已经是第一章了
บทที่107 ความจริงจากปากของเสี่ยวอู่
บทที่107 ความจริงจากปากของเสี่ยวอู่
“ฉันก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ นายไม่ได้ยินหรือไง”
โห้หานเก็บไปแค่ของสำคัญ ที่เหลือเธอไม่เอาอะไรไปเลย กระเป๋าเดินทางว่างโล่ง ไม่มีน้ำหนักอะไรเลย
“เอามาให้ฉัน”
เสื้อผ้าเด็กที่ซื้อมาเมื่อกี้
โม่ถิงเชียนขมวดคิ้วแน่น ในมือจับเสื้อชุดนั้นเอาไว้ เหมือนมาถ
已经是最新一章了
加载中
