนที่ 9 สะอาดหมดจด

ตอนที่ 9 สะอาดหมดจด หล่อนเป็นอาจารย์ด้านการแสดงที่มีชื่อเสียง เหล่าดารามากมายต่างเป็นลูกศิษย์ของหล่อนทั้งสิ้น! พอเวลาที่มองเห็นหล่อนนั้น อานจินฮอนกลับรู้สึกว่าราวกับความฝัน! “เธอคืออานจินฮอนใช่มั้ย?” “ใช่!คือฉันค่ะ...” อาจารย์กวาดตามองหล่อนแวบหนึ่ง แต่กลับไม่มีการแสดงออกใดๆออกมา “เป็นนักเรียนของฉัน ต้องเคารพกฎของฉัน! ไม่สนว่าใครเป็นคนแนะนำมา ฉันก็ไม่ไว้หน้า” อานจินฮอนรีบพยักหน้าทันที “ได้ค่ะ ! ฉันทราบแล้วค่ะอาจารย์” “งั้นตอนนี้เราเข้าไปเถอะ ตอนบ่ายฉันมีตารางลงสอน ตอนนี้ฉันจะสอนเธอ! หลังจากเรียนจบแล้ว กลางคืนก็ส่งการบ้านมาให้ฉันดู” “ได้ค่ะ!” อาจารย์พาหล่อนเดินเข้าตึกเรียน บรรยากาศโดยรอยอบอวลไปด้วยกลิ่นอายการเรียนรู้ ช่างทำให้อานจินฮอนรู้สึกถึงการกลับไปอยู่ในมหาวิทยาลัย! เหล่านักเรียนหากไม่สุมหัวอยู่ด้วยกัน หรือไม่ก็นั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว ราวกับกำลังทบทวนในสิ่งที่เพิ่งจะเรียนรู้เมื่อกี้นี้... มันทำให้อานจินฮอนกลับรู้สึกว่าคิดถึงช่วงสมัยเรียนของตนเองก่อนหน้านี้ ช่างมีความสุข อะไรก็ไม่ต้องคิด แค่เอาความรู้ต่างๆเข้ามาอยู่ในสมอง พอถึงเวลากลับบ้านไปก็ทำอาหารที่แม่ทำไว้ให้ แล้วก็ทบทวนการบ้านเล็กน้อยแล้วก็นอนหลับพักผ่อน... หากเวลามันหยุดนิ่งในเวลานั้นได้ก็คงดี! …… เมิ่งเย้นชิงหลังจากแต่งหน้าแต่งตา ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดกี่เพ้า ดูงดงามมาก ถึงแม้ว่าหล่อนจะอายุห้าสิบกว่าแล้วก็ตาม แต่ก็หมั่นดูแลร่างกายให้หุ่นดีดังเดิม เพียงแต่ว่านิสัยของหล่อนนั้นเก่งกาจ นั่นคือความเก่งกาจของผู้หญิงแบบนั้น ฉะนั้น ตอนที่หล่อนรู้ว่าสามีของตนเองนอกลู่นอกทาง ใจหล่อนถึงกลับแตกสลาย!ราวกับรู้สึกว่าโลกทั้งใบมันถล่มทลายลงมา! “แม่!” อานถองเห็นมารดาของตนเองเดินลงมาจากชั้นบน พร้อมทั้งลากหล่อนไปอีกทาง “แม่มานี่ อย่าให้พ่อได้ยิน” เมิ่งเย้นชิงพยักหน้า พร้อมทั้งเดินลงจากด้านบนตามหล่อนไปยังมุมตึก “ลูกตัดสินใจแล้ว ถ้าครั้งนี้อานจินฮอนไม่ได้ตั้งท้อง เรา...ไล่หล่อนไปให้พ้นๆเถอะ? วันๆเห็นแต่หล่อน อารมณ์ของลูกจะพังอยู่แล้ว?” “ฉันก็คิด! แกคิดว่าฉันอยากจะเห็นหน้าหล่อนหรอ?” พอพูดถึงอานจินฮอนเมิ่งเย้นชิงรีบอยากไล่หล่อนออกไป! “แต่ว่า...ตระกูลอานของพวกเราต่างชื่อเสียงโด่งดังในด้านความเมตตากรุณา ถ้าพวกสื่อฯรู้ว่าพวกเราบ้านตระกูลอานไล่ลูกลับๆของพ่อของแกออกไปจากบ้าน ภาพลักษณ์ของพวกเราก็พังพินาศ!” อานถองกะพริบตา “แม่ งั้น.. อานจินฮอนทำตัวไม่ดีกับตระกูลของเราล่ะ? พวกเราเลยไล่นางออกไป งั้นก็ถือว่าชอบธรรมใช่มั้ย?” “….”เมิ่งเย้นชิง มองไปทางลูกสาว “หมายความว่ายังไง?” “ถ้าพวกสื่อฯรู้ว่า อานจินฮอนอยากจะจับพี่เขยตนเอง แล้วถูกพวกเราจับได้ เพื่อรักษาชื่อเสียงเอาไว้พวกเราเลยไล่หล่อนออกไป ไม่ต้องประกาศออกข่าวให้ใหญ่โต...นั่นถือว่าเป็นเหตุผลให้พวกเราบ้านตระกูลอานไล่หล่อนไป?” เมิ่งเย้นชิงกลอกตา พร้อมทั้งดึงมือลูกสาวเอาไว้ “เธอนี่ฉลาดจริงๆ! ใช่สิ! พวกเราโยนความผิดให้อานจินฮอน แบบนี้...ก็เป็นเหตุผลที่สามารถไล่หล่อนออกไปได้แล้ว!” “อื้อ” อานถองพยักหน้า คิ้วงดงามยกสูงขึ้น “แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา! ท่านก็รู้ดีว่า ที่บ้านของฉินจิ้นฮันนั้นต้องการเด็ก ลูก...ในตอนนั้นมีเรื่องของฉีตงขึ้นมา จนทำให้ลูกไม่สามารถมีลูกได้!งั้นการมีตัวตนในบ้านตระกูลฉินนั้นก็ไม่สามารถตั้งหลักได้! ถ้าอานจินฮอนสามารถมีลูกให้ลูกได้”งั้นพวกเราก็ทำความดีสักหน่อย ส่งหล่อนให้ไปอยู่ต่างประเทศซะ! ให้ทั้งชีวิตนี้หล่อนก็กลับมาไม่ได้ ถ้ามีลูกไม่ได้...พวกเราก็ไล่หล่อนไปแทน!” เมิ่งเย้นชิงพยักหน้า “ได้! งั้นทำตามที่ลูกบอก!” “ส่วนเรื่องอื่นนั้น แม่ ก็วางใจเถอะ ลูกจะจัดการให้สะอาดหมดจด! ลูกรู้ดีว่าตั้งแต่อานจินฮอนเข้ามาอยู่ในบ้าน แม่ก็นานไม่เคยหลับสนิท ต้องโทษพ่อ! แต่ว่าลูกที่เป็นผู้น้อยก็ไม่สามารถพูดอะไรได้... ไหนๆแม่ก็อภัยให้แล้ว แล้วลูกจะพูดอะไรต่อได้ล่ะ?” อานถองกอดมารดาของตนเองไว้แน่น “แต่ว่าลูกก็จะอยู่กับแม่ตลอดไป ไม่ยอมทิ้งแม่ไปไหน! ไม่ว่าแม่จะทำอะไรลูกก็จะสนับสนุน” เมิ่งเย้นชิงถอนหายใจ เมื่อคิดสามีของตนเอง นอกจากความเบื่อหน่ายแล้วก็คือเบื่อหน่ายเช่นเดิม “ชีวิตของฉัน สิ่งที่ทำให้ฉันขาดทุนก็คือการแต่งงานกับพ่อแม่นี่แหละ! สิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขก็คือการมีลูกสาวอย่างลูกนี่แหละ ช่างเอาอกเอาใจเสียจริง” “ลูกก็ต้องเอาอกเอาใจสิ! พ่อของลูกไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย บนโลกใบนี้มีเพียงลูกเท่านั้นแหละที่สามารถปกป้องแม่ได้” สายตาของอานถองซ่อนเร้นการคิดบัญชีเอาไว้ “รอจนวันที่พวกเราใช้ประโยชน์จากตัวของอานจินฮอนหมดเมื่อไหร่ ลูกจะถีบหล่อนให้ไปไกลๆ! อย่าอยู่คอยขัดตาแม่อีก” “อื้อ! แม่เชื่อลูก” ในเวลานี้นอกจากเชื่อลูกสาวของตนเองแล้ว ตัวเองก็แก่หงำเหงือกแล้วทำเรื่องใหญ่อะไรไม่ได้อีกแล้ว อานถองหัวเราะร่า ตอนที่กำลังจะเดินห่างไปนั้น อยู่ดีๆเมิ่งเย้นชิงก็ดึงข้อมือหล่อนเอาไว้ “เออใช่ ฉีตงพวกเธอยังติดต่อกันอยู่ไหม?” “ไม่แล้วนะ!” อานถองส่ายศีรษะไปมา “เราไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว! เขาทำร้ายลูกจนไม่มีสิทธิ์ในการเป็นแม่คนอีก ลูกไม่อยากมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับเขาอีกแล้ว” “อืม งั้นก็ดี! ลูกอ่ะ ตอนนั้นยังเด็ก ถูกเขาหลอกล่อ! ต่อไปอย่าทำเรื่องพรรค์นี้อีก รู้ไหม?” “อือ” อานถองพยักศีรษะตอบรับ “แม่คะ... ต่อไปอย่าถามถึงฉีตงอีกได้ไหม?” พอได้ยินชื่อขึ้นมา หล่อนก็รู้สึกเบื่อหน่อยเหลือกล้ำเหลือเกิน ถ้าไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น ตัวเองก็ไม่ต้องตกอยู่ในสภาพนี้หรอก!โอกาสเลยต้องตกมาให้อานจินฮอนเสียตัวให้ฉินจิ้นฮันใช่ไหม? หล่อนช่างไม่มีอะไรดี แต่ว่าใครให้ตนเองโง่เง่าตั้งแต่แรกกันเล่า ตอนนี้ที่ทำได้คือการใช้ประโยชน์จากอานจินฮอนแทน เอาเรื่องยากๆนี้ให้ผ่านไปก่อนแล้วกัน …… พื้นฐานก่อนหน้านี้ของอานจินฮอนนั้นดีอยู่แล้ว ความจำนั้นก็ไม่เลว ชั่วโมงแรกในการเรียนก็ถือว่าสำเร็จ ขนาดอาจารย์ยังชื่นชมหล่อนไม่หยุดปาก “ดีมาก! นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอนักเรียนที่ขยันหมั่นเพียรอย่างเธอ” “อาจารย์วัง ขอแค่อาจารย์ยอมสอนฉัน จะให้ฉันทำอะไรก็ได้!” อานจินฮอนเห็นอาจารย์ยิ้มแล้ว ถึงได้วางใจขึ้นเยอะ หล่อนกลัวว่าตนเองจะโง่เกินไป แล้วจะทำให้อาจารย์โมโห “เดิมทีฉันคิดว่าเธอจะเป็นพวกคุณหนูที่หยิ่งทะนงพวกนั้น คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะตั้งใจขวนขวายในการเรียน ฉันรอคอยที่จะสอนเธอในคราวหน้า” อาจารย์วังลุกขึ้นยืนขึ้น พร้อมทั้งเก็บหนังสือเรียน “วันนี้หมดเวลาเรียนแล้ว แค่เธอต้องรวบรวมความรู้ที่วันนี้ฉันสอนเธอก็พอแล้ว! ที่เหลือ เธอไม่ต้องทำการบ้านแล้ว! พรุ่งนี้เดี๋ยวฉันโทรศัพท์ติดต่อไปเองว่าจะเข้าเรียนกันเวลาไหน” “ได้ค่ะ”ลุกขึ้นยืน พร้อมทั้งโค้งทำความเคารพให้หล่อน “ขอบคุณค่ะอาจารย์!” อาจารย์วังถึงกลับยิ้มแล้วยิ้มอีกย่างยินดี เมื่อเห็นว่าหล่อนกลับไปด้วยความดีใจ โทรศัพท์มีเสียงดังขึ้นมาตรงตามเวลา... “ฮัลโหลค่ะ คุณ” “หล่อนเลิกเรียนหรือยัง?” “อื้อ” อาจารย์วังมองดูประตูแวบหนึ่ง อานจินฮอนเดินไปไกลแล้ว “พื้นฐานของหล่อนดีมาก! ฉันคิดว่าหล่อนไม่เลวเลยทีเดียว” “ค่าจ้างของคุณเดี๋ยวผมจะโอนให้ สอนหล่อนให้ดี” น้ำเสียงของผู้ชายหยุดไปสักพัก “จำไว้นะ อย่าเปิดเผยเรื่องทุกอย่างของผมก็พอ” อาจารย์วังรีบพยักหน้าตอบรับ “วางใจเถอะ ฉันรู้น่า” หลังจากวางสายแล้ว ก็มีเงินโอนเข้ามาอย่างรวดเร็ว เป็นครั้งแรกที่หล่อนรับสอนพิเศษแบบนี้ แถมเป็นการสอนให้คนๆเดียวด้วย! ยิ่งเห็นอานจินฮอนตั้งอกตั้งใจร่ำเรียนอย่างนั้น ดูไม่เหมือนคุณหนูใหญ่อะไรที่ไหน ช่างทำให้ความทรงจำในการสอนคุณหนูไฮโซที่อยู่ในความทรงจำของตนเองนั้นมลายหายไป แต่ว่า... ถ้าหล่อนไม่ใช่คุณไฮโซล่ะ แล้วทำไมถึงได้มีผู้ชายยอมทุ่มเงินมากมายเพื่อให้หล่อนได้เรียนขนาดนี้กันนะ?