บทที่ 30 -02

เกรตาตาล่ารายชื่อของขวัญที่สั่งจนหมด แต่กว่าจะได้ครบก็ปาเข้าไปบ่าย 2 กว่าแล้ว ข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน มั่วแต่ตะลอนๆ ซื้อของ ไหนจะต้องเอาไปส่งมอบให้อีก โอ๊ย! นี่มันแรงงานทาสชัดๆ อะไรคือการบอกให้เธอกลับเข้าไปที่ทำงานตอน 5 โมงเย็น “ไม่ต้องพงไม่ต้องพักมันแล้วเกรตา ตายตรงนี้แหล่ะดี!!” กว่าเกรตาจะไล่