已经是第一章了
บทที่ 91 ขอร้องให้คนช่วย
บทที่ 91 ขอร้องให้คนช่วย
ในตอนที่เซียงเซียงกอดแขนทั้งสองข้างของเถ้าแก่หยางไว้แน่นพร้อมพูดวิงวอน สีหน้าของเถ้าแก่หยางก็เศร้าสลดขึ้นมา ทันใดนั้น ขอบตาของเถ้าแก่หยางก็รื้นขึ้นด้วยน้ำตา เขาร้องไห้ขึ้น เขาพูดไปร้องไห้ไป“เวรกรรม เวรกรรมจริงๆ ทำไมฉันถึงซวยขนาดนี้ ฉันไปสร้างเวรสร้างกรรมอะไรไว้เนี่ย”
วันนี
已经是最新一章了
加载中
