ตอนที่ 3 เรื่องของผมคุณอย่ายุ่งเกี่ยวให้มาก

ตอนที่ 3 เรื่องของผมคุณอย่ายุ่งเกี่ยวให้มาก กู้เนี่ยนแทบจะสำลักนมออกมาจากปาก ตาของชายคนนี้ใช้อะไรทำ หรือเดาใจคนไม่ค่อยเป็น? สีหน้าของเธอรู้สึกละอายในใจนิดๆ แก้มขาวอมชมพูรู้สึกเกร็งมาก เจียงอี้เชินวางช้อนในมือลง มุมปากยิ้มเฉยๆ: “ทำไม? คุณไม่พอใจ?” กู้เนี่ยนตะลึงสักพักหนึ่ง รีบเงยหน้าขึ้นมายิ้มอย่างจริงใจ: “ไม่ใช่ไม่ใช่ เซี่ยหวั่นหวั่นเธอสวยมาก ฝีมือการแสดงก็ดี ครั้งหน้ามีโอกาสช่วยฉันขอลายเซ็นด้วยสิ” เจียงอี้เชินทำเสียงฮึ่มทีหนึ่ง ไม่พูดอะไร ในเวลานั้น มือถือที่วางบนโต๊ะน้ำชามีเสียงดังขึ้น สายตาของเจียงอี้เชินมองไป กู้เนี่ยนรีบร้อนลุกขึ้นวิ่งไปเอามือถือมาให้ สายโทรเข้าที่แสดงบนจอคือ “เซี่ยหวั่นหวั่น” ทำให้เธอก้าวเท้าช้าลง โทรหาแต่เช้า ฮึ่ม! แต่เธอก็แสร้งทำหน้านิ่งๆและทำเป็นยิ้ม: “สายของคุณเซี่ย” เจียงอี้เชินตอบเบาๆคำหนึ่ง ยื่นมือมารับโทรศัพท์และกดรับสาย เสียงของเซี่ยหวั่นหวั่นอ่อนหวานและอ่อนโยน: “อี้เชิน ปาร์ตี้งานเลี้ยงคุณไปไหมคะ?” “ครับ เดี๋ยวผมจะไป” เจียงอี้เชินวางสายโทรศัพท์ สายตามองมาหาเธอ พูดด้วยเสียงเบาๆ: “เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอก” สิ่งที่ในใจของกู้เนี่ยนคิดอยู่คือดีจังเลย แต่ท่าทางบนใบหน้าก็พยายามควบคุม เธอกัดริมฝีปากไว้แน่นๆ ถามว่า: “แล้วคืนนี้คุณจะกลับมาอีกไหม?” แววตาที่แหลมคมของเจียงอี้เชินวนเวียนอยู่ที่ตัวเธอสักพัก ไม่ตอบคำถาม แต่ยื่นบัตรธนาคารหนึ่งใบให้เธอ “ในบัตรมีเงินหนึ่งแสน ถือเป็นค่าตอบแทนเมื่อวาน แล้วก็ เรื่องของผม คุณอย่ายุ่งเกี่ยวให้มาก!” นี่มันหมายความว่าอะไร ยังให้เงินแก่เธอ นี่คือมองว่าเธอเป็นกะหรี่เหรอ กู้เนี่ยนรู้สึกได้ว่าตัวเองถูกดูถูกเหยียดหยาม แต่ต่อหน้าเงินทอง ศักดิ์ศรีหรืออื่นๆ เธอคำนึงถึงไม่ได้ ฉะนั้นเธอยอมรับการโดนดูถูก และตอบไปว่าขอบคุณ เธอเตรียมยื่นมือไปรับ เจียงอี้เชินมองเธออย่างน่ารังเกียจ ดึงมือกลับถอยหลัง แล้วโยนบัตรลงไปที่พื้น และเดินออกไป กู้เนี่ยนโมโหจนตัวสั่น ยืนอยู่กับที่อย่างเหม่อลอย จนได้ยินเสียงกลอนประตูดังขึ้นจึงได้สติกลับ ย่อตัวลงไปเก็บบัตรขึ้นมา เจียงอี้เชินดูถูกเธออย่างไม่มีเยื่อใยแม้แต่นิดเดียว ตอนแรกที่ตอบตกลงแต่งงานกับเธอก็คงเพราะอยากจะดูถูกเหยียดหยามเธออีกให้มากกว่านี้! นั่งอยู่อย่างนั้นจนขาชาไปหมด กู้เนี่ยนจึงจะลุกขึ้นมา ในตาเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ถ้าเป็นไปได้ เธอก็ไม่อยากเป็นแบบนี้ เธอก็อยากมีศักดิ์ศรีมีอิสระและอยู่อย่างมีความหวัง แต่ค่ารักษาพยาบาลที่แพงขนาดนั้น ทำให้เธอต้องยอมรับความจริง ดังนั้นไม่ว่าเจียงอี้เชินจะทำอะไรต่อเธอ เธอก็ยอมทน อาจจะมีสักวันหนึ่ง เขาจะเบื่อ หรือเขาอาจจะเจอรักแท้ จากนั้นเกมส์แต่งงานที่หลอกลวงนี้จะได้จบลงสักที ใกล้เวลาค่ำ กู้เนี่ยนอยู่ในห้องแต่งตัว ค้นหาชุดเดรสแขนยาวสีฟ้าครามอยู่ตั้งนานถึงจะเจอ ชุดนี้มีความปกปิดมิดชิด สามารถปิดรอยเขียวฟกช้ำบนตัวเธอได้เกือบหมด เหลือแต่รอยแดงตรงคอ ถือว่าถูกยุงกัดละกัน! ตอนที่เธอนำชุดเดรสใส่ถุงถือ รถของฉินเค่อหยู้ก็มาถึงใต้ตึกพอดี ฉินเค่อหยู้ขับรถอินฟีนีตี้สีแดงมาถึงคอนโดสุดหรูที่กู้เนี่ยนพักอยู่ ได้เจอกู้เนี่ยนแล้วเธออดไม่ได้ที่จะบ่นหน่อย: “ยามเฝ้าประตูที่นี่เข้มงวดจริงๆเลย ต้องให้ฉันหยุดรถให้พวกเขาดูบัตรก่อนถึงจะให้ฉันเข้ามาได้” คอนโดซิงเหอเป็นคอนโดที่สูงที่สุดในเมือง A เป็นโครงการที่อยู่ภายใต้บริษัทเจียงเฉิง และประธานของบริษัทเจียงเฉิงก็คือเจียงอี้เชิน ตลอดเวลาที่ผ่านมา เจียงอี้เชินเป็นเหมือนเทพบุตรที่อยู่ในใจของกู้เนี่ยนในตอนวัยรุ่น ทั้งสองคนเคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน เคยรู้จักกันแต่ไม่สนิทมาก กู้เนี่ยนชอบเขามาเป็นเวลานานมากแล้ว ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ สิบปีเต็มๆ