ตอนที่ 8 ไม่พอใจฉันอะไรหรือเปล่า

ตอนที่ 8 ไม่พอใจฉันอะไรหรือเปล่า เจียงอี้เชินหันตัวกลับมา คิ้วที่เข้มหนาขมวดขึ้นนิดๆ: “ยังมีเรื่องอะไร?” กู้เนี่ยนกัดริมฝีปาก เหมือนมีอะไรจะขอร้องและอมยิ้ม: “ช่วย.....ช่วยฉันขอลายเซ็นกับเซี่ยหวั่นหวั่นแทนหน่อยได้ไหม?” สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไปอย่างแปลกๆ เขาโบกมือไปมาเหมือนรำคาญ: “ส่งเธอกลับไป” จากนั้นหัวก็ไม่หันมาแล้วเดินไปเลย กู้เนี่ยนรู้สึกเศร้านิดหน่อย ขอลายเซ็นแค่นี้ ไม่ได้เสียเวลานางฟ้าซักหน่อย ทำไมแค่นี้ก็ไม่ยอมทำ! เย้นซีเบะปากหน่อย ทำหน้าไม่ค่อยพอใจ: “คุณกู้เชิญครับ” เหมือนกับว่าตั้งใจอยากจะแกล้งกู้เนี่ยน เย้นซีจึงขับรถเดี๋ยวเร็วเดี๋ยวช้า พอถึงใกล้ๆไฟแดงก็เหยียบเบรกกะทันหัน กู้เนี่ยนชนกับเบาะหน้าอย่างฉับพลัน เธอนวดๆที่หัว ยิ้มอย่างฝืนนิดๆ: “ผู้ช่วยเย้น คุณไม่พอใจอะไรต่อฉันหรือเปล่า?” “ไม่มี!” กู้เนี่ยนบอก: “งั้นรบกวนขับรถให้นิ่งๆหน่อย ฉันเวียนหัวนิดหน่อย” เย้นซีรู้สึกผู้หญิงคนนี้ดัดจริตจริงๆ ไม่ใช่คุณหนูใหญ่โตมาจากไหน จนสุดท้ายก็ทนไม่ไหว: “คุณกู้ สิ่งที่คุณอยากได้ ท่านประธานของเราก็ให้คุณแล้ว ส่วนเรื่องเขาจะคบกับใคร หวังว่าคุณอย่าไปยุ่งเกี่ยว ควรต้องรู้ตัวบ้างว่าอะไรเป็นอะไร!” “คุณเข้าใจผิดแล้ว!” กู้เนี่ยนพูดเบาๆ: “ฉันมากับเพื่อนเพื่ออยู่เป็นเพื่อนในงานเขา ไม่ได้คิดอยากจะมาติดตามประธานเจียง!” เย้นซีออกเสียงฮึ่ม: “ทำทุกวิถีทางเพื่อได้มาโดยมิชอบยังไงก็รู้สึกอัดอั้นในใจตัวเองอยู่ดี!” “ผู้ช่วยเย้น อย่าร้อนใจแทนเจ้านายคุณนักเลย เขาก็ไม่ได้เสียเปรียบ อย่างน้อยฉันดูแลคุณแม่เจียงได้มีความสุขดี ช่วยทำให้เขาสบายใจไม่น้อย” เย้นซี: “.....” เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่หน้าด้านอย่างคนนี้เลยจริงๆ! เขาตอบโต้อะไรไม่ออก ได้แต่เหยียบคันเร่ง เห็นหญิงที่นั่งเบาะหลังไม่ทันระวังจนเอนตัวไปด้านหลัง และเอ่ยปากพูดอย่างเย็นชา: “นั่งดีๆนะ เดี๋ยวจะได้ไม่อ้วกออกมา!” ในวันที่สองก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเจียงอี้เชิน วันนี้ช่วงบ่ายกู้เนี่ยนมีสัมภาษณ์งานหนึ่ง ที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างอานเหอ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยเธอเรียนด้านวิศวกร ความใฝ่ฝันก็คือได้ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยUCL แต่นั่นเป็นได้แค่ความฝัน ความจริงคือครอบครัวของเธอยากจน อยู่กันแค่สองคนกับแม่ และแม่ก็มาประสบอุบัติเหตุ นอนอยู่ห้องไอซียูทั้งวัน ดังนั้น เธอจึงติดหนี้เจียงอี้เชินเยอะแยะมากมาย งานสัมภาษณ์ถือว่าผ่านไปด้วยดี เธอเรียนจบที่มหาวิทยาลัยAคณะวิศวกรรมศาสตร์ ที่มีชื่อเสียงระดับต้นๆในประเทศ เป็นนักศึกษาดีเด่น สาขาวิชา GPA ผลการเรียนได้ที่หนึ่ง และยังมีผลงานที่ได้รับรางวัลไม่น้อย ฉะนั้น ขอแค่ต่อไปตั้งใจอย่างเต็มที่ เรื่องสมัครงานน่าจะไม่มีปัญหาอะไร ตอนนี้กู้เนี่ยนขาดแคลนเงินอย่างมาก เจียงอี้เชินช่วยแม่ของเธอจ่ายค่ารักษาโรค ทั้งหมดก็จ่ายไปแล้วหลายแสน สำหรับเขาเงินนั่นอาจจะไม่มากเท่าไหร่นัก แต่สำหรับกู้เนี่ยนแล้ว มันเป็นจำนวนเงินมหาศาล ในวันข้างหน้าเธอต้องคืนเขาแน่นอน ตอนที่สัมภาษณ์เสร็จแล้ว กู้เนี่ยนได้รับสายของฉินเค่อหยู้ เขาถามเธอว่าเมื่อคืนทำไมกลับไปก่อน? กู้เนี่ยนหาเหตุผลอะไรสักอย่างมาอธิบาย ขณะที่ยืนรอลิฟต์อยู่ด้านหน้าลิฟต์ มีคนๆหนึ่งมาเรียกชื่อของเธออย่างกะทันหัน เธอเหลียวหลังกลับไปดู เป็นคนที่สัมภาษณ์งานเธอเมื่อสักครู่นี้ “คุณกู้ สวัสดีค่ะ ใบสมัครงานของคุณ ท่านประธานบริษัทของเราได้ดูแล้ว มีความสนใจอย่างมาก อยากจะคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว คุณสะดวกไหมคะ?” กู้เนี่ยนตะลึง ฟังดูแล้วเหมือนจะรับสมัครเข้าทำงานจริงๆแล้วหรือ? เธอพยักหน้า: “ได้ค่ะ!” แต่ว่าประธานของบริษัทรับเหมาก่อสร้างอานเหอ กู้เนี่ยนไม่เคยได้ยินข่าวคราวมาก่อน ผู้สอบสัมภาษณ์พาเธอไปห้องทำงานของท่านประธานที่อยู่ชั้นบนสุดและพูดว่า: “พอดีประธานมู่มาตรวจสอบบริษัทลูก เห็นใบสมัครงานของคุณ ถือว่าคุณโชคดีมากนะ!” ไม่แน่งานสัมภาษณ์ที่เหลือสองงานคงไม่ต้องไปแล้วล่ะ กู้เนี่ยนรู้สึกมึนงง เธอเงยหน้าถามคำหนึ่ง: “ประธานมู่เหรอ!” “อืม เข้าไปสิ!” กู้เนี่ยนเดินเข้าไป ได้ยินคนข้างๆพูดว่า: “ประธานมู่ คนเรียกมาแล้วค่ะ” “โอเค!” ชายที่นั่งหน้าโต๊ะทำงานลุกขึ้นมา อายุประมาณสี่ห้าสิบ ดูแลผิวได้ดีมาก โครงหน้าดูดีมีสง่าราศี ใบหน้าที่แสดงออกมีความเข้มนิดๆ ตอนที่เห็นหน้ากู้เนี่ยน ในแววตาไม่มีอารมณ์อะไรเยอะ เขาเอ่ยปากพูดด้วยท่าทางของผู้บริหารที่สูงศักดิ์: “ผมดูใบสมัครงานของเธอแล้ว มีคุณสมบัติดีมาก ถ้าเธอยินยอมผมสามารถแนะนำคุณไปทำงานที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทบริษัทฝู้ซิงได้ ที่นั่นเป็นที่เหมาะสมกับการพัฒนาฝีมือของคุณให้ดียิ่งขึ้น” กู้เนี่ยนได้ยินแล้วรีบเงยหน้าขึ้น วินาทีที่เห็นหน้าชัดเจนแล้ว เธออยากหัวเราะทันที เหมือนจะคิดอะไรออกมาสักอย่าง เธอหัวเราะออกมาอย่างประชด: “ประธานมู่ คุณให้ฉันเข้าบริษัทด้วยวิธีผ่านประตูหลังแบบนี้ ไม่กลัวคุณนายมู่รู้แล้ว จะเกิดปัญหาอีกรอบเหรอคะ?”