บทที่211 พึ่งพายาจนเสพติดยา

บทที่211 พึ่งพายาจนเสพติดยา ทันใดนั้นจ๋ายเทียนหลินใช้แรง และเอานิ้วสองนิ้วสอดเข้าไปในจุดที่คับแคบ ในที่สุดก็คีบกุญแจขึ้นมาได้สำเร็จอย่างยากเย็น แล้วถอนหายใจอย่างน่าพอใจ “เห็นรึยัง?” เขาใช้สองนิ้วจับกุญแจไว้ แล้วสะบัดไปมา กุญแจมีเสียงดังฟิ้วๆ~ หลี่อิงงง และมีสายตาที่ไม่เข้าใจ เป็นเรื่องธรรมดา